(NO PROLOGUE. Sareeh)
CHARACTERS:
Kathryn Bernardo as Chandria Kathy Marquez
Daniel Padilla as John Daniel Vasquez
Julia Montes as Julie Santos
Enrique Gil as Ken Flores
Arisse de Santos as Herself
Patrick Sugui as Himself
Miles Salvador as Myle Garcia
Dominic Roque as Himself
Chienna Filomeno as Herself
Diego Loyzaga as Himself
Sofia Andres as Sofie Williams
---
Chandy's POV
Nandito kami ngayon sa Bora, vacation with Fam & friends (Pic sa itaas). Pupunta na kasi ng States si John eh.Dun na siya mag-aaral, kasi mas maayos daw dun kasi nandun nagtatrabaho ung parents niya. Kaya parang farewell party na rin namin to. Ayy, di nyo pa pala ako kilala no. By the way, I'm Chandria Kathy Marquez, 15 yrs. Old Chandy for short ^_^ at yung lalaking tinutukoy ko ay Si John Daniel Vasquez, 15 yrs. Old din John for short >_< We're bestfriends since we're still young. Hindi kami sabay pinanganak pero nung 5 yrs. Old kami nagkakilala sa isang park. HAHA. Long story, huwag na nating ibalik ang past. Now nanonood kami ng Sunset. Ang ganda kasi eh.
"John, ang ganda ng sunset no." Sinabi ko habang nakatingin pa rin sa Sunset.
"Hindi!mas maganda yung sunrise!" Sinabi niya ng malakas sa harap ko.
"Hoy! Wag mo nga kong sigawan magkatabi lang tayo oh!" Sinigawan ko rin siya.
"Hoy! Wag mo nga rin akong sigawan!" Aba! Ang sungit talaga nito.
"Ikaw kaya ang nanguna!." Sabi ko.
"Waaahh! Kahit kailan pikon ka talaga!" Grrr! Tinukso na naman ako -.-
"Eehhhhh! Hindi ako pikon no!" Sabi ko sabay simangot
"Waahhh! Eh, bakit namumula yung taenga mo." Sabi niya,sabay tawa.Hindi ko na lang siya pinansin.
"Uyyy, tatawa na yan." Eto na naman siya.
"Palagi mo talaga akong napapatawa." Napasmile naman ako.
"Pero, seryoso, mamimiss ko yung mga times na ganito, yung pagkaPIKON mo." Nakakadalawa ka na ha!
"Oo nga eh, hindi ba pwedeng ganito na lang palagi?" Sinabi ko na paseryoso at parang naluluha.
"Uyy! Wag kang umiyak. Bukas pa ako aalis no." Tukso niya ulit sa akin na parang matatawa.
"Umiiyak? Hindi no." Nagiging masungit talaga ako.
"Yan oh. Kitang-kita sa mga mata mo. Mamimiss mo talaga ko eh." Matagal na rin kasi kaming magkaibigan kaya masakit talaga para sakin.
"Oh sige.Oo na.Umiiyak na ko." Napaamin tuloy ako
"Oh diba. Alam na alam ko talaga galaw mo." Alam niya talaga lahat
"Sige na nga, wag na tayong magiyakan dito, mamaya babaha pa dito eh." Pero ako lang ang umiiyak, samin kasing dalawa mas emotional ako.
"Korny mo Chandy. Tsk3x." korny ba yun? Hindi naman diba
"Oh sige. Korny na kung korny." Siya talaga lagi ang nananalo
"Wag mo kong kalimutan ha. Kung kakalimutan mo ko babatukan talaga kita. Hahaha. Di loko lang." Ang korny niya nga rin eh
"Hindi kita kakalimutan no. Ikaw pa! Ang lakas mo kaya saakin." Sabi ko
BINABASA MO ANG
You're Still Mine ❤
Fanfiction"Nalayo man ako sa'yo, pero babalikan kita. Kahit naging complicated at kahit madaming hadlang sana ako parin yang laman ng puso mo. Sana di tayo masira ng mga sumisira at humahadlang satin. Sana, AKIN ka parin. Pero may isang tanong na naglalaro is...
