She knows the Bet

CHAPTER 9

            Three weeks passed by, it went well, wala akong sinasayang na time, lagi akong hinahatid ni Kahn sa sakayan ng jeep, at kung may chance at maaga kaming nakakalabas ng office, inaaya niya akong magkape.

Sobrang saya ko, walang araw na hindi niya binubuo ang araw ko. Makita ko lang siya at makasama maglakad palabas ng office, may rainbow na lagi sa mga mata ko. Ganun ang epekto niya sa akin.

Ngayon kasalukuyan akong nakatayo sa harap ng xerox machine, kailangan ko kasing i-photocopy lahat ng DTR ko para paghahanda sa pag-alis ko dito sa kumpanya, kailangan kong maipakita na kumpleto ako sa DTR.

Seryoso at tahimik lang akong nag pophotocopy ng biglang bumukas ang pinto dito, pumasok si Noi na may bitbit na ilang folders ng papeles. "Ma'am, sorry po pinapadala po ito ni Boss Bingo, hinanap ka ho kasi niya kanina, sinabi ko po na nasa photocopy area ka para mag photocopy ng DTR, nang malaman niya po, agad niyang pinasunod sa akin yung buong DTR niya mula last year, sabi niya ho, ipacheck ko po sa inyo kung kumpleto na." sambit nito at inilapag sa ibabaw ng xerox machine ang folders.

"Ok." Tumango ako at seryosong nagpatuloy sa aking ginagawa, ang akala ko aalis na siya matapos sabihin iyon pero nanatili siya at tinitigan ako. Hinayaan ko siya pero nang lumipas na ang limang minuto tiningnan ko na siya.

Dahilan upang tumayo siya ng tuwid at inayos ang kanyang bagong gupit na bangs, "Ahm, ma'am may relasyon po ba kayo ni Sir Hiran—," hindi ko na hinintay matapos ang kanyang sasabihin at agad sumagot.

"Hindi." diretso kong sagot at tinapos ang pag photocopy ng DTR ko, ibinigay ko sa kanya ito. "Ilagay mo ito sa table ko at ako na ang bahala dito. Wala siyang nagawa ng itulak ko siya labas ng photocopy area.

Halata ba kami ni Kahn? Gusto niya bang mapansin ng mga tao dito sa office na may relasyon— este may peke kaming relasyon? Hindi, malamang ayaw niya Noe.

Tinapos ko ang pinapagawa ni Boss Bingo, at bumalik din agad sa office. Habang nagtatype ako nararamdaman ko ang pagtitig ni Noi mula sa aking likuran, kaya nilingon ko siya ata agad naman siyang nagpanggap na may binabasa.

"Anong kailangan mo?" seryoso kong tanong, hinarap niya ako agad, "Ma'am, parang meron po kasing namamagitan sainyo ni Sir Hira—," gamit ang swivel chair ko, lumapit ako sa kanya at inilagay sa madaldal niyang bibig ang crumpled paper na hawak ko.

"Wala, gutom ka lang, at kulang sa tulog." pagdidikta ko sa kanya, habang subo nito ang papel kunot noo siyang napatangong sa sarili niya. "Kulang ba ako sa tulog? Pero 7 pm po ako natulog eh."

"Kulang pa'rin," sambit ko na lalong nagpakunot ng noo niya, esakto naman ay 12 pm na, ibig sabihin lunch na. Tumayo ako at iniwan ang mga ginagawa ko. "Saan ka po punta ma'am?!" tanong nito sa akin at dinura ang papel na nasa bibig at binulsa ito.

"Kukuha ako ng kape," tugon ko, bago nagsimulang maglakad palabas ng unit namin, "Sama po ako," sumunod siya sa akin, seryoso lang akong naglalakad ng umiral na naman ang pagiging curious ni Noi.

"Pero ma'am, magkasama kayo ni Sir Kahn nung gabi bago yung sa elevator," tumigil ako sa paglalakad at hinarap siya. "Walang ganon, hindi kami magkasama at never nangyari yung sa elevator," pagdidikta ko, na naging dahilan ng pagsinghap niya.

"OMG, don't tell me naghahallucinate ako ng mga senaryo?! Signs ito ng tumor sa utak!!! Ayaw ko pang mamatay marami pa akong pangarap." OA na sambit nito, kaya iniwan ko na siya sa hallway habang gulong-gulo siya sa kanyang sarili.

Dumiretso ako sa cafeteria, at pumila sa counter, medyo maraming empliyado ang naglulunch ngayon, ayaw ko sana makihalobilo dahil hindi ako sanay sa maraming tao, pero gustong-gusto ko nang uminom ng kape.