saver⚝changjin

9||Senin kadar güzel değil||

Jisung kapıyı açıp içeri girdiğinde rahatsız edici müzik durmuş ve odanın içindeki adam gizli bölmeden geçerek ortadan kaybolmuştu. Karanlık olan oda loş bir şekilde aydınlatıldı.

Jisung"Hyunjin?"

Jisung endişeli bir şekilde odanın içinde adımlarken Hyunjin'den bir yanıt alamamıştı. Birkaç adım sonrası yerde yatan bir beden gördüğünde korkuyla elindeki zincirleri yere bıraktı ve Hyunjin'in yanına ilerledi.

Yere çökerek Hyunjin'in yanağına hafifçe vurup uyandırmaya çalıştı. Hyunjin uyanmayınca onun yan yatan bedenini kendisine doğru çevirerek düz yatmasını sağlamış ve hızlıca bileğini tutarak nabzını kontrol etmişti. Rahat bir nefes aldı.

Hyunjin bir günde kaç kez bayıldığını hatırlamıyordu. Gözlerini yavaşça açtığında karşısında Jisung'u görünce şaşırdı. Yerinden doğrularak Jisung'un boynuna sıkıca sarılmış ve ağlamaya başlamıştı. Kendisine tüm bu görevleri ve cezaları verenin Jisung olduğunu bilse bile ondan nefret edemiyordu. Draven'dan haberi olmadığı için işin başında Jisung'un olduğunu düşünüyordu. Yine de bu korkunç odanın içinde Jisung'u görmek bile iyi gelmişti hem belki de kurtulacaktı bu odadan.

Jisung ne yapacağını bilmez bir şekilde beklerken Draven'ın bu odayı göremeyeceğini bilerek korkudan titreyen bedene sarılmıştı.

Jisung"Cezanı bitirmek istiyor musun?"

Hyunjin bir şey söylemeden gözyaşlarını silerek Jisung'a sarılmaya devam etti.

Jisung"Göreve devam edeceğini söylersen hemen seni buradan çıkarabilirim."

Hyunjin geri çekildi ve bakışlarını Jisung'a sabitledi. Odadaki tüm yaşadığı korkunç anıları aklına getirmemeye çalışıyordu ve o yüzden etrafına hiç bakmadı bile.

Hyunjin"Görevimi değiştirmeyecek misiniz yani?"

Jisung"Hayır."

Hyunjin"Bay Han ben... daha fazla katlanamayacağım. Jeongin'in okulu için başka işler bulup çalışmak istiyorum. Saver'dan beni silin lütfen."

Jisung alayla güldükten sonra yerinden kalkmış ve biraz öteye bıraktığı zincirleri almıştı.

Jisung"Çocuk oyuncağı mı bu? Beni silin ne demek? Sen Saver'ın ciddiyetini fark edemedin herhalde."

Hyunjin"Jeongin... kardeşim meraktan ölmüştür. Ben ne kadar süredir buradayım?"

Jisung"Sen bir gündür buradasın ama akıllanmazsan daha çok kalacaksın burada."

Hyunjin"Daha kötü ne olabilir ki? Çalan müzik bile psikolojimi bozdu. Görevi yapmayacağım kısacası. Beni burada sonsuza dek tutamazsınız."

Jisung"O halde cezanı arttırmak zorundayım. Görelim bakalım daha kötü ne olabilirmiş."

Jisung elindeki uzun zincirleri Hyunjin'e sarmaya başlayınca Hyunjin kaçmak istese de hiçbir şey yemeyip içmediğinden ve yeterince korktuğundan hareket bile edememişti.

Hyunjin"Bay Han... az önce sarılıyorduk biz farkında mısınız? Bunlar ne şimdi?"

Jisung"Senin seçimin. Göreve devam edene kadar bu zincirlerden ayrılamayacaksın."

Hyunjin tüm vücuduna batmakta olan iğnelerden rahatsız bir şekilde kıpırdandığında iğnelerin daha çok batmasıyla acıyla sızlanarak olduğu yerde sabit durmaya çalıştı.

Hyunjin"Bay Han durun!"

Jisung odayı terk etmek üzereyken geri döndü.

Hyunjin"Boynumu biraz gevşetin bari."