Bugünlerde tamamımız,
Kurumuş dallar kadar savunmasız.
Sanki rüzgarda kırılmış dallarız,
Yapraklarımızın ruhları yapayalnız,
Büyümemiş küçük bir kız.
Bu küçük insan curcunasında kaybolmuş,
Saf duyguları farkedilemez olmuş.
Ama her şeye rağmen;
Dalından ayrı fırtınayı bekliyormuş
Kaybolmamak gibi bir şansı yok ki zaten hayatta.
Hepimiz bir yerde o küçük kız değil miyiz aslında?
Ruhu teslim olmuş karanlığa,
Dibe vurmuş çaresizliği ararcasına
Aç,susuz içimizden birileri
Depresyonda,bıkkın,yorgun başka biri
Şu hayat ağacı yapraklