MOTORCU COCUK (ARA VERILDI)

2.6

Selamm 2 haftaya yakın bölüm gelmedi üzgünüm ama şimdi atıyorum hepinize iyi okumalar diliyorum bölümün gecikmesinin tek sebebi ise dersler sınavlar vb. Ama hafta sonları müsait anlarımda elimden geldikçe yazıyorum iyi okumalar ballarımm

---------

Emir'den anlatım

Uçak çoktan inmişti babamın planı kusursuz ilerlemişti oysa o kadar çok istemiştim ki buraya gelmemeyi istanbul da kalmayı ama artık yapacak bir şey yoktu babam zengin bir iş adamı olduğu için yani onun işine iş bile demek istemiyorum ama zengin bir mafya diyecek halim de yok geldiğimiz ev de her şey her eşya yerliyerindeydi sadece bir kaç koltuk masalar üzerine balonlu naylon ile örtülmüştu oturduğum koltuktan kalkarak korumalardan birine yaklaştım ve "benim odam nerede" "şurada emir bey" dedi eliyle bir odayı işaret ederek ruhsuz ve isteksiz bir şekilde odama yürüyerek telefonumu aldım işte şimdi tam sırasıydı arım ben engllememistir dedim ve ada'nın numarasına bastım wattsap dan beni engellemişti yurt içi olmadığı süreçte başka ülkelere diğer aramalar yapılamadığından dolayı galiba tüm gün ada'nın benim engleimi kaldırmasını bekleyeceğim elmalı kaldıracaktır sorunçta ortada suçlu ben değildim ben onun saç telina zarar gelmesin diye çabalarken birde onun gözyaşları aksın diye uğraşmazdın ben sadece ada'yla aramız bozulmasın diye bu sırrı saklamıştım yaptıģım her şey ada içindi ya söyleseydim o zaman hiçbir şey değişmezdi sadece kaçılmaz olan son biraz daha erkene alınırdı olayları erkene alabiliriz ama asla olayları ilerleyen bir zamana alamayız ben bunu öğrendim bugün her zaman ne istediysem oldu sadece babamdan istediğim azıcük sevgi gerçek olmadı birde annemi o soğuk toprağın içine kaynanalarını istemiştim ama oldu annem şu anda orada ben onun üşümesin istemezken annem şu anda orada üşüyordum yapamadım engelleyemedim babamın annemi öldürmesini engelleyemedim

Nefret ediyordum kendimden aklıma her o konu her o görüntü gerçeklestiģinde kendime iğreniyordum ama her seferinde kendime şunu ediyordum ben daha cocuktuk 5 yaşındaydım eğer gitsem bile bir faydam dokunmazdı babam ile annem son 2 yıldır hiç iyi anlaşmazdı her sabah her akşam kavga olurdu ama annem sonrasında özür dileyerek hata benim diyerek kapatırdı normalde 5 yaşındayken hiç bir şey hatırlamazdım ama öyle bir trajedi ki şu anda bile hatırlıyorum saniyesi saniyesine kadar

Geçmişten bir kesit

"Olmuyor feride olmuyor bizden bir aile dahili olmuyor en başında evlenmemeliydik!" dedi selim bağırarak

Selim işten geldiğimden beridir bağırıp çağırıyordu feride hanım ise bazenleri susuyor korkusundan bazenleri korkusuna üstün çıkıp kocasıyla aynı ses tonunda baģıriyordu

"B-başka kadınlar mı var aklında" dedi feride herşeye rağmen çok sevdiği kocasından cevap beklerken selim hiç duraksamadan cevap verdi

"Evet anla artık seni sevmiyorum senden nefret ediyorum bak kabul ilk başta birbirimizi sevmiştik evlenmiştik ama annenin de dediği gibi bu evlilik baştan yanlıştı!"

"B-baştan yanlıştı ö-öylemi" dedi feride son nefesini vereceğinden habersiz bir şekilde ağlaması daha da şiddetlenmişti 2 saattir aralıksız ağlıyordu

"Evet baştan yanlıştı ne oldu bunu mu duymak istiyordun al duydun boşanalım istiyorum oğlunu da al çık git evimden!"

