ခွင့်

အပိုင်း၂၀

ခွင့်

အပိုင်း၂၀

ညို့..ဒီတောကြီးထဲမှာရောက်နေခဲ့တာအချိန်တို့ကြာခဲ့ပြီညို့ရဲ့ခြေထောက်တွေလည်ပြန်ကောင်းနေပြီညို့နဲ့ကောင်းလေးသည်လည်တော်တော်အဆင်ပြေနေကြပြီဖြစ်သည်...

ကောင်လေးကအမြဲတမ်းညို့အတွက်စားစရာတစ်ခုခုယူလာပြီးပေးခဲ့သည်။ဒီစားစရာတွေဘယ်ကရလည်မေးတိုင်းလည်တောရဲ့ဟိုဘက်ခြမ်းမှာရွာရှိတယ်အဲ့ဒီရွာကဝယ်လာတာလို့သာဖြေသည်။

အသက်၁၂နှစ်သာရှိသေးသည့်ကောင်လေးကမည့်သို့သောကြောင့်စားစရာများကိုဝယ်လာနိုင်မည်နည်းညို့ကကိုယ့်ရဲ့နာမည်နဲ့နေရပ်တွေကိုသာမမှတ်မိတာပါစိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ်ရူးနေတာမှမဟုက်ခဲ့တာဒီလောက်တော့တွေးနိုင်ပါသေးတယ်...

ဒီနေ့တော့ကောင်းလေးရဲ့လက်ထဲမှာအထုပ်တစ်ထုပ်လည်ပါလာခဲ့သေးတယ်အဲ့ဒီအထုပ်ကိုညို့ကိုပေးတယ်ညို့ကဖွင့်ကြည့်တော့အင်္ကျီနဲ့ပုဆိုးအသစ်တစ်စုံဖြစ်နေတယ်ညို့လည်ကောင်လေးကိုမေးကြည့်ချင်ပေမဲ့ကိုယ်မေးတိုင်းအဖြေပြန်မရတော့စိတ်ထဲမှာသာမေးလိုက်တော့တယ်....

အကိုညို့..
မနက်ဖြန်မနက်ရွာပေါ်တတ်ပြီးရထားနဲ့အကို့ညို့နေတဲ့ဆီသွားကြမယ်အဲ့ဒါအကိုညို့အတွက်အင်္ကျီနဲ့ပုဆီုးဝယ်လာခဲ့ပေးတာမနက်ဖြန်ဝတ်ရအောင်လို့အခုတော့စမ်းချောင်းဘက်ရေသွားချိုးရအောင်လေနော်

ဒီကောင်လေးကစကားပြောရင်လည်သူတပါးနာခံလွယ်အောင်ပြောတတ်သည်။သူ့ကိုကြည့်လိုက်တိုင်းလည်မမြင်ရတဲ့အရှိုမ်းဝါတခုခုကစိုးမိုးနေပြန်သည်အခုလည်ညို့သူ့နဲ့အတူစမ်းချောင်းဘက်ထွက်လာခဲ့ပြီးရေချိုးကြရပြန်သည်....

ညို့....ထွက်သွားခဲ့သည်မှာ၁လကေျာ်ပြီဖြစ်သည်ပြည့်သျှင်ညို့ကိုအမြဲတမ်းလိုက်ရှာခဲ့သလိုကမ္ဘာကျော်နှင့်ဧကတို့ညီအကိုတွေလည်မပျတ်တမ်းလိုက်ရှာခဲ့ကြသည်

ညို့သည်အားလုံးရဲ့အချစ်တွေနဲထိုက်တန်းခဲ့ပါသည်ညို့ကိုပြည့်သျှင်ချစ်သလိုညို့ရဲ့ညီတွေကလည်ချစ်ကြပြန်သည်.။သားကလည်ဒီရောက်ကတည်းကညို့ကိုသားမေးနေသည်။ပြည့်သျှင်မှာသားကိုသနားရသလိုညို့ကိုလည်လွမ်းရပါသည်...