CHAPTER 6 (I can't hide my feelings anymore)

820 11 1
                                    

Hi guys! Mukhang nahulog na ang loob ni Sofie & Diego ky John at Chandy. Itatago lang ba nila ito? O sasabihin nila ang tunay nilang nararamdaman. Paano kaya nila aaminin ito?

Diego's POV

Tutal saturday ngayon niyaya ko si Chandy na lumabas. Ewan ko ba kung Date and tawag dito. One of the reasons kung bakit ko siya niyaya is dahil I think this is the right time to tell my feelings to her. Hindi muna ako mangliligaw, I'll just tell her. Hooo! Kinakabahan ako, ayaw ko talaga kasing nirereject eh kasi para sa akin kung nirereject ka ng isang tao ayaw niya sayo. Ayokong mafeel yun. Anyways, ganito pala kahirap pumili ng damit lalo na't alam mo na makakasama mo yung taong mahal mo. After 10 mins. I found the right one. Biglang naisipan ko na tawagan si Chandy.

- Convo -

Me: Hello dude!
Siya: Hi dude!
Me: Ready ka na?
Siya: Ummm. Medyo. HAHAHA. Yep I'm ready
Me: Sunduin na lang kita jan
Siya: No, don't worry. Kaya ko na
Me: Diba, sabi ko bawal tumanggi
Siya: Eehh! Okay2. Sige na nga
Me: Yass! Just wait for me there. See yah! Bye
Siya: Owkay. Bye

- End -

Naweirdohan ata sa akin yun. HAHAHA. Sige lang. Sabi nga sa Chinito Problems "Kahit magmukha pa akong ewan, ay okay lang." Kaya okay lang yun. Binilisan ko ng magaayos at baka naghihintay na sa akin ang aking prinsesa. HAHAHA. Pumasok nako sa sasakyan at nagdrive papunta kay Chandy.

*Beep beep*

"Wait!" Sigaw niya

"Sige. Dito lang ako!" Shoutback ko. Mayamaya ay lumabas na din siya. Biglang nag Slow Motion ang mundo ko ng nakita ko siya. Shemms! Ang ganda niya. [A/N: Pic at the media. Pero wala na yung hat.]

"Huyy!" Sigaw niya sa akin habang nagwave sa harapan ko

"Ahhh. So-sorry." Sabi ko na pautal utal

"Okay ka lang?" Tanong niya

"Ahh. Oo. Syempre." Sagot ko

"Para ka namang nakakita na aswang." Biro niya

"Uyy, hindi ah. Ganda mo kaya." Sabi ko

"Waah. Loko ka talaga." Sabi niya

"Hindi. Totoo." Sabi ko

"Ewan ko sayo. Halika na nga." Sabi niya at nagnod lang ako. Sumakay na kami sa sasakyan at nagtungo na kami sa isang resto na sinet up ko. Ng nakarating na kami nakita ko na nagtaka siya kung bakit walang tao.

"Ummm. Diego, asan yung mga tao?" Tanong niya

"Ummm. Wala. Tayo lang." Sagot niya

"So, sinet up mo to?" Tanong niya

"Yep. Para sayo." Sagot ko

"Ahhh. Nagabala ka pa." Sabi niya

"Okay lang. Worth it naman eh. Order ka na" Sabi ko. Nagorder na siya at nagorder na rin ako. Habang hinihintay pa namin yung order namin nagusap muna kami.

"Diego para saan to?" Tanong niya

"Para sayo." Sagot ko

"Oo, para sakin. Pero, bakit?" Tanong niya ulit

"Gusto ko kasing sabihin na--" Naputol ang sasabihin ko kasi biglang dumating yung waiter na may dalang order namin.

"Mam,sir here's your order. Enjoy! Anyways, sorry sa disturbo." Sabi nung waiter

"Hindi. Okay lang. Thanks." Sabi niya. Haay! Buti na lang. Kumain na kami at nagusap din.

"So, ano na yung sasabihin mo?" Tanong niya. Hala! Pano to?

"Ummm. Ano, yung. Gusto kong sabihin na kaya nagyaya ako kasi matagal na din akong di nakakalabas." Sabi ko. Huu! Buti na lang

"Ahhh. Akala ko naman kung anong importanteng bagay." Biro niya

"HAHAHA. Oo nga." Wala na akong masabi eh.

Natapos na kaming kumain.

"Busog?" Tanong ko

"Yeah." Sagot niya

"Mam,sir here's your bill." Sabi nung waiter

"Chandy, no. Ako ang magbabayad." Offer ko

"Hin--" Naputol ang sasabihin sana niya

"Opp! Diba bawal tumanggi." Sabi ko

"Okay. Oo nga." Sabi niya. Binayaran ko na rin yung bill namin. Maaga pa naman so pumunta muna kami ng park baka dun yung Right Place kung saan ko sasabihin ang nararamdaman ko para sa kanya.

"Chandy, i just want to tell you that---" naputol na naman ang sasabihin ko -_- haiistt! Malas naman oh. Bigla kasi siya nakakita ng nagtitinda ng icecream eh yun bumili siya. Ang cute niya. Nagulat ako ng bigla siyang natahimik.

Chandy's POV

After our meal niyaya ako ni Diego na pumunta ng park at umokay na lang ako. Napansin ata ni Diego na parang natahimik na ako.

"Chandy are you okay?" Tanong niya

"Ummm. Yeah. Oo. Okay lang ako." Tanggi ko

"Chandy, alam ko na may tinatago ka. Kaya sabihin mo na." Sabi niya

"I just remembered John. Dito kasi kaming unang nagkita."

"Ahhh." Sabi niya na parang nalungkot? Ewan ko ba dito

"But wag mo nang alalahin yun, madrama lang talaga ako kaya ako ganito." Sabi ko na pabiro

"Umm. Okay." Sabi niya

"By the way, ano pala yung sasabibin mo?" Tanong ko

"Ummm. Wala." Tanggi niya

"Wee? Meron eh." Biro ko

"Ummm.Sasabihin ko kasi sana na may icecream kaso naunahan mo ako." Sagot niya. Ang weird naman

"Ahhh." Sabi ko na napasmile

Diego's POV

Haiisstt! Nakadalawa na ha! I think this is not the right time Kailan pa kaya? Baka ayaw pa muna ni tadhana. Dadating din yung tamang panahon.

You're Still Mine ❤Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon