Kasırga

2.Bölüm: Kasırga

          Öncelikle hoşgeldiniz

Bundan sonraki bölümler ayda bir olacak şekilde gelecek. Bu durum yaz tatilinde değişebilir ama kesin değil. Sizi de bekletmek istemiyorum ama ben de öğrenciyim. Beni de anlayın lütfen.

Yorum yapıp destek olursanız çok mutlu olurum gerçekten. Oy vermeyi unutmayııın.

İyiii okumalaar♡

      Bu kurgudaki hiçbir olay
gerçek değildir ve
gerçekliği yansıtmaz.

🎶Müslüm Gürses: Seni Yazdım  

Birce Yalçın'ın anlatımından

Biz insanlar her zaman bir şeyler ararız.Bu şeyler bazen en değerlin olurken bazen de en nefret ettiğin şey olur. En değer verdiğin dünyanın öbür ucundayken nefret ettiğin burnunun dibindedir.

Benimkisi de o hesaptı. Ailem şu an çok uzaktaydı ama Kevin iti burnumun dibindeydi.

" Sen benim karşıma çıkabiliyor muydun ya?" Kalan son gücümü de bu herifle konuşarak harcıyordum resmen.

"Ben her zaman senin karşındayım unuttun mu?"

"Biliyor musun Kevin? Bu dediğinin aynısını abinde diyordu. Bi bak bakalım abin şimdi nerede?"

"Sözlerine dikkat etmelisin Birce. Aksi taktirde abimin yanına uğramak  zorunda kalacaksın." Ters bir tepki vermemek için kendini tutuyordu. Abisi hassas noktasıydı ve ben bu hassas noktayla oynamaya bayılıyordum.

"Benden önce sen gidecek gibi duruyorsun. Ama benim de bir selamımı  iletirsen sevinirim. Bilirsin senin gibi abinde beni çok severdi." Kevin kadar nefret ettiğim birisi varsa o da abisiydi.

O gün hem benim hem de Kelvin'in ölüm günüydü.

O gün hem ben hem de Kevin ailesini kaybetmişti.

Ve ben Kevin'i de abisinin yanına postalamak için her şeyi yapacaktım.

"Evet Birce abim seni severdi. Ve sırf senin için bir sürü şey yapmıştı.Bu yüzden sen de bana yardım edeceksin. Onu kimin öldürdüğünü söyleyeceksin." Asıl mesele de buydu. Kevin'in abisini yani Kelvin'i kimin öldürdüğünü kimse bilmiyordu. Ben ve Akif albay dışında.

O gün büyük bir çatışma vardı hem mekanın dışarısında hem de içeride. Bu yüzden kimse kimin öldürdüğünü bilmiyordu.

Kelvin öyle hızlı ve acımasız bir şekilde öldürülmüştü ki onu öldüren kişiye Kasırga lakabı takılmıştı.

O günden beri de Kasırga zamanla tüm terör örgütlerinin korkulu rüyası haline geldi. Çünkü kim olduğu, ne zaman ve ne kadar zarar vereceği belli değildi.

Kasırga'nın gerçek kimliğini bilen sadece iki kişi vardı. O gün deponun içinde bende vardım. Fakat kadın olduğum için kimse şüphelenmiyordu. Kevin de benden bilgi almaya çalışıyordu.

"Asla. Ölsem bile söylemeyeceğim."

"İlla zor kullanacağız demek." Ateş olsan cürmün kadar yer yakarsın.

"Off off. Hep aynı sözler. Sıkıldım ama ben." Gerçekten sıkılıyordum. Sadece vücudumdaki ağrılar olmasa daha iyi olabilirdi tabii.

"Seni biraz eğlendirelim o zaman." Başıyla arkasındaki adamlara işaret vermişti. Bu işaretle birlikte vücudumdaki ağrılara yenileri de ekleniyordu.