CHAPTER 11 (Feelings?)

660 12 0
                                    

Hi guuyyss! Sorry for the late UD once again! Miss me? Miss John,Chandy,Sofie & Diego. Gora! Read na!

Sofie's POV

It's been 5 months narin nung away namin ni John. Na-appreciate ko yung effort niya, pero I think he's not worth it. And I decided to end up our friendship. Tama nga si dad, una bestfriends tapus magcocourt siya sa akin tapus sasagutin ko siya at he will broke my heart. Mas mabuti na lang rin na mag-iwasan kami at mukhang meron na rin naman siyang new friends and i can see right now dahil dismissal na rin namin na mukhang napakasaya niya at parang wala lang nangyari at parang wala lang siyang kaibigan na sinaktan -__- Urrgghh. Jerk! Hindi ko na rin tinuon yung pansin ko sa kanya, hindi ko naman siya magagantihan kung titingnan ko lang siya. I decided na umuwi na rin nababadtrip ako pagnakikita ko siyang masaya. Pagdating ko sa bahay may nakahanda nang mga pagkain at nakaupo na rin sila mom at dad. Anong nakain at nagkaroon sila ng time sa akin?

"Good Evening mom, dad." Sabi ko at nagkiss sa kanila

"What's all of these?" Tanong ko

"We have to tell you something Sofie." Sabi ni Mom

"Is it really important? I'm really tired eh." Sabi ko

"Yes Sofie. It is important." Sabi ni dad

"So, take a sit." Sabi ni mom

"What is it mom, dad?" Sabi ko

"Ummm. Yo--" Naputol ang sasabihin sana ni dad ng sumulpot si mom at nagsign na siya na lang magsasabi. At naconfuse naman ako.

"Ummm. Sofie. When you'll reach the age of 20 you will be married." I was shocked when mom told me that I'm getting MARRIED!

"What?! Seriously?! No mom. You can't do that." Sabi ko.

"No Sofie. We can." Sabi ni dad

"It's for your own good Sofie. We'll make sure that your fiance will never ever leave you." Sabi ni mom

"No. I'm not getting married!" Sabi ko

"No! You are!" Sabi ni dad at pumasok na rin ako sa room. Noooooooo! Ayoko! Papakasal nila ko?! Ni di ko nga kilala kung sino ipapakasal nila sa akin eh!! BULLSH*T!

Chandy's POV

Urrggghhh. Hanggang ngayon stranded parin kami dito. Gabi na rin. Sana maging mabait na ang panahon bukas. Ngayon, naghahanda na rin kami para matulog.

"Ummm. Chandy, ikaw na lang matulog sa kama ako na lang sa sahig." Sabi ni Diego

"Hindi. Sa kama ka nalang." Nakakahiya naman.

"No Chandy, I insists. Panget naman kung babae pa yung nakahiga sa sahig, hindi naman ako gentleman pag ganon. Kaya sige na." Sabi niya

"Sige na nga. Okay ka lang ba talaga diyan?" Sabi ko

"Oo naman. Ko pa!" Sabi niya

"Sa inyo kasi sa kama ka talaga na kahiga sa yaman niyong yan." Sabi ko

"Nu kaba? Okay nga lang. Sige, Good Night! Sweet dreams." Sabi niya

"Likewise." Sabi ko at natulog na rin.

Zzzzzzzzzzzzzzzz

Zzzzzzzzzzzzzzzz

Zzzzzzzzzzzzzzzz

Zzzzzzzzzzzzzzzz

Zzzzzzzzzzzzzzzz

Suddenly..........

*BAAAAAAAAAAAAAAAMMMMMMMMMMMMMMMMMMMM*

Sh*t ang sakit ng likod ko. Dumilat lang ako and I realize na nahulog ako. Paglingon ko Diego was facing me. I was around his hands. Holy Fart! He was like hugging me. Our face was so close and I didn't realize I was slowly moving towards his face. Sh*t Chandy! Wake up! Anong nangyayari sa akin?! Grrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr. Chandy! Kadiri ka!!!!! I slowly stand up and go back to my bed. I act like nothing happened. And go back to sleep.

You're Still Mine ❤Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon