Nefesimi ensende hissedebileceğin kadar yakınım sana, akledip arkanı dönsen silüetim çıkacak karşına.
Beni gör, beni fark et demiyorum katiyyen; tek derdim benim yerimde bir başkası bunları yapsa bihaber yaşamaya devam
edecek olman.
Kıskanç bir adamım ben. Ellerin ellerimde, gözlerin gözlerimde değil fakat kıskanıyorum seni.
kıskanıyorum seni. Haddimi aşıyor, bundan zerre pişmanlık duymuyorum.
Bana kusurlarımın bile güzel olduğunu söylüyorsun, senin mükemmelliğin karşısıda ne kadar noksan olduğumu bilmeden.
Bilmeni isterdim en büyüğü seni sevmek olan birçok zaafımı, hatamı.
Demem o ki, hatalarımla sev beni. Başkalarının dediğini işitme, işitsen de duymazdan gel. Benim noksanlığım değil de birkaç ne dediği bilmezin lafına kanıp karşıma tabutlarını dikme.
Yalvarıyorum tıpkı seni sevdiğim gibi lütfen sen de, hatalarımla sev beni.
*
*
Kadınlar potası gelip çatmıştı. Yazılacak isimler de belliydi, kimsenin güçlü isimleri çıkartıp strateji yapma potansiyeli yoktu hatta bu yüzden poyraz kendi takımıyla kavga etmişti. Şuan ki oyun, dün ki oyun gibi parkursuzdu. Labutları yerlerinden alıp kordinasyon sistemiyle takacaklardı ve işin zor yanı oyun 15 sayı olduğunda bitecekti.
Kimse bugünün bu denli huzursuz geçeceğinin farkında değildi. Seçmeler yapıldığında dışarda kalan isim Nefise olmuştu bu durum pınarı oldukça rahatsız ediyordu en sonunda sema seçtiği için ona patlamıştı.
"Pınar ben napabilirim 2. turda seçtim?"
"Seçmeyecektin, Nefise senin yüzünden dışarda kaldı."
"Bu kadını alın yanımdan"
"Uzak dur benden sema"
"Uzak duruyorum zaten!"
Sema en güvende hissettiği kişinin yanına gitti. Yani aleyna, onu en iyi anlayabilecek kişi de oydu
"Aleyna'm sen buna nasıl katlandın bu kadar?"
"Sabır diyelim."
"Nefise dışarda kaldı ya benim üzerime oynuyor ben napabilirim ya"
"Boşver sen onu hadi gel benche gidelim."
Sema ve Aleyna benche geldiklerinde tüm gözler onların üstündeydi. Semayı sakin bir şekilde otuttursa da pınar akıllanacak gibi durmuyordu.
"Ne var ne var?!"
Pınar Semaya yaklaştığında,Seda yanlarına gelip Sema'dan daha çok sinirlenmişti. Aleyna ve Sercan Sedayı sakinleştirirken yanlarına poyraz geldi. "Seda dur sakin ol" Çileden çıkan sedayı durdurmaya çalıştığında elini Sedanın omzuna koydu, orda bir el daha olduğunu tahmin edemiyordu.
Elini ilk çeken kişi Aleyna oldu, poyraz kimin elini ellediğinin farkında bile değildi şuan tek amacı kendi üstünü bile yırtan sedayı sakinleştirmekti.
"Kardeşime kimse lohusa kadın gibisin diyemez!"
"Sen ona parkurda verirsin cevabını seda ."
"Seda abla bir sakin ol."
"Aleyna pınarla olan kavganda seni savunmadığım için çok pişmanım. Kadının içinden zehir çıkıyor resmen!"
