MOTORCU COCUK (ARA VERILDI)

2.0

Selamm Yeni bir bölümle tekrar karşınızdayım malesef bu günkü bölüm biraz kısa olucak 800 kelimeden oluşacak üzgünüm ama elimden malesef tek bu geliyor yarın eski uzunlukta yeni bir bölüm atarım yeni bölüm hakkında yorumlarınızıda beklerim üstte emirin fotoğrafı var

İyi okumalarrr

--------------------------

Sabah uyandığımda gözlerimi odamın beyaz tavanında açtım gözlerimi yatağın yan tarafına çevirdim emir yanımda uyumuştu dün gece herhalde o halde uyuduğumuzü görüp beni buraya getirmişti ellerini belime dolamıştı ve kafasını saçlarıma yaslamıştı çok masum görünüyordu çok tatlıydı ellerimle belimde olan ellerini hafifçe kaldırarak yan tarafa bıraktım ve ayağa kalktım ayağa kalkmam ile kafası biraz aşşağıya düşmüştü ama uyanmamıştı dolabıma döğru giderek kendime günlük kıyafetler çıkarttım

(Kombin bu ama kitap yok)

Ve banyoya gittim emir uyuyor olsa bile hatta sevgilim olsa bile onun yanında giyinemezdim üstüme beyaz bit kazak ve altıma ise bir etek giymiştik an sevgidğim kombinelerden biriydi bu kombin tuvaletten çıkarak salona gittim tam o anda aklıma abimler geldi acaba eve gelmislermiydi acaba ben ve emiri görmuşlermiydi hızla annemin odasına gittim annem zaten geç geleceğini söylemişti ve odasında yoktu abimin odasına doğru gittim abim henüz gelmemişti acaba tüm gece neredeydi umarım bir şey olmamıştır merdivenlerden inerek mutfağa gittim dolaptan kahvaltılıklari çıkartarak masaya indirdim ve meyve suyu çıkarttın ve üstteki dolaptan bardakları çıkarttım içlerine meyve suyu doldurarak emiri uyandırmak için üst kata çıktım odamın içine girdiğimde emir uyanmıştı ve yatakta oturur pozisyona gelmişti yanına giderek yanağına öptüm "sevgilim ne zamandır uyandın" dedim çok uzun zamandır uyanmamıştı galiba çünkü gözlerini zorlukla açıyordu "Yeni uyandım"

"Kahvaltı hazırladım yüzünü yıka gel" dedim ve mutfağa gittim sandalyeye oturarak emiri beklemeye başladım çok zaman geçmeden yüzü halada uykulu olan ama daha iyi görünen emir geldi benim gibi sandalyeye oturarak kahvaltısını yapmaya başladı

Kahvaltı boyunca çok konuşmadık kahvaltıyı yaptıktan sonra emir ayağa kalktı "abin ve annen birazdan gelir" dedi ve kapıya doğru gitti bende arkasından gittim kapıyı açtı ve ayakkabılarini giydi ardından bana dönerek "görüşürüz" dedi bende ardından "görüşürüz"dedim ve yanağından öptüm ve ardından kapıyı kapattım ve mutfağa gittim emir masayı toplamak için her ne kadar ısrar etsede en sonunda abim ve annem gelecek diye onu göndermiştim emiri annemlerle göstermeyi çok isterdim ama malesef annemler çocukluğumdan beridir sevgililere karşıdır çünkü onların beni bir zamandan sonra terk edip beni bırakacaklarını düşünüyorlar aslında emiri tanısalar onlarda severler çünkü emir diğer erkekler gibi değil o kolay kolay yalan söyleyecek ve aldatacak birisi değil ya da ben öyle sanıyorum

Masayı toparlayarak lavaboya gittim ve birkaç temizlik malzemesi aldım annem çoğu zaman çok yorgun ve iş yapacak zamanı bulamıyor abim de aynı şekilde ama izin günlerinde beraber yaparız ne yazık ki izin günleri 2 haftada gelir ve o zamana kadar ev çok çabuk kirleniyor ve ben temizlemek zorunda kalıyorum ve bazenleri okul dönüşü bazenleri ise hafta sonları temizliyordum bazenleri yemekleri bile annemler geç geliyor diye ben hazırlamak zorunda kalıyorum ne yalan söyliyim temizlik yapmayı değil de yemek yapmayı çok seviyorumdum ilk başta solondan başlayarak kısa bir şekilde yerleri sildim sonra masayı ve televizyon masalarını sildim halıyı süpürge makinesi ile temizledim ve diğer odalara gittim tek tek tüm odaları temizleyerek ve aşırı yorularak temizlik malzemelerini tekrar tuvalete bıraktım ve dinlenmek amacıyla koltukta uzanır pozisyona gelerek kafamı yana çevirdim ve kendime film açarak izledim

