𝐉𝐞𝐚𝐥𝐨𝐮𝐬𝐲/ 𝐇𝐘𝐔𝐍𝐋𝐈𝐗

✰1

𝐒𝐞𝐥𝐚𝐦𝐦
𝐮𝐳𝐮𝐧 𝐳𝐚𝐦𝐚𝐧𝐝𝛊𝐫 𝐟𝐢𝐜 𝐲𝐚𝐳𝐦𝐚𝐲𝛊 𝐝𝐮̈𝐬̧𝐮̈𝐧𝐮̈𝐲𝐨𝐫𝐝𝐮𝐦 𝐚𝐦𝐚 𝐤𝐨𝐧𝐮 𝐚𝐤𝐥𝛊𝐦𝐚 𝐠𝐞𝐥𝐦𝐢𝐲𝐨𝐫𝐝𝐮.𝐁𝐮 𝐛𝐞𝐧𝐢𝐦 𝐢𝐥𝐤 𝐟𝐢𝐜𝐢𝐦 𝐨𝐥𝐝𝐮𝐠̆𝐮 𝐢𝐜̧𝐢𝐧 𝐤𝗼̈𝐭𝐮̈ 𝐨𝐥𝐦𝐮𝐬 𝐨𝐥𝐚𝐛𝐢𝐥𝐢𝐫.𝐇𝐞𝐫𝐧𝐞𝐲𝐬𝐞 𝐟𝐚𝐳𝐥𝐚 𝐮𝐳𝐚𝐭𝐦𝐚𝐤 𝐢𝐬𝐭𝐞𝐦𝐢𝐲𝐨𝐫𝐮𝐦
𝐢𝐲𝐢 𝐨𝐤𝐮𝐦𝐚𝐥𝐚𝐫 ♡︎

Yine kötü birgün geçireceğimi bilerek yatağımdan çıktım.Bu okula gitmekten bıkmışım artık.Zorbalık,astım, anksiyete, psikolojik bozukluklar ve daha fazlası...

Sanırım tek okuldan değil hayattanda bıkmıştım.Bu düşüncelere bir son verip formamı giydim ve aşağı kata mutfağa indim.

Mutfağa girdiğimde annem kahvaltı hazırlıyordu.Tebessüm edip yanına adımladım ve yanağına bir öpücük kondurdum.

Felix: Günaydın annelerin en güzeli

Bayan Lee:Günaydın meleğim

Biraz sohbet ettikten sonra sofraya oturup kahvaltı yapmaya başladık.Babam sofrada yoktu,olmazdı.İşe erken gidip geç geliyordu.İyikide fazla görüşmüyorduk.

Beni fazla sevmezdi bazen ders notlarım düşük geldiğinde bağırır ve şiddet uygulardı.bunlara artık alıştığım için normal görüyordum.

✰
Yine hapishanenin önündeydim.Keşke kaçabilme şansım olsaydı ama maalesefki kaçamazdım, babam beni çiğ çiğ yerdi.Okulun bahçesine adımladım, etrafıma göz gezdirdim.

Yine onlar karşıma çıkacak mıydı?

Sanırım hayır.Onların olmadığını gördüğümde derin bir nefes vererek okulun içine adımladım.

Sınıfta sadece 4 kişi olduğunu gördüm ve erken mi geldim diye saate baktım.Evet erken gelmiştim.Sırama geçip kollarımı önümde bağlayıp kafamı üstüne koyarak gözlerimi kapattım.

✰
Gözümü araladığımda tarih dersindeydik. 2. Derste olmalıydık.Gözlerimi ovalayıp dikkatimi derse vermeye çalıştım.
-
7 dk sonra tenefüs zili çaldı ve çoğu kişi cuma günündeki son ders bitişiymiş gibi sınıftan çıktılar.

Kapıyıda götürselerdi.

Konuşacak bir arkadaşım olmadığı için kafamı sıraya koydum ve kafamı koymamla kaldırmam bir oldu.

Pardon, kafamı kaldırmadım saçımdan çekilerek kaldırıldım.

Jay:Hey çilli! Sana uyuma hakkı verdiğimizi hatırlamıyorum?

Felix:Bende sizin götünüzden uydurduğunuz kuralları ne ara koyduğunuzu hatırlamıyorum?

Karşımdaki ikili birbirine bakıp bana döndüler

Ni-ki:Bu tavuk fazla olmaya başladı.

Demesiyle yüzüme yumruk yemem bir oldu.

Sıradan düşmemi fırsat bilip tekmelemeye başladı.Jay ise sadece sıraya yaslanmış izliyordu.
Derin derin nefes almaya çalıştım ama olmuyordu bu gidişle kriz geçiricektim...

Felix:B-bırak!

Hayır.Nefes alamıyorum.

En son duyduğum ses nöbetçi öğretmenin gelip Ni-ki yi benden uzaklaştırmaya çalışırken ki sesleriydi...

✰
Karnımdaki ağrı ile gözlerimi açtım.Etrafa bakmaya çalıştım ve gördüğüm kişi ile kanım dondu.

Babam...

Bana ifadesiz bir suratla bakıyordu.Yine kendimi savunamadığım için azarlıyacaktı büyük ihtimalle.

Bay Lee:Artık o okula gitmeyeceksin.

Ne-

Bay Lee:Seni hergün hasteneye getirmekten bıktım.Annemleri ziyarete bukadar gitmiyorum.

Duyduklarıma inanamıyorum.
Babam benim hep bu okulda okumamı istemişti ve hiçte bu zamana kadar okuldan aldırmak gibi bişey düşünmemişti.

Rahat bir nefes verip gözlerimi kapattım.Artık o cehenneme gitmeyecektim.