Bir ağıt ne kadar acı olabilirdi?
Bir yürek kaç darbeyle başedebilirdi?
Bir beden hangi yangına körükle gidebilirdi?
Bir kadın kaç farklı yerden kanatılabilirdi?
Yüreği acıyla harmanlanmış bir kadın Midyat'ın tozlanmış sokaklarında büyüyüp kaderin k...
Merhaba arkadaşlar. Yeni bir bölümle geldim. Keyifli okumalar şimdiden. Yorum yapmayı ve oy vermeyi unutmayın...
°°°°°°°°°°°°° SIĞINTI YÜREK
🔒🔑🔒
18.BÖLÜM: İMKANSIZ °°°°°°°°°°°°°
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
*Geride kalan sadece kırılan kalpleri olacaktı...*
Bölüm şarkısı: Pera-Yalnızlık
🔒
Aklını farklı yerlere odaklamak en büyük güçlerden biriydi sanki. Düşünmekten yorulduğun şeylerden kaçtığında farklı uğraş alanlarının olması nimetti. Düşünceler girdabı bu zamanlarda durulup dizginlerine sahip çıkan at gibi uysalaşırdı. Hakikatlerden kaçmak hasta ruh için şifa olmasa bile acılarını azaltırken, akıl çelici aktiviteler uğraş kaynağı olup yüzdeki sahici sırıtışın anahtarıydı.
Ancak Heja gülmüyordu. Normalde yaptığı şey onu muhakeme etmekten uzak tutarken, kırgın hissediyordu kendini. Pardon. Aldatılmış ve kırgın olduğunu düşünüyordu. On dakika bir şey düşünmeyen yanı bir saat işkence çektirerek ona istemediği görüntüler sunuyordu. Bununla beraber takati kalmayan silik yanı yerle bir oluyordu.
Başındaki sızıyı gidermek isteyen parmakları dermanmış gibi ağrıyan yerlere masaj yaptığında yarım dakika sonra tekrar karıştırdığı çorbaya geri döndü. İsyan etmemek için alt dudağını dişlerken mutfaktan içeri giren bedenden bir haberdi. Akıl yolculuğu bir müddet sonra tanışacağı kişideydi ve bunun yarattığı gerginlik her şeye bedel gibiydi. Ardil'in kız arkadaşını ağırlayacak olmak gururunu zedeliyordu. Ben sana o yemeği zehir edeceğim derken yalan söylemiyordumArdil efendi. Sen ve o çok sevgili kız arkadaşın kursağınızda kalan yemek ve benim sözlerimle geceyi bitireceksiniz. Kinle boyanan gözleri odağını bulamazken, arkasından yükselen sesle korkuyla sıçrayarak boştaki eliyle kalbini dinledi. Deli gibi çarpıyordu.
"Masa hazır!"
"Beni korkuttun," diyerek Melike'ye döndüğünde yüzü gerginlikle buruşmuştu. Eli çırpınan kalbinin üzerinden düşerken titrek soluğula çorbayı karıştırmaya devam ederken, her şeyden habersiz sırıtmaya devam eden kıza baktı. Bu kadar enerjik olsaydı belki çoğu şey daha yoluna girerdi. Çoğu zamanı somurtmak ve geçmişinin kirli elleriyle oynamak dışında geçmiyordu. Kendinden nefret ediyor bu da gülmesi için bir engel teşkil ediyordu. Gülmek haram oluyordu öyle anlarda kendisi için.
"Kusura bakma. Fark etmedim." Melike dolaba yaptıkları tatlıyı sıkıştırmaya çalışıyordu. "Ardil ağabey yarım saate dakikaya gelirler dedi. Sen istersen artık çıkıp hazırlan. Pek bir şey kalmadı zaten." Nefes nefese kalmış haliyle geri çekilerek dolabın kapağını kapatığın da kadına döndüğün o an kaşları çatıldı. Heja huzursuz görünüyordu. "İyi misin?" diye sordu içtenlikle. Gözleri kadının yüzünü tararken, üzerine Heja'nın ki gibi bir hüzün çökünce birkaç adımla yaşadığı duygusal matemden ötürü etkilenen bedenini harabeden farksız olup ancak yaşadığı olaylara inat dik duran binanın önüne koyup kolunu kaldırarak dikkatlice dokundu duvarlarına. "Her şeyi anlatabilirsin... yargısızca dinlerim seni."