*************

Ege aksoy'dan anlatım

Eve tam geliyordum ki bizim evden çıkan babamı öldüren adamın çocuğunun galiba ismi emir di onun kapıdan çıkamsıyla arabamı park ederek binanın arkasına girdim bu çocuk neden bakım evden çıkıyordu iki seçenek vardı ya adanın yanından geliyordu ki umarım bu değildir ki buysa kardeşim gerçekleri öğrenince çok yıkılacak ikinci seçenek ise bu çocuk başka bir eve misafirliğe gelmişti ki bu seçenek bana hiç yakın gelmiyordu emir denen çocuk kendi motoruna binerek buradan uzaklaştı bende arkasından eve girerek asansöre bindim kardeşimin aksine ben merdiven kullanmaktan nefret ederim zaten tüm gün yoruluyorum üstüne üstün birde merdiven çıkamazdım ayrıca neden asansöre varken emek vererek merdivenden çıkarki asansörün kapısı açılırken bende içinden çıktım ve kapıyı çaldım kapı iki dakika sonra açıldı ve karşımda ada vardı kapıyı tam açarak geçmem için yol verdi "hoşgeldin abi" dedi ardından hafif gülümsüyerek ona karşılık verdim ama gram gülümseyecek gücüm yoktu o emir denen piç'i gördükten sonra babamı öldürdü ve initmamım fena olacak babası öldürdü ama sonuçta onunda bu işte parmağı vardır ayrıca aklınca kardeşime yaklaşarak ona zarar vericek böyle kişilerle çok karşılaştım böyle cinayetlerede tanık oldum bu konuda fazla korumacı olsamda kardeşimi korumam gerekiyor

Kapıdan içeri geçerek "hoşbuldum ada" dedim ses tonumu kontrol etmeye çalışarak içeri geçtim ve salondaki koltuģu oturdum ada da ardımdan kapıyı kapatarak yanıma oturdu "abi bir sorun mu var" dedi masun bir ses tonuyla belkide fazla abartıyordum ama bence kardeşim ardında ne olaylar döndüğünü nolde bence o da aynı şekilde davranırdı "Evet var"bence artık onunda etrafında olan bitenleri öğrenme hakkına sahipti "Ne oldu" dedi hemen konuşarak "kardeşim... o emir denen çocuk bu gece buradamıydı"uzun bir süre sessiz kaldı sanki kafasında tartıp ölçüp biçiyormuş gibi davranıyordu karşını önüne eģdi ve "evet" dedi

**************

Ada'nın anlatımıyla

Uzun bir süre düşündükten sonra onun da gerçekleri bilmeye hakkı vardı ve zaten biliyordu da "evet"dedim düz ses tonuyla "Ne var..." hiç beklemeden konuştum zaten ne olduğunu bilmesine raģmen salağa taraf davranılmasindan nefret ediyordum "bunu sen benden iyi biliyorsun abi!" Ses tonumu gereģinden fazla yükselttiğini fark ederek boğazımı temizledim ve abimin diyeceği şeye odaklandım "bana sen tonunu yükseltme ben senin abinim!... ayrıca aranızda ne olduğunu biliyorum o şerefsiz senin sevgilin!" emire sebepsiz yere şerefsiz demesi üstelik daha tanımadan bile böyle davranması beni hem kırmıştı hemde aşırı sinirlendirmisti "ona şerefsiz diyemezsin abi daha tanımadın çocuğa böyle şöyliyemezsin ayrıca evet sevgilim" elini sıkarak ayağa kalktı ve bana döndü sinirlenmişti ama neden emiri savundum diye mi saçma "tanımıyorum öylemi" dedi bağırarak ona karşılıklı ayağa kalkarak bağırdım "Evet tanımıyorsun çok egolusun" dedim ses tonumu artık daha fazla tutmayarak ve bağırarak "o emir emir diye ayaklarından ayrılmadığın oruspu çocugu bizim... bizim babamızı öldüren özürlünün öğle yani anlayacağın seni sadece kullanmış anla bunu!" dedi bağirarak ve gözlerimin içine bakarak hiç mi acımıyordu bana bunu bana bakarak söylemişti resmen bana seni kullandı demişti yavaştan gözlerim doldu ve bunu abimin görmemesi için hızla yukarı çıktım ve odama gittim kapımı sertçe kapatarak masamın üstündeki her şeyi yere masamın üzerinde duran parfümü alarak sertçe yere atarak parçalarım tâki hiçbir eşya kalmayana kadar gözlerim ağlamaktan kurumuştu ama yinede ağlıyordum amir bana bunu yapamazdı çok büyük bir yıkım yaşıyordum hem ona kıyamıyro hem de ondan nefret ediyordum hem de aşırı derece de annem haklıymış herkese güvenmemeliymişim...

----------------------

Biliyorum şu anda çöğürlük ege den nefret ediyor ama o sadece kardeşini korumak isteyen birisi ada ve emir için bu bölümü yazarken her ne kadar üzülsem de yapacak bir şey yok birde kitap hakkında henüz bir son hakkında bir fikrim yok belki kitabın sonu kötü sonla da bitebilir iyi sonla da henüz karar vermedim ama kötü sonla da bitebilir yani bunu söylemek istiyorum size bu bölüm biraz karmaşık oldu ama bence güzel oldu sizin de yorumlarınızı beklerim

Evettt sizce bölüm nasıl olmuşş bir sonraki bölümde görüşmek üzere sizi çok seviyorum bayy <3