SKZ' nin 9. üyesi (Min YN)

Bölüm: 22

Sabah gözüme vuran güneş ışığı ile uyandım. Hyunjin' e baktığımda hâlâ uyuyordu. Saat daha erken olduğu için sahil kenarında yürüyüş yapmaya karar verdim. Sahilde yürürken takip ediliyormuş gibi hissediyordum ama arkamı dönüp baktığımda hiç kimse yoktu. Kafama takmamaya çalışarak yürümeye devam ettim. Biraz daha yürüdükten sonra eve gitmeye karar verdim. Yol kenerında karşıya geçmeyi beklerken yanıma takım elbiseli 2 adam gelmişti ve gözümün önüne inen siyah perde yüzünden gerisini hatırlamıyordum.
Uyandığımda depo gibi bir yerdeydim. Ayağa kalkmaya çalışmıştım ellerim ve ayaklarım bağlı olduğu için kalkamamıştım. Kapının hızla açılması ile oraya döndüğümde babamı görmüştüm.

Y.B: Ooo bakıyorum da hemen uyanmışız YN hanım.

YN: Ne istiyorsun benden?

Y.B: Hiç sadece para ve Birkaç şey.

YN: Sende paranda canı cehenneme. Bırak beni.

Y.B: BENİMLE DÜZGÜN KONUŞ. BABANIM BEN SENİN.

YN: ŞİMDİ Mİ AKLINA GELDİ BABAM OLDUĞUN. ANNEMİ TERK EDERKEN ÖYLE DEMİYORDUN AMA.

Yüzüme inen tokatla kafam yana düşmüştü.

Y.B: Sana benimle düzgün konuş demiştim.

Hyunjin' den:

Sabah uyandığımda YN' yi yanımda görmemiştim. Belki üyelerin yanına gitmiş olabilir diye odalara bakmıştım ama yoktu. Üyelerle birlikte YN' yi arıyorduk. Nereye gittiysek yoktu, telefonu da kapalıydı. Artık korkmaya başlamıştım. Nereye gidebilirdi ki bu kız.

Hyunjin: Nereye gidebilir bu kız.

Minho: otelin kamera kayıtlarına bakalım oradan bulabiliriz.

Bangchan: Evet.

Kamera kayıtlarına baktığımızda YN sahile doğru gidiyordu. Geri dönüşte iki adam YN' yi bayıltmış bir arabaya binip gidiyorlardı.

Felix: B-bunlar kim?

Changbin: Bilmiyorum ama YN' nin şuan yardıma ihtiyacı olabilir.

Seungmin: I.N sen liseden de YN ile arkadaşım demiştin. Bunlar kim tanıyor musun?

I.N: Hayır ilk kez görüyorum.

Han: Peki YN' nin düşmanı varmı?

I.N: Düşmanı yok ama babasıyla konuşmuyor hatta nefret ediyor.

Bangchan: Belki babası kaçırmış olabilir.

YN' den:

YN: Sana ne istediğin hiç bir şeyi vermeyeceğim.

Y.B: Öyle mi? Gerisi sizde ben elimi yoramayacağım.

Babam olacak kişiye söylediğim son sözden sonra yanlarındaki adamlarına işaret verip kapıdan çıkmıştı. Yanıma gelen korumalar beni yumruklamaya başlamıştı. Canım her ne kadar çok acısada babama istediğini vermeyecektim. Korumalar yarım saat sonunda yorulup gitmişlerdi. Bende kenarda nefesimi düzenlemeye çalışıyordum.

Hyunjin' den:

Kısa süre sonra dayanamayıp polislere haber vermiştik. Yarım saat sonra polisler YN'nin yerini bulmuştu. Üyelerle birlikte hazırlanıp hemen yola çıktık. Kısa süre sonra bir depoya gelmiştik. Polisler içeriye girmişti. Biz üyelerle birlikte dışarıda bekliyorduk.
Polisler YN' yi bulduğunda YN yarı baygın, her yeri kanlar içindeydi.

YN' den:

Nefesimi düzenlemeye çalışırken Babam tekrar içeri girmişti. Bu sefer yanında kesici aletler vardı. Aklıma gelen düşünce ile korksam da belli etmemeye çalışmıştım.

Y.B: Sandığımdan güçlü çıktın kızım.

YN: Bana kızım deme.

Y.B: Neden sen benim kızım değil misin. Beni çok üzüyorsun kızım. Yapma böyle.

Her ne kadar sinir olsamda yara almamak için sesimi çıkarmamıştım.

Y.B: Son kez söylüyorum Paramı getir YN. Ve O gruptan çıkacaksın. Adımızı kirletiyorsun.

YN: Paranı da, o saçma sapan düşüncelerini de al defol git hayatımdan.

Y.B: Sen istedin!

Babamın son dediğinden sonra korkmaya başlamıştım. Yanıma sivri bir bıç@kla geliyordu. Koluma ve bacaklarıma Birkaç çizik attıktan sonra çizdiği yerlere kolonya dökmeye başlamıştı. Canım her ne kadar acısada bağırmayacaktım.

Y.B: BAĞIR ARTIK HİÇ Mİ CANIN ACIMIYOR.

YN: BU YAPTIKLARINI ÖDEYECEKSİN.

Şu an tek dileğim üyelerin beni bulup buradan kurtarmasıydı.

Yaklaşık 40 dk sonra siren sesleri gelmeye başlamıştı. Üyeler beni bulmuştu.

Y.B: BU BURADA BİTMEDİ YN BİTMEDİ!

Demesiyle karıma bıç@k saplamıştı.

Son hissettiğim acıyla dayanamayıp büyük bir çığlık koparmıştım.

Çığlığımı duyan polisler hemen yanıma gelmiş beni çözmeye çalışıyorlardı. Birkaç dakika sonra çözmüşlerdi. Yarı baygın bir halde dışarıya çıktığımda Hyunjin hemen yanıma gelip beni kucağına almıştı. Hastaneye gitmek için arabaya bindirdiğinde yavaş yavaş gözlerim kapanmaya başlamıştı. Son hatırladığım şey Hyunjin' in bağırma sesleriydi.