Otchłań, która je pochłonęła
Oddała im wolność, lecz związała czarami.
Zatarły się granice życia i śmierci.
Ich oddech cuchnął zgnilizną,
Zaś serce biło z niepojętą siłą.
Bez wzroku i ducha,
Bez litości, wierne swym panom.
Z pyska spływała im gęsta smoła,
Barwiąc ostre zębiska na czarno.
Ich jeźdźcy tak samo mroczni,
Potężni, niegdyś ludzcy,
Odziali się w skórę dawnych kapłanów
I wymierzyć postanowili kare tym,
Którzy śmiali zakłócić ich spokój.
CZYTASZ
Zwierciadło
Поэзия"Zwierciadło" to zbiór wierszy, w którym zawarta jest proza życia, przemyślenia, a także świat snów, koszmarów, kraina fantasy. Te krótkie utwory pozwalają mi "wyłowić" słowa z plątaniny myśli, które nieustannie pojawiają się w mojej głowie. Sięga...
