နီခီလက်ကိုအတင်းဆွဲသွားပြီးထိုနေရာကနေပထုတ်သွားကာလုံခြုံလောက်တဲ့တစ်နေရာကိုခေါ်သွားတော့တယ်...။
နီခီကိုနံရံမှာပကပ်လိုက်ပြီး သူ့လက်ကိုထောက်လိုက်ကာ
"မင်းရူးနေလား?သေချင်လို့လား?မေးနေတယ်လေ"
"တောင်း-တောင်းပန်ပါတယ်"
"ကိုယ်ရူးသွားလိမ့်မယ် ရီခီငယ်တစ်ခုခုဖြစ်ရင်ကိုယ်တကယ်ရူးသွားလိမ့်မယ်" ဆိုပြီး
နီခီလက်ကိုကိုင်လိုက်ပြီး သွေးတွေထွက်နေတဲ့ထိုလက်တစ်စုံကိုစိတ်ပူတဲ့မျက်ဝန်းငယ်နဲ့ကြည့်နေခဲ့တာပေါ့...။
"ခနစောင့် ဆေးဝယ်လာခဲ့မယ်"
ဆိုပြီးဆေးဆိုင်ကိုပြေးသွားပေမဲ့ ဆေးဆိုင်ကပိတ်ထားတာကြောင့်ပြတင်းပေါက်ကနေခုန်ကျော်လွှားပြီး အထဲကိုဝင်သွားတာကိုနီခီကြောင်ကြည့်နေခဲ့တော့တယ်...။
ဆေးတွေယူလာပြီး နီခီအနားကိုပြန်ရောက်လာကာ
"ရလာပြီ" ဆိုပြီးနီခီလက်ကိုဆွဲယူလိုက်၍ အနာကိုဆေးသေချာထည့်ပေးပြီး မှုတ်ပေးကာ
"နာနေလား?ရီခီငယ်?"
"မနာဘူးဗျ"
"အမ်?"
"အကို့မျက်နှာကိုကြည့်နေရတော့ မနာတော့ဘူးဗျ" ဆိုပြီးပြောနေတော့ ဆောင်းဟွန်းအနာကိုလက်သည်းနဲ့ဖိလိုက်တော့တယ်...။
YOU ARE READING
𝕥𝕙𝕠𝕣𝕟𝕪 𝕝𝕠𝕧𝕖 ✓ || Hoonki🐧🐥
Fanfiction"ကျွန်တော်ရာဇဝတ်သားတစ်ယောက်ကိုချစ်မိသွားပြီ..."
