Üvey Abim / Jk

6. BÖLÜM

Bir Hafta Sonra
Bir haftadır Lina' daydım. Jungkook çok kez aramıştı. Hatta eve bile gelişmişti. Konuşmak için...

Ama her seferinde onu geri çevirdim. Düşüncelerimi dağıtan şey telefonuma mesaj gelmesi oldu. Tahmin ettim gibi yine jungkook'dan dı.

"Aramadım. Açmayacagını biliyorum. Annem aradı. Geliyorlarmış. Seni evde göremezlerse şüphelenirler. Gelicekmisin?"

Aslında gitmek istemiyordum. Ama dediği gibi annemler şüphelenebilir. Gitmek zorundayım. Tek başıma gidebilirdim. Ama saat geç olmuştu.(10.50). Son çare olarak Jungkook'u aradım.

Jungkook
Evet seni dinliyorum?

Eun-jin
Gelip alabilirsin.

Telefonu kapatıp hazırlanmaya başladım.

Lina
Eun! kapı çalıyor. Bakarmısın

Deyince kapıya yöneldim. Kapıyı açtığımda tahmin ettiğim gibi onu gördüm.

Lina
Jungkook? Hoş geldin.

Jungkook
Hoşbulduk
Eun? Hazırmısın?

Cevap vermeden yukarı çıktım. Valizimi kalan eşyalarıda koyup aşağı indim.

Jungkook
Gidelim

Valizimi aldı. Arabaya doğru yürüdük. Hava soğuktu. Üstüm inceydi👇

Soğuktan titriyordum. Bir anda ceketini çıkarıp üstüme örttü. Tavrı değişmişti. Ama yinede hala ona karşı sinirliydim. Tam ceketi çıkaracağım anda:

-Sakın çıkarma! Biliyorum triplisin ama hasta olmanı istemiyorum!

Dediği şey doğruydu. Hasta olabilirdim. Sesimi çıkartmadan arabaya bindim. Eve gelince "Yemek yedinmi?" Diye sordu. "Hayır" diye cevap verdim. Valizimi de alıp odama çıktım. Üstümü değiştirip geri aşağı indim👇

Güzel bir sofra hazırlanmıştı. Salona oturdum ve annemlerin gelmesini bekledim

(...)

Yemek masasında oturuyorduk. Ama ben yemeğimi rahat yiyemiyordum. Neden mi? Jungkook'un gözleri hep üstümdeydi.

Somi
Eee, biz yokken neler yaptınız bakalım?

Jungkook
Çok eğ-

Eun-jin
Hiç birşey yapmadık. Ben okula gittim, Jungkook işe gitti. Başka bir şey yok. Size afiyet olsun!

Diyerek odama çıktım. Telefonumu ve kulağımı alıp balkona gittim. Büyük salıncağa oturup şehri izlemeye başladım. Şehiri izlemek insanı rahatlatıyor. Bir anda yanıma annem geldi. Yanıma oturup:

-Kızım, iyimisin?

-Değilim

-Anladım. Az önce onunla konuştum. Yaptığı ve dediği şeylerden pişman olmuş-

-Neden?

-Anlamadım?

-Neden? Neden böyle davranmış?

-Bilmiyorum... ama öğrenmeye çalışırım.

-Teşekkür ederim:)

Annem gittikten sonra Jungkook geldi. Bir dakika onun gözleri neden kırmızı... yoksa ağladımı?

-Kook iyimisin?

-Ben... ben özür dilerim.

-Ne için özür diliyorsun?

-Yaptığım söylediğim herşey için
Affet beni:(

Bunları derken ağlıyordu.

-Neden böyle bir şey yaptın?

-Çünkü...

-Evet?

-Boşver

-Ama-

-Hadii! Gidelim. Bizi bekliyorlar.

-Peki

Jungkook
Neden yaptığımı asla anlamayacaksın...

Evet bir bölümün sonu daha. Yeni bölüm çabuk gelir.