BU HİKAYEDE GEÇEN HER ŞEY HAYAL ÜRÜNÜDÜR
oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayınn
Doğu kucağında gözlerini kapayan Meva'yı görünce korkuyu iliklerine kadar hissetmişti. Bu yaşanamazdı, kucağında bir arkadaşını, askerini şehit veremezdi. Eli ondan bağımsız olarak Meva'nın boynuna, şah damarına gitmişti. Çok şükür ki nabzı vardı, hayattaydı. Zaten hemen öldürecek bir yerden vurulmamıştı ancak Doğu yine de kontrol etmişti. Candı bu ne olur belli olmazdı. Derin bir nefes verdikten sonra eli bu sefer direkt olarak telsize gitmişti.
"Altınok vuruldu!" dediğinde ilk atlayan Zeynepten başkası değildi. En yakın arkadaşının vurulduğunu öğrenmek onu oldukça strese sokmuştu.
"Ne demek vuruldu!" diyen Zeynep'in telaşını herkes hissetmişti. Arkada kurşun sesleri devam ederken Doğu cevabını verdi.
"Vuruldu işte, önüme atladı! Destek lazım!" derken onunda sesinde aceleci bir ton vardı. Volkan ancak fırsat bulup tim arkadaşının durumu hakkında konuya girmişti.
"Destek geliyor. Doğu, Meva ile kal. Diğerleri kaçma olasılığı olan her bir haini vurun." ardından bi kurşun sesi daha geldi ve Volkan devam etti. "Ayşe ve Okan, siz esiri alın." derken oldukça sertti.
"Emredersiniz!" hepsi yerlerine dağıldıklarında Doğu gözlerini tekrardan Meva'ya çevirmişti. Bilinci yerinde olmayan bu kız karşısında oldukça endişeliydi. Kendini suçluyordu, nasıl gelen kurşunu farketmemişti? Bu sefer tok sesi ile değilde fısıltı ile konuştu. Belki bilincini tam kaybetmemiştir de duyar diye düşündü.
"Altınok, sen harika bir askersin ha." dediğinde gülüyordu. İçinden Meva'nın ona vereceği cevap canlanıyordu. Ama haklıydı, Meva çok iyi bir askerdi. Tüm askeri değerlere sahipti. Kendi canını umursamadan üstünü korumuştu zaten. Doğu bu hareketleri üzerine ona karşı bir hayranlık duymaya başlamıştı bile. Büyük bir saygı duyuyordu.
O bunları düşünürken Volkan yanlarına gelmişti. Yerde yatan Meva'yı görmesi üstüne korku onu da sarmıştı. Timi onun kardeşiydi. Meva onun kardeşiydi, kaybetmeyi asla istemezdi. Volkan, Doğu'ya yaklaşıp konuştu.
"Ambulans geldi. Gidiyoruz." dediğinde Doğu anlamıştı. Görev başarılıydı. Hainlerin hepsi yakalanmıştı.
"Hainler, esir?" dediğinde Volkan güldü.
"On yedi leş bir esir. Elimizden kaçar mı sandın?" dediğinde ikiside güldüler. Doğu kucağındaki Meva'ya baktıktan sonra onu kucaklayarak olduğu yerden kalktı. Her ihtimale karşı sağlık çalışanlarını buraya almamışlardı. Ambulansa doğru giderken Doğu Meva'ya doğru son kez konuştu.
"İyi olacaksın Altınok."
*****
Hastanede büyük bir gerginlik havası hakimdi. Ayşe ve Okan dışında herkes oradaydı. O ikisi esiri teslim etmekle görevli oldukları için sonradan geleceklerdi. Her şey bir yana en büyük gerginlik Doğu ve Zeynep arasındaydı. Zeynep, en yakın arkadaşının vurulmasına sebep olarak Doğu'yu suçluyordu. İşin tuhaf yanı ise Doğu da kendini suçluyordu. Zeynep şişmiş gözleri ile olduğu yerden kalkması ile birlikte Doğu'nun karşısına geçtiğinde Kırmanda peşinden gelmişti. Zeynep'in iyi olmadığını hissettiğinden yanında duruyordu. Kendi de neden bilmiyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İNTİKAMLA SİLİNEN GÖZYAŞLARI
Ficção Adolescente"Birisi babasının intikamı için, diğeri ise babasından intikam almak için bordo bereli olmuştu."
