Fate's Forbidden Game (San Lorenzo University Series #1)

Kabanata 2

Si Daddy ang naghatid sa akin ngayon dito sa school. Nasa hindi kalayuan lang naman dito ang university nila Kuya.

Inayos ko ang uniform ko bago naglakad. Hindi naman kami mahilig maghintayan ng mga kaibigan ko. I checked my phone. Maaga-aga pa naman. Wala pa naman akong gagawin dahil tapos na akong mag-report. Nang may makita akong vacant bench, umupo na muna ako roon.

Napatingin lang ako sa mga nagsidatingan na estudyante at mga sasakyan dito sa loob.

Paalis na sana ako nang makita ko si Kuya Ice na kakababa ng isang sasakyan. Umikot ito para pagbuksan ang isang estudyante na Grade 8 student.

"Ohh... iba naman dala niyang sasakyan ngayon." Wala sa sariling bulong ko. "Kapatid niya kaya 'yan?"

Umiling-iling na lang ako at kinuha ang aking bag. Inayos ko lang din ang buhok ko bago nag-umpisang maglakad papunta sa aming building.

"Cheerleader!"

Napairap ako mula sa kawalan. Alam kong boses ni Kuya Ice 'yon at at alam kong ako ang tinatawag niya.

Tuloy-tuloy ako sa paglalakad at tuloy siya sa pagtawag sa akin, hinabol pa ako ng loko.

"What?" tanong ko pagkaharap ko sa kanya.

"Sabi ko na ikaw si Amari. Ribbon pa lang sa buhok, alam ko na agad." Tinaas-taasan niya ako ng kilay. "Pero teka, junior high school ka pa lang? Akala ko first year college ka na!"

Tumingin ako sa uniform na suot ko. "Hindi ba obvious?" Masungit na tanong ko. "Doon ka na. Bawal outsider dito."

"Hindi ka ba napapagod magsungit? Mas magandang walang kagalit, Amari. Hindi ka ba nakokonsensya sa ginagawa mo sa akin?"

Natatawang aniya.

Gosh, ang oa, ha?!

Pigil na pigil ang pagtawa niya. "Hatid na kita sa room mo, Amari."

"H-Ha?! N-Nope. Just stay here. Ano akala mo sa akin maliligaw? Punta ka na nga sa school niyo!" Nag-umpisa akong maglakad papalayo.

Ramdam ko ang pagsunod niya sa akin, kaya tumigil ako at hinarap siya. "Isusumbong talaga kita kay kuya."

"Matutuwa pa si Arvin pagnalaman na inihatid kita."

Aba, ang kapal ng mukha?! Ang yabang naman ng isang 'to. Lakas ng hangin!

Hindi ko na lang siya pinansin dahil baka maubusan pa ako ng energy at naglakad na lang ulit. Ang room ko ay nasa bandang dulo pa.

Napansin kong pinagtitinginan kami ng ibang mga estudyante rito. Ay, mali, si Kuya Ice lang pala ang pinagtitinginan dito.

"Hala! Ang pogi!"
"Kuya, ang pogi mo po!"
"Kuya anong pangalan mo?"
"Pogi mo ya!"
"Baka transferee student! Ang pogi!"

Tuloy-tuloy lang ako sa paglalakad. Ang isang 'to ay di talaga ako iniwan. Humarap ako sa kanya. "Kita mo ba 'tong building na 'to? Dito na room ko kaya alis ka na." Inirapan ko siya.

"Ganda pala rito!" Tanging sagot niya habang iniikot ang tingin sa school.

"Sus! Natawag ka lang na pogi ng mga estudyante, biglang nagandahan ka na rito?" sagot ko pabalik sa kanya.

"Kahit naman 'di nila sabihin 'yon, alam ko namang pogi ako. Tsaka... wag ka ng magselos."

Ang hangin! Sobrang hangin pala ngayon!

Hindi ko alam saan siya nakakahugot ng gan'yang kakapalan.

Pinagsabihan ko na siyang wag na siyang sumunod sa akin sa taas, at mukhang di naman na siya susunod. Magkagulo pa mga classmate ko roon dahil sa isang 'to.