Bir ağıt ne kadar acı olabilirdi?
Bir yürek kaç darbeyle başedebilirdi?
Bir beden hangi yangına körükle gidebilirdi?
Bir kadın kaç farklı yerden kanatılabilirdi?
Yüreği acıyla harmanlanmış bir kadın Midyat'ın tozlanmış sokaklarında büyüyüp kaderin k...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
*Geleceğe sevgi dolu bakışla ilerleyerek, bilinmez dostların büyüsüne kapılmışlardı.*
Bölüm şarkısı: Egemen Akkol & Rana Türkyılmaz-Bana Bi Yolunu Bul
🔒
Bir zamanlar, geçmişin kırılgan yapısında yolculuk eden insanlar vardı. Anılar, eski taş duvarların arasına hapsolmuş gibiydi, zamanın akışıyla yavaşça solup gitmek yerine derinleşen izler bırakırdı. Geçmişin gölgeleri, her köşede hikayeler anlatırdı; eski bir ahşap masa, yılların ağırlığını taşıyan bir kitaplık, duvarda asılı eski bir çerçeve... Her nesne, bir zamanlar yaşanmışlıklarıyla dolu, unutulmuş anıların sessiz tanıklarıydı. Gece, yıldızların altında geçmişin masalını dinlemek için en uygun zamandı. Rüyalar, zamanın ötesine geçer ve yitirilmiş zamanın derinliklerine dalardı. Geçmişin büyüsü, her an yeni bir keşif vadeden bir labirent gibi görünürdü, her dönemeçte farklı bir hikaye barındıran. Geçmiş, bazen yara açan bir düşman bazen ise o yarayı saran dost olurdu.
Geçmişle geleceğin arasına sıkışmış kalan kadın da nefes alamaz duruma gelmiş ne mutlu ne de bir o kadar üzgün olmak istiyordu. Beynine bir çip takmak ve onun yönetiminde yaşamak istiyordu. Bir şeyleri unutmak ona daha kolay geliyordu. Hayal kırıklığı yaratan anılar keskin bir bıçağı anımsatarak sırtından yaralıyordu onu. Yorulmuştu. Gözlerinin ardına kaldırdığı bütün dünü ona büyük yükler bırakıyordu. Onunla kavga etmek istiyor, bir çözüm bulacağına inandığı bu olaydan haklı çıkmak istiyordu.
"Geçmiş, yarınların gölgesidir!" diye mırıldanan kadın kare yaka, ince askılı bileklerinin on santim üstünde bitten lacivert elbisesinin üzerine aynı renk kısa hırkasını geçirirken çantasını da alarak odadan çıktı. Aklı, aynı yerde oyalanmaya devam ederken katıldı kendisine. Geçmiş, yarınların gölgesidir. O, zamanın derinliklerinde kalan anılarla doludur, geçmişin izleri ise bugüne ve yarına uzanan bir köprü gibidir. Her hatıra, bir zamanlar yaşanmışlıkların izlerini taşır ve geleceğe dair ipuçları sunar. İnsan, geçmişin gölgesinde dolaşırken hem geçmişi anlamaya çalışır hem de geleceği şekillendirir. Geçmişin gölgesi, bazen hüzün ve özlemle dolu olsa da, bazen umut ve ilham kaynağı olabilirdi.
Giydiği botunun topuk seslerine eşlik eden ritmi mutfakta son bulduğunda, onunla aynı renk giydirilen kızının tezgahın üzerine oturmuş bir şeyler anlattığına şahit olurken, gülümsemeye çalışarak ona doğru ilerleyip yanağına sulu bir öpücük bıraktığında omuzlarına doğru saldığı saçlarının birkaç tutamının kızına doğru savruluşunu ve Ariya'nın bundan dolayı homurtusunu izledi. "Ay!" diyerek annesinin sulu öpücüğünü bıraktığı yanağını hızlıca sildiğinde dudaklarını sarkıtan kadın kızına onaylamayarak bakıp duyulan bir iç çekişle saatine bakarken göğüs kafesine sığamayan kalbini terbiye etmeye çalışıyordu.
