Keten Prenses

14.Boyfriend'cim

Arkadaşlar yazmaya başladığım diğer kitap 'Aşk Bizi Bekler'e de bakar mısınız? O da mizahi. Şimdiden teşekkürler :)

~İyi okumalar~ ^_^

Hakan'ın bu olağanüstü derecede özgün çıkma teklifinin üzerine ona kaşlarımı çatarak baktım. Zaten yaş pastamda boğazımda kalmıştı. Sinirliyim. Masayı dolanıp yanına gittim. Bu tepkime şaşırmıştı. Şaşırma canım. Gerizekalı olan sensin.

Yakalarından tuttuğum gibi kendime çektim. Her birimiz yüksek dozda düğün müziği alıyorken sesimi duyurabilmek için avazım çıktığı kadar bağırdım. "DALGA MI GEÇİYORSUN? ADAM MI SEÇİYORSUN? MAL!"

Ellerimi tutup yakalarından çekti ama bırakmadı. "Yaa ne oldu ki şimdi?"diye sordu. Ben de diyordum hiçbir insan kusursuz olamaz. -Ben hariç- İşte bu çocuğun kusuru da buymuş demek ki. Mallık. Olsun, biz idare ederiz. Bu yakışıklılıkla bana nefes alsa yeter.

Yine de şu an verebileceğim en normal tepkiyi verip kafasına vurdum. "Oğlum düğünde çıkma teklifi mi edilir lan?!"

Toprak da yanımıza gelip bizim ileri derecede ki romantik anımızı bozdu ve aramıza girdi. "Sakin olun gençler." Hayır beni iki kişi mi saydı anlamadım ki. Burada sakin olmayan bir kişi vardı. O da bendim. Hakan da yazık bana gözlerini açarak bakmış, ne yaptığının farkında değil.

Toprak'a aldırmayarak karşımda ki rus vatandaşına tekrar bir şeyler söyleyecektim ki Hakan ayaklandı ve bileğimi tuttu. Toprak'a "Toprak biz Aslı'yla bir konuşup geleceğiz. Sen de istersen ailenin yanına falan git."dedikten sonra tuttuğu bileğimden beni çekeleyerek düğün salonunun dışarısına çıkardı. Ben tabii yerimde durmadım.

"Lan! Hakan! Bıraksana be! Napıyosun Allasen?! Bak zaten sinirliyim, elini ısırırım! Bırak!"

Merdivenlerden inerken durdu ve bana döndü. Şaşkın halini atlatmış, üstüne bir de sinirlenmişti. Senin sinirlenmeye hakkın yok! Öyle bir hakkı vermiyorum ben sana. "Konuşucaz."

Bunun üzerine bir şey söylemedim ve beni dışarı çıkarmasına izin verdim. Hafif rüzgar vardı ama hava ılıktı. Kimsenin olmadığı bir yere geldiğimizde bana döndü ve elimi tuttu. Yalnız sinirlenince çok yahşi oluyor heyvan. Kalpli gözlü emoji.

Dudaklarını ıslattı ilk. Kaşları çatık halimden ödün vermeyen benim gözlerime baktı. Sanırım romantikli anlardayız. Tamam. Moda giriyorum. Giriyorum. Girdim.

"Bekleyemedim."dedi bir anda. "Anlıyor musun? Bekleyemedim!"

Anlamazca ona baktım. "Neyi?"dedim.

"Senden çok hoşlanıyorum. Belki de seviyorum. Bilmiyorum. Geçen seneden beri fark etmişsindir zaten. Bir an önce kız arkadaşım olmanı istedim. O gün. Odanın önüne geldiğim gün de çıkma teklifi edecektim ama her şeyi bok ettim. Beceremedim. Ben zaten çıkma teklifi etmesini de beceremem. Sadece... Bir başkası seni kapmadan, benim olmanı istedim."

Bakışlarım yumuşarken "Ya iyi de bugünü niye buldun? Dün. Ondan önce de yapabilirdin."dedim.

Ellerini belime koydu ve beni yavaşça kendine çekti. "Buluşmak isterken kast ettiğim şeyde buydu zaten. Ama fazla aceleciyim sanırım. Öncesinde de cezalıydın."

Başımı önüme eğip gülümsedim. Odun falan ama çok tatlı lan. "Çıkarım."

"Ha?"

"Çıkarım dedim ya mal." dedim onun kibar odunluğuna karşı real bir şekilde öküzlük sergileyerek. Şaşkınlığını saydığıma göre altı saniye içinde üzerinden attı bizim sarı kuş. Sırıttı sonra. Konuşmak için bir süre bekledi. Dudaklarını araladığında "Ciddi misin?"dedi. Başımı salladım. Ellerini belime doladı. Aklına bir şey gelmiş olacak ki geri çekilip "Ayıp oluyor ama mal falan. Bugüne bugün sevgilinim." dedi muzip bir şekilde bakarak.