"O senin de oğlun!" Dedi feride baģırarak her me olursa olsun o onunda oğluydu onu göremzlikten gelemezdi beni gelse bile oğlumu asla

"Benim oğlum falan yok asla da olmadı dediğim gibi çık git buradan!" Sabahtan beri deljcene bağrışıyordular

"Gitmiyorum burada senin emeğin olduğu kadar benim de emeğin var sana bu evi benim babam aldı eskiden çalıştığın şirketi rahmetli babam sana almıştı irada biriktirdiģin bir paran olmasaydı asla şu anda bir katıl olmazdın burası bizim evimiz selim burada bir hayatımız var bizim bir düzenimiz var" dedi feride sonlara doğru incelen sesiyle

"Özür dilerim feride özür dilerim" feride ne olduğunu anlamamıştı bu konuşmasından sonra onu affettiģini sanmıştı tam yanına gidip sarsılacaktı ki selim elini arka cöbüne attı ve bir bıçak çıkarttı bıraç açılıp kapanabilen bir bıçaklı bıçaģı açarak getirenin üzerine yürüdü feride ne yapacaģını anlamış olacakki geri adımlar attı ama kaçacak hiç bir gero yoktu mutfak dardı yan tarafından geçerek kaçamazdı bu ölüme yürümek deģil koşmak olurdu sırtı duvar ile buluştuğunda göz bebekleri küçüldü yaralı bir kuş gibi çırpınıyordu selim bıçağı getirenin karnına sapladı ve geri çekti ferdir son nefesi ile elini karnına koydu ve "senden nefret ediyorum" dedi selim bu dediğine gülerek mutfaktan çıkti iki dakika sonra kapının kapanma sesi geldiğinde selimin onları hiç kimsenin görmediğini sanıyordu ama onları son dakikasına kadar mutfağın suvarındanbizleyen daha beş yaşında hayatı mahvolmuş annesiz kalmış intikam ateşi ile büyüyecek çocuktan habersizdi alacaktı küçük emir kara annesinin intikamını bir gün babasından alacaktı o gün kendine yemen etti bu küçücük çocukta bir gün büyüyecek ve o gün pişman olacaksınız bu yaptıklarına diye

Günümüz

Akşam olmuştu emir bir an bile yatağından kalkmamıştı gözünü bile nadiren kırpıyordu ada'nın engelini açmasını gelmiyordu ama yok ada engelini açmayacaktı galiba ada ve emir hikayesi de burada son bulacaktı...

Ama son bulan tek şey bu olmayacaktı emir adanın yanından ayrıldığından uçak o ülkenin sınırlarından çıktıģımda beri yanlıştı onu anlayan tek insanı da kaybetmişti madem hiç kimsesi kalmamıştı o zaman intikam vakti diyerek ayağa kalktı ve sessiz ama emin adımlarla yürüdü saat gecenin üçü  olduğundan dolayı herkes uyuyordu annemin intikamını bu gece alacağım dedi ve eline içinde bayıltma ilacı olan bezi aldı korumalara hiç bir şey olmamış gibi selam verdi ve arklarına geçerek her ikisinin de ağzına bezi koydu uzun çabalar sonucunda her ikisi de bayılmıßti şu anda saat geç diye kameraları izleyen veya kontrol eden hiç kimse yoktu çoğu kişi bahçede beklediğinden dolayı onları izelyen kimse de yoktu odaya girerek kameraları bloke etti ve odanın dışına çıktı kornaların her ikisini de alarak mutfağa doğru sürükledi bir bıçak alarak korumalar henüz uyuyorken birini kalbinin tam operasından diğerini ise karnından vurarak ayağa kalktı tam kalkarken emin olmamış olacakki bir daha eğildi ve karnından bıçakladıģı korumasını bir daha bıçakladı artık oldüģünden emindi bıçağı almadan önce aldığı naylon eldivenler parmak izini çıkartmıyor ve onların emiri yakalamasını daha da zorlaştırıyordu ve sıra baharındaydı maske takmıştı yüzü taninamayacak haldeydi öyleki üzerine ayak batıģi halıları biel yıkamaya gönderecekti hiçbir iz yoktu halılar sabaha kadar kurumuz ve serilmiş bir halde tekrar eve dönecekti hiç kimse emirden şüphelenmeyecekti  zaten şüphelenme olsa bile çoğu kişi neden babasını öldürsün diyerek konuyu kapatacaklardı ama asıl katili asla bulamayacaklardı...

------

Bu bölüm de burada bitti acaba emir yakalanacağını yoksa babasını öldürebilecekmi merak edenler bir sonraki bölüme kadar beklemem zorundasınız üzgünüm bir sonraki bölüme kadar hepinize iyi eğlenceler hepinizi çok seviyorum bayyy