•Blonde•

Part 9

"پول من کجاست؟"

جونگکوک بعد از ناکار کردن نگهبانها وارد کارخونه و اتاق کار نامجون شده بود.

اونجا یه میز بزرگ پر از کاغذ قرار داشت.

نامجون سرشو بلند کرد.

چشمهاش از شدت خشم می سوخت. اون مرد قوی با شونه های پهن عضلانی بود. حالت صورتِ نامشخصش ازش یه مرد قابل احترام ساخته بود، اما جونگکوک هیچ مدله باهاش کنار نمیومد.

گفت:

" دست از آسیب زدن به افراد من و به زور وارد شدن به اینجا بردار! "

خودکارش رو انداخت.

" مثل آدمای عادی وارد اینجا شو! "

جونگکوک گفت:

" ولی اینجوری بیشتر کیف میده! "

به سمت باری که کنار پنجره بود رفت و برای خودش اسکاچ با یخ ریخت.

روی مبل راحتی نشست، انگاری که مالک اون کارخونه بود.

" به علاوه این به تو می فهمونه نگهبانات چجوری هستن.تو باید مردای بهتری استخدام کنی یا شاید حتی تعداد بیشتری، البته اگه بخوای مزاحما رو دور نگهداری! "

نامجون گفت:

" نمیخوام خیلی مشکوک بنظر برسم. در هر حال، ما فقط یه کارخونه ی پاستا سازی هستیم."

جونگکوک درحالیکه دستهاش دور لیوان حلقه شده بود، به سمت جلو خم شد.

" بذار یه چیزی رو بهت بگم! "

لحظه ای مکث کرد.

" مردایی که واقعا توانا هستن، هیچ اهمیتی نمیدن. اونا بدون شک قوی هستن، اونا چیزایی دارن که باید ازشون محافظت بشه و اونا از اینکه این رو نشون بدن نمی ترسن. توام یه روزی به اون مرحله میرسی، هنوز خیلی تازه کاری! "

نامجون درحالیکه یه ابروش رو بالا داده بود، گفت:

" خیلی تازه کار؟ فکر نکنم یه تازه کار بتونه همچین پولی که من فقط تو این ماه دراوردم رو بدست بیاره، تولیدات ما بی نقصه... دقیقا مثل پاستاهامون."

" داریم درمورد چه مبلغی حرف میزنیم؟ "

نامجون بلند شد و یه پوشه از قفسه برداشت، پوشه رو باز کرد و جلوی جونگکوک گذاشت.

" خودت ببین."

جونگکوک هر روز با اعداد و ارقام سر و کار داشت و خیلی زود ارقام رو حساب کتاب کرد.

" این سود حداقل پنج میلیونه. "

" درسته. "

نامجون غرورش رو پنهان نکرد.

جونگکوک گفت:

" خیلی نزدیکه. که به این معنیه که شماها یه کسب و کار خوب برای خودتون ساختید. "