Sebastian'dan
Okuldan cikmis eve dogru yuruyordum kulagimda kablosuz kulakligim vardi. Sarkiya eslik eder gibi hafif hafif dans ediyordum. Ryan'in kapisinin onunden gecerken bir ses duydum ve kulakligimi cikardim. Bebek aglama sesiydi Ryan alir diye bekledim ancak kimse gelip gitmedi. Bebek aglama sesi siddetleniyordu yarisi acik kapiyi sonuna kadar actim ve iceriye dogru bakindim, kimse yoktu. Merakima yenik dusup iceri dogru adim attim.
Bahcede birini gorememenin verdigi ozguvenle eve dogru adim attim. Bahcenin kapisi gibi buranin da kapisinin yarisi acikti hizli bir sekilde eve girdim ve odalari dolastim. Amacim evi gormek degil, cocugu susturmakti. Salonun yerinde kan gormemle bogazima bir dugum yerlesti. Bebek yerde agliyordu ve sanirim kafasi kaniyordu. Hizli bir sekilde yerden aldim ve neresinin kanadigini cozmeye calistim, kafasinin tam arkasi kaniyordu. O kadar kan vardi ki elim, ustum, her yerim kan olmustu. Hizli bir sekilde ambulans ve polisi aradim cunku eve hirsiz girmisti bundan adim kadar emindim.
Ceketimi cikarttim ve kanin durmasi umidiyle ambulans gelene kadar kafasina ceketimi tuttum. Ambulans gelir gelmez hizla bebegi goturduler, oldum olasi ambulanslardan korktugum icin arkadan taksiyle hastaneye gidiyordum. Bilmem kac kez Ryan i aramistim ancak acmiyordu mesgule atiyordu. Son kez aradim 3. Calista acilmasiyla derin bir nefes aldim
"Ne var Sebastian?"
"Ben eve gidiyordum ve sizin evin kapisi acikti bir bebek agliyordu.. sanirim evinize hirsiz girmis bebegin de kafasi kaniyordu ambulansi aradim geldiler simdi taksiyle arkalarindan gidiyorum, babasi oldugun icin haber veriyim dedim."
"Ne lidya iyi mi neyi vardi nolmustu konum at geliyorum"
"Sakin ol ayrica madem bu kadar endiseleniyordun 7 aylik bebegi niye evde tek biraktin? Ayrica kafasinin arkasi yarilmisti. Ceketimi tuttum biraz durdu. Gidicegimiz hastaneye bilmiyorum ancak canli konum atabilirim."
"Hizli ol"
Yuzune kapatmistim telefonu mal bu adam ya. Hizla whatsapp a girdim ve arama yerine Ryan yazdim cikan ilk kisiye tikladim ve canli konumu paylas yerine bastim.
15 dakika sonra hastaneye varmamizla hizli bir sekilde elimde hazir olan parayi taksiciye verip arabadan indim. Ne de olsa hastanin yakiniydim, oyle degil mi?
Yukari cikmistik odaya beni de sokmustu zaten sadece ben vardim Ryan hazretleri daha gelememisti gerci gelmesini de hic istemiyordum cunku yaninda o varosta olucakti ve gormek bile istemiyordum. Dikis atiyordu ve cocuk suan elimi sıkıyordu korktugu belliydi cunku deli gibi agliyordu. Ayni babasi dedim icimden. Dikis atilirken doktor bana sorular soruyordu. "Cocugun mu" "kardesin mi" "yakinin mi" "ona noldu" "cok iyi atlatmis" gibi bir cok soru gelince derin bir nefes verdim. Doktor biktigimi anlamis olucakti ki soru sormayi kesmisti.
Odaya hizli bir sekilde birinin dalmasiyla ikimizinde gozleri oraya kaydi gelen kisi Ryan di. Hizla iceri girmis bize bakiyordu, tam cocuguna sarilicakken elimle durdurdum yani tek elimle cunku diger elimi cocugu tutuyordu. "Dikis bitsin sarilirsin" dedim. Kafasiyla onaylayip doktora bir suru soru sormaya basladi. Hepsinin cevabini almanin rahatligiyla derin bir nefes verdi. Benim ise aklimda bir suru soru vardi mesela ilki o varos nerdeydi ikincisi bu cocuk niye beni tutuyordu ucuncusu Ryan neden beni yiycek gibi bakiyordu.
Sonunda dikisin bitmesiyle Ryan simsiki cocuguna sarilinca bende derin nefes verip oldugum yerden kalktim. Doktora tesekkur edip odadan ciktim ve lavaboya dogru yurudum. Lavaboya gelince aynadan kendime baktim yuz ifadem normaldi ne gulumseme ne de uzuntu ile ilgili bir sey vardi, dumduzdu. Ustume bakinmaya basladim kan vardi. Ellerimi ve kolumu yikadim cunku orda da kan vardi. Elimi sabunlarken kapinin acilmasiyla aynadan kim olduguna bakinca bir cift mavi goz gormeyi beklemiyordum. Geri yaptigim ise donunce beni izlemeye basladi onun tam yaninda olan pecete kutusundan iki tane pecete aldim ve elimi sildim ardindan burusturup cope attim.
Tam gidicekken Ryan in beni belimden tutmasiyla durdum ne yapiyordu bu cocuk? Nefesini boynumda hissetmemle bedenim titredi, biraz durduktan sonra konusmaya basladi "Tesekkur ederim sebastian. Belki sen olmasan Lidya suan hayatta olmayabilirdi. Iyi ki varsin ve tekrardan tesekkurler." yuzumu burusturdum, tesekkur etmeyi bile bilmiyordu sert cikan sesimle "rica ederim" dedim ve kollarindan kurtuldum. Lavabodan cikar cikmaz kosmaya basladim en sonunda hastaneden de cikmistim. Derin bir nefes almistim ve tuttugum goz yaslarimi ozgurluge kavusturmustum.
Deli gibi agliyor bir yandan da taksi bekliyordum. Arkamda biraktigim aglayan iki cift mavi gozden de bir haberdim tabi. Bir taksinin durmasiyla hizli bir sekilde bindim ve caddenin ismini soyledim. 20 dakikalik bir yolun ardindan eve gelmistim, parami verip arabadan indim. Ryan in evinin onunde polisler vardi ve bence normaldi. Evime girdim ve odama dogru adim attim. Gelince cantami ve telefonumu kenara attim. Ustumdekileri cikarttim ve kirliye attim. Dusa girdim ve ciktim normal bir rutindi. Ustumu degistirdim, yemek bile yemeden aksam 7 gibi yataga girdim. Telefonumu hic acmadim cunku gruptakilerden cok mesaj vardi ve girmeye cok useniyordum. Yorgunlugun ve Ryan ozleminin agir basmasiyla, goz yaslarimla beraber uykuya daldim.
Devam edicek...
Bu bolum asiri kisa oldu ve hani yeni bolum yazdim demek icin yazdim ama siz hastane bolumu diye dusunebilirsiniz. Neysee uyimicam ama hepinize iyi gecelerrrr bolca optuummm muahhh💋🤭💕
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Timsah Bozuntusu~ Ryanseb
Storie d'amoreSebastian: Arkadaslar ben sanirim Ryan'i ozledim