Kapının sesini duyduğumda daha yeni duştan çıkmış ve bornozumu üzerime geçirmiştim. Kimdi şimdi bu gece gece kapıyı çalan? Yaman bu gece annesinin yanında kalacağını söylemişti ki zaten uzun zamandır buraya gelip kalmıyordu. Cesur gerizekalısı da bu gece önemli işleri olduğunu haber vermişti. Yine bir boka bulaşmıştı ama onun da hesabını soracaktım.
Kapı hala şiddetle çalmaya devam ederken kaşlarımı çattım. Belki Cesur gelmiştir diye düşündüm ama o kapıyı asla böyle çalmaz 'Asi kızım açsana kapıyı' diye bütün mahalleyi inletirdi. Şüpheli bir şekilde kapıya bakmaya devam ederken masanın üzerinde duran ekmek bıçağını kaptım. Kelebeğim şuan odada pantolonumun cebindeydi ve onu almak için vakit kaybedemezdim.
Hala şiddetle vurulan kapıya doğru yavaş adımlarla yürüdüm. Ulan kapı deliği de yoktu ki, kimin geldiğini görebileyim. Ben bunu düşünürken kapıya öyle şiddetli vuruldu ki kırılacak sandım. Bu sefer öfkeyle hızlanıp kapıyı açmaya gittim. Kim geldiyse beynini dağıtacaktım.
Kapıyı sertçe açtığım da karşımda kucağında ve ellerinde bir sürü poşet tutan Alaz'ı görünce öylece kalakaldım. Gerizekalı kapıya ayağıyla vuruyordu çünkü tam kapıyı açtığımda bir ayağı öylece yukarıda kalmıştı.
"Asi?"
Öfkeyle nefesimi verdim ve tek kaşımı kaldırıp ona baktım.
"Napıyorsun gerizekalı?"
Avel avel suratıma bakan Alaz sesli bir şekilde yutkunup beni baştan aşağı süzdü. Neden böyle salak bir şekilde baktığını düşünürken üzerimde bornoz olduğunu hatırladım. Hala vücudumu süzmeye devam eden Alaz'a güldüm.
"Şstt gözler yukarı Alaz oğlan."
Sanki ne olduğunu yeni kavramış gibi başını sallayıp tekrar yüzüme baktı.
"İtiraf edeyim beni böyle karşılayacağını bilsem daha erken gelirdim."
Yüzünde beliren şerefsiz gülümsemesiyle beraber gözlerimi devirdim.
"Ne işin var senin burada bi gece yarısı?"
Alaz tekrar beni baştan aşağı süzüp en sonunda gözlerime baktı.
"Seni göreyim dedim belki bir şeyler yeriz falan. Yemek almıştım ama şimdi seni böyle görünce yemek kısmını atlasak mı diye düşünüyorum."
"Alaz gece gece canımı sıkma siktir git hadi."
Kapıyı tam suratına kapatmak üzereyken ayağını araya sıkıştırıp bana engel olmayı başardı.
"Ya Asi bi dur kızım. Tamam şaka yaptım bak o kadar yemek aldım. Söz sadece yemek yeriz. Rahat durucam."
Emin olmak için suratına baktım. Hiç güven vermiyordu ama yemek yeme fikri cezbedici gelmişti. İşten geldiğimden beri yemek yememiştim ve yapamayacak kadar üşeniyordum.
"İyi tamam geç hadi."
Sırıtarak, gevşek gevşek kapıdan içeri girmesini izledim. Alaz poşetleri masaya bırakırken kapıyı kapattım. Elimde hala ekmek bıçağını tuttuğumu fark edince sesli bir şekilde bıçağı masanın üzerine bıraktım. Alaz bir bana bir de bıçağa bakıp yutkundu.
"Tamam anladım Asi, sadece yemek yiyeceğiz. Kaldırır mısın şunu şeytan doldurur valla."
Onun bu salaklağına sırıtıp bıçağı olduğu yerde bırakıp koltuğa oturdum. Alaz öylece ayakta kalmış bana bakıyordu. Bacak bacak üstüne atıp meydan okurcasına ona bakmayı sürdürdüm. Bakışları bacaklarıma kaydığında hemen boğazını temizleyip bakışlarını kaçırdı.
