EFULİM

*3.BÖLÜM*

Oy verip yorum yapmayı unutmayalım...

"Ya 5 dakika daha. Bırak beni." Kara olduğunu tahmin ettiğim kişi şuan üzerimde tepinerek yüzümü yalıyordu.
"Ya böyle olmaz Kara. Her sabah da böyle uyandırılmaz be oğlum."

Kara üzerimden indiğinde uykuma geri devam etmek için yüzümü yastığa gömdüm. Saniyeler içinde vücudumda bir serinlik oluştu. Kafamı kaldırıp üzerime baktım. Kara üzerimdeki pireyi ağzı ile çekip yere bırakmıştı.

"Kara bu ne hareketler böyle oğlum. İçine annem falan mı kaçtı? Beni uyandırman için seni mi programlıyorlar."

"Hav!" Ah şapşalım ya. Yataktan kalkıp panda olmuş suratıma baktım. Dün gece geç yatmıştım ve göz altlarım morarmıştı. Gidip yüzümü falan yıkadım. Günlük rutin işlerimi halledip dolabımın başına geçtim. Bugün Tuana'ya verdiğim söz için birlikte alışverişe çıkacaktık.
Siyah pileli mini etek üzerine salaş beyaz bir t-shirt giydim. Üzerinde siyah kot ceketimi giydim. Ceketin kollarını katlayıp saçımı yapmak için aynanın karşısına geçtim.
Saçlarımı açık bırakacaktım. Sadece iki tarafından birer tutam alıp arkadan tel toka ile tutturdum. Çorap olarakta, (yine uzun)siyah beyaz şeritli olan çoraplarımı giydim.

Telefon çalıyordu ve arayan kişi Tuana'ydı.

"Kuşum hazır mısın? Ben kapıdayım."

"Hazırım da niye yanıma gelmedin?"

"Kuşum biliyorsun Kara'dan çekiniyorum birazcık."

"Sana bir şey yapmayacağını biliyorsun değil mi?"

"Biliyorum da neyse hadi sen gel vakit kaybetmeden çıkalım."

"Tamam 5 dakikaya yanındayım civciv."

"Bekliyorum." Dedi ve telefonu kapattı.Aşağı indiğim de Jüli'yi gördüm.
"Jüli ben çıkıyorum."

"Tamam Kayra'cım. Babanız sorarsa ne diye-"

"Alışverişte dersin. Hadi görüşürüz." deyip ayakkabılarımı giymek için kapının yanındaki pufa oturdum. Siyah Converse'lerimi giyerek evden çıktığımda Kara koşarak yanıma geldi.
"Oğlum ben gidiyorum. Hayır bakma bana öyle senin gelebileceğin bir yer değil."

"Kayra!" Dış kapının orada Tuana el sallayıp bana sesleniyordu.
"Oğlum gitmeliyim. Görüşürüz." diyerek Kara'yı arkamda bırakıp Tuana'nın yanına gittim.
"Civciv yine harikasın. Bu ne güzellik kızım."

"Benim her zaman ki halim de sen? Bir an korkmuştum üzerinden ameliyatla alacağımız o siyah pantolon ile geleceksin diye. Fıstık gibi olmuşsun."

"Değişiklik iyidir. Ufak bir değişiklik. Ee hadi gidelim."

"Tamam Akın Abi götürecek bizi."

"Hadi gidelim."

Tam bir saattir Tuana ile mağaza mağaza geziyorduk. Hanımefendi sürekli bir bahane bularaktan o mağazadan çıkıyordu. Şimdi yeni bir mağazaya girecektik.

"Bak civciv bu mağazadan da bir şey almadan çıkarsak şuraya oturur ve buradan gitmem." Beni dinlemeden kolumdan çekiştirerek mağazaya soktu. Ne yalan söyleyim  bugün girdiğim en iyi mağaza bu olabilirdi.