İyi okumalar...
✧✧✧✧✧✧✧
RUKİYE'DEN...
Annem gitmişti. Babam da gözden çıkarmıştı. Ben... Yapayalnızdım. Sanıyordum ki hep yalnız kalacaktım.
Sonra Melike hoca bulmuştu beni. İlk defa yalnız hissetmemiştim annemden beri. Yıllar geçmişti. Ama içimde hâlâ ukdeler vardı.
Meğerse benim gölgem eksikti. Sonunda onu da bulmuştum. Ama az daha kaybedecektim onu. İnsan gölgesini kaybedebilir miydi zaten? Üstelik daha yeni bulmuşken...
"Biraz daha ister misin?" diye sordum.
"Yeter." dedi bitkince. Kucağımdaki tepsiyi komodinin üstüne bıraktım.
"Su ister misin?" diye sordum. Cıkladı.
"Ama bugün hiç içmedin."
"Tamam ver hadi." dedi. Sürahiden doldurup içirdim.
"Oh, şifa olsun." dedim. Bardağı da bıraktım ve elimi tuttu hemen.
"Uykun gelmiş." dedim diğer elimle yanağını okşayarak.
"Hiç anlamadım. Günlerdir uyumuşum ama yine uykum var." dedi. Nefes verdim.
"Uyu. Direnme sakın. Hâlâ dinlenmeye ihtiyacın var."
"Kolun nasıl?" diye sordu bininci kez.
"İyiyim. Ben çok iyiyim. Çünkü gölgem açtı gözlerini. Gerisi hiç önemli değil. Uyu şimdi."
"Gitme ama. Burada dur."
"Buradayım. Uyu artık." dedim ve alnını öptüm. Hemen de kapattı gözlerini. İki gün önce uyandığından beri çocuk gibiydi.
O gün... Yani on gün önce iç kanama geçirmişti beklenmedik bir şekilde. Tekrar ameliyata alınmıştı. Saatlerce beklemiştik. Ama sonunda iyi haberini almıştık. Sonra yanına girmemi isteseler de cesaret edememiştim. İyiydi ama. Daha iyi olacaktı.
Başımı sağlam omzuna yasladım. Annesine söylememişlerdi hâlâ. Duyarsa kötü olurdu ve çok uzaktı zaten. Perişan olurdu kadıncağız. Hem burada emin ellerdeydi zaten. Ben ona çok iyi bakıyordum. Tabi Serdar abi de yardımcı oluyordu. Sadece okula gidip gelmiştim. Nöbeti arada Yusuf hoca devralmıştı sağ olsun. Sonuçta Serdar abi de devam ediyordu okula.
"Saat kaç?" dedi birden. Kafamı kaldırıp ona baktım.
"Ne çabuk uyandın?" dedim şaşkınca. Komodinin üstündeki saate baktım.
"Üç buçuk. On beş dakika falan uyudun sadece." dedim.
"Uykumu aldım ama." dedi. Yanağını öptüm.
"Ne zaman çıkacağız?"
"Sen iyileşince."
"İyileştim ya?"
"Hadi oradan. Neren iyileşti de?"
"Turp gibiyim ben." dedi. Kafamı iki yana salladım. Kalkmaya çalıştı sonra.
"Hey... Dursana." dedim tutarak. Çoktan canı yanmıştı.
"Ya, söz dinlesene biraz. Alt tarafı yatacaksın öyle biraz. Yat hadi." dedim çıkışarak. Yatırdım.
"Sıkıldım." dedi güçlükle.
"Benden mi sıkıldın?" dedim. Sitemin tam zamanıydı gerçekten de.
"Senden değil, buradan sıkıldım."
"Saray gibi oda verdiler. Daha ne istiyorsun?"
"Kapalı kalmayı sevmiyorum."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
POLATLI "Aslan Kızlar"
Teen Fiction"Aslan Kızlar" Serisinin ikinci kitabı. Aslan Kızlar'ın dördüncü büyük kaptanı Rukiye Karaoğlu... ------------ "Kameraya bir şeyler söyle. Tarihi bir an çünkü." dedi Gönül hoca. Kameraya baktım gururla. "Bugün Handan hocam bana kim olduğumuzu anlat...
