çok büyük ve yüzlerce odası olan bir apartmanda oturuyoruz. apartmanın altında da çok büyük bir depo var . ticaretle uğrasan apartman sakinleri burada eşyalarını fepoluyor. bizde ailemle aşşağı iniyoruz sonra babam bana eşyalrı gösteriyor .oarda bir bisiklet gözüme çarpıyor. eskidden çok fazla bindiğim ve baya iyi olduğum aklıma geliyor her neyse. yarın babamın dükkanına gidiyorum. koskocaman boyuna uzana bir çarsı babam bana depodaki eşyalar teslim edilmişi diye kontrole gönderiyor. ben hepsini kontrol ediyorum . enson arkadaki bisikleti görüyorum. çok güzel bir mtb yirmii dokuz jant trek marka çok güzel bir bisiklet. sonra aklıma bugün bir bisiklet yarışması olduğu geliyor. biskleti kapıyorum tekerleri kontrol ediyorum biraz eskimiş ama yinede iyi durumda . sonra atlayıp bisiklet parkuruna gidyorum. tura yetişiyorum ama son vakitleri. kapıdaki abiye yalvar yakar kabul ediyor. hem giriyorum parkurun başındaki hakem bana start veriyor bende durmadan başlıyorum engelleri tek tek aşıyorum yapay göletler den geçiyorum çamurlu yollardan o kadar hızlıyım ki bir iki kişi de olsa seyirciler bana hayran kalıyor ve bana tezahurat yapıyor. nerdeyse bitirdiğim parkurda son engellere geliyorum yüksek bir atlama var hızlı geliyoeum ama eskisi kadar atletik değilim engelden atlayamıyorum . yan tarafta beni zileyen hakem çok hızlı geldiğimi anlıyor ve bana inanıyor bir daha dene yapabilrisin sana iznıyorum diyor . son bir güçle engelden atlayarak geçiyorum hakem seviniyor . bir kaç yüz metre sonra bitişe geliyroum . hakem yanıma gelio evlat çok hızlıydın tebrik ederim. mam seni hiç görmedim buralarda vede listede isminde yok. sen kimsin diyor bende hiçkimse olmadığımı sadece bisiklet süren birisi olduğpumu söylüyorum. adam benle konusmaya çalısırken ben bisikletime atlayıp gidiyorum. adam bana bir şeyler söylemek için çabalıyor çünkü ben ilk ona girmişim ve bir sonraki tura katılmaya hak kazanmısım
