«ហេតុអីឯងនៅទីនេះម្នាក់ឯង នេះមេឃជិតងងឹតហើយ» សម្លេងប្រុសម្នាក់ដែលស្រែកហៅJwមុននេះ។
«គឺខ្ញុំ.....អផ្សុកទើបមកទីនេះអង្គុយលេងបន្តិចទៅ»Jw
«មិនអីទេចឹង បងនឹងកំដរឯងនៅទីនេះបន្តិចចុះ»
«ខ្ញុំអរគុណhyungហើយ» Jungwonញញឹមទៅអ្នកម្ខាងទៀតទាំងលិបភ្នែកបាត់អស់។
«អឹម ការពិតទៅពេលបងមិនសប្បាយចិត្តបងក៏តែងតែមកអង្គុយនៅទីនេះដូចគ្នា»Jakeត្រូវហើយអ្នកហៅJungwonមុននេះគឺជាគេនេះហើយ ព្រោះបឹងនេះគឺនៅជិតផ្ទះJake។
«តើឯងពិបាកចិត្តរឿងអីមែនទេ»Jake
«អឹមការពិតទៅគ្មានអីទេ គ្រាន់តែមានអារម្មណ៍ថាស្មុគស្មាញបន្តិច ហើយមិនដឹងមូលហេតុដោយសាររឿងអីទេ តើខ្ញុំពិតជាល្ងង់ណាស់មែនទេ»Jungwon
«អត់ទេ ហេតុអ្វីក៏Jungwonគិតបែបនេះទៅវិញ ពេលខ្លះអ្វីៗតែងតែប្រែប្រួល រីករាយសុខៗក៏អាចប្រែជាក្រៀមក្រំ អ្វីដែលធ្លាប់តែមានក៏អាចប្រែជាបាត់បង់ អ្វីដែលធ្លាប់រំពឹងថាអាច តែក៏ប្រែជាត្រូវតែបោះបង់ចោល ជីវិតគឺបែបនឹងហើយ»Jakeអង្គុយនិយាយប្រាប់Jungwon ពីរឿងខ្លះៗដើម្បីកំដរគេនៅមាត់ទឹកនោះបានមួយស្របក់ក៏បានលិចចេញនៅមនុស្សប្រុសម្នាក់រត់មករកJungwonទាំងដកដង្ហើមមិនចង់ដល់គ្នាព្រោះមកពីគេខំរត់មកហត់ពេក។
«ទីបំផុតបងរកឯងឃើញហើយ»ហើយប្រុសម្នាក់នោះគ្មានអ្នកណាក្រៅពីJayឡើយ គ្រាន់តែនិយាយជាមួយលោកយាយគេហើយក៏ប្រញាប់រត់ចេញមករកJungwonគ្រប់កន្លែងដែលគេធ្លាប់ទៅជាមួយគ្នាតែម្តង។
«Jay hyungបងទើបមកពីណា »Jungwonសួរទៅរាងក្រាស់ព្រោះគេមើលទៅដូចទើបមកពីរត់ប្រណាំងចឹង។
«គឺមកពីផ្ទះហើយក៏មកហៅឯងទៅផ្ទះវិញ ឆាប់មកមេឃងងឹតហើយ»ថាហើយគេក៏ចាប់អូសដៃអ្នកខាងនោះមក។
«លាហើយJake hyung»JungwonដើរទៅតាមJayហើយក៏មិនភ្លេចលើកដៃbye byeដាក់Jakeដែរ
«នែឯងទៅវិញហើយមិនគិតលាយើងមួយមាត់ទេអី អាមិត្តចង្រៃ»Jakeស្រែកជេរJayពីក្រោយព្រោះគេមកដល់ក៏អូសរាងតូចទៅ ធ្វើដូចមិនឃើញអវត្តមានគេនៅទីនេះចឹង។
YOU ARE READING
Last page
Romanceបើយើងដើរខុសមួយជំហានហើយ ទោះយើងខំដើរសងរាប់រយជំហាន ក៏នៅតែមិនអាចវិលមករកកន្លែងដើមវិញបានដែរ។ This story is just fiction,please don't compare it to the real life .
