لف لها وهو يسمع صوت شهقاتها تقدم لها يحضنها : اشش خلاص
دخلت جود : وش فيه مـسكتت من شافت ليان تبكي : وش فيها!
متعب ابتعد عنها : ولاشي
جود : وش ولاشي شفيها تبكي
سكتت جود من تذكرت وش قالت لها تقدمت لها و مسكت وجهها : ليان والله اسفه بس كنت ابغاك تستوعبي خلاص مرت 13 سنه استوعبي
شوي خلاص راحوليان دفتها : انتي الي استوعبي انهم موجودين
متعب تقدم و مسك يدها يتجهه لمكانهم يجلسو جلس وناظرها : الحين هذا الي محزنك ؟
ليان هزت راسها بالايجاب : انتي اجتمعت بامك بعد ثلاث سنين وانا ابغى اجتمع معها بعد
13 سنهمتعب ضحك و ناظرها : انتي تحسبين ثلاث سنوات بس و اول مره ؟
ليان : ايه ؟
متعب : هذي مو اول مره بلعكس ابوي كان يسويها دايم كان يتركني لحالي بظالم مع انه يدري اني اخاف بدا يتركني من يوم كان عمري 5 كنت صغير مره كنت اجلس لحالي بظلام كان ياخذ اهله ويروح كان دايم كنت اجلس لحالي كنت اخاف اجلس لحالي لكن كنت اجلس وبعدها يرجع ياخذني قبل كان يتركني كم يوم لكن الحين غير يتركني بسنين و ما يهتم عايش ميت بس المهم انه يتركني انا ادري انه ما يبغاني يبغى اخواني لانه ما يتركهم ولو كان يبغاني ما تركني هو يحسب اني كنت ابكي لاني كنت اخاف من الظلام لاني كنت صدق اخاف بس كنت ابكي عشاني كنت ابغى امي
أنت تقرأ
ثـانـويـة عـبـد الـعـزيـز جـمـعـت بـيـنـنـا
Short Storyثـانـي روايـه لـي اتـمـنـى تـعـجـبـكـم و قـرأه مـمـتـعـة 🤍 .