Tanıtım

130 30 40
                                    

Bazen hatta genellikle hatalarınızı silmek kurtulmak istersiniz ama yapamazsınız.Aynı hata ve aynı suçlulukla kalırsınız .Aynı hükmü taşırsınız, yaşamaya devam edersiniz. O nefret ettiğiniz insanları silemezsiniz.Çünkü her şeyin sizde oluşturduğu tramvalar,büyük yaralar vardır.Bazıları tramva olduğunu anlayamaz , bazıları ise farkına varır ama görmezden gelir. Atlattım derler ama o hep kafanızın bir köşesinde kalır, sadece o anlık sineye çekilmiştir. Sonrasında geri gelir ve daha şiddetli bir biçimde yankılanır kafanızda.Bir sese dönüşür belki bir gümbürtüye tabiri caizse kafanızda büyük bir  karmaşıklık yaratır.Ama hiç bir şey yapamaz sadece kafanızın içindeki o yankının şiddetlenerek sizi bitirmesini izlersiniz,kurtulamazsınız. Gittikçe büyüyen bir duruma dönüşür ve kontrol edemezsiniz .Kafanızdaki şeyi atabilmek için farklı yollara başvurursunuz. Sinir ve öfke krizleri geçirirsiniz, hiç bir şey olmadığı halde birine saldırabilirsiniz hatta kendinize zarar verebilirsiniz fakat hiç bir şeye yaramaz.

Herkes bu büyük karmaşıklığın tek başına üstesinden gelebileceğini düşünür ama sonradan durur ve der ki "eğer kendime yardım edebilseydim en başta yapar bunu bitirirdim"sonrasında ise kafanızdaki bitmek bilmeyen ve gittikçe büyüyen o karmaşıklığı susturmanın tek yolu bir çoğumuza ölüm gibi gelir .Fakat tramvalarımızla yüzleşmek hiç aklımıza gelmez gelse bile korkup geri çekilebilme ihtimali yaşarız hatta tramvalarımız bazen o kadar korkunçtur ki ölmeyi tecih ederiz.

İçinizde kalan son umut ışığı kaybolurken, uzattığınız eliniz boştayken ve o gürültüyle zihninizde yaşarken hatta kimsenin görmediği görünmez bir kişiyken, ya size uzanan bir el görürseniz?Ya o kişi kafanızdaki sesi susturmayı hatta öldürmeyi öğretirse size?Ya o kişiyle aynı şeyleri yaşadıysanız ve o sizi gerçekten anlıyorsa?

İşte o zaman tekrardan yaşadığınızı hissedersiniz derin bir nefes alır görünmezliğinizi yok eder ve gerçek hayata adım atarsınız şu zamana kadar nefret ettiğiniz hayatta beyaz bir sayfa açarsınız,kendi kararlarınızı verirsiniz hiçbirşey yolunda gitmedi mi?Fırçayı elinize alırsınız ve kendi istediğiniz gibi doldurursunuz o beyaz sayfayı...

bir çok kişi bu açtığınız beyaz sayfanın kafanızdaki sesi öldürmenizle başladığını düşünür ama asıl sır bu beyaz sayfayı açarken kimin elinizden tuttuğudur.

ve eğer hazırsanız TRAMVA başlıyor

Not:bu kitabın tanıtım bölümünü baya önceden yazmıştım ve bayadır duruyordu şimdi düzenleyip hikayeyi yazmaya karar verdim çünkü hem Deniz'e olan bir kitap sözüm var Elif ile onların hikayesini yazacaktım hem de sizlerin kitabı okurken atacağınız yorumları merak ettim.kitapta yeri geldiğinde gülüp yeri geldiğinde ağlayacak ve yeri geldiğinde söveceğiz her anınızda yanınızda olacağım, çünkü ben içinizden biriyim ne farklı birisi ne de yabancıyım yaşadıklarınıza. Kitabı okurken birazcık bile sizleri anlayabildiğimi hissettirirsem ne mutlu bana.Bana ihtiyacınız olduğunda hep buralarda olacağım.

Ve unutmayın Darkness Hava,Deniz ve kara yolları her zaman,gittiğiniz yol ne olursa olsun yanınızda ve bu hikayede de sizlere eşlik edecek...

ve sonunda her şeyimiz hazırsa TRAMVA başlıyor...

TRAVMAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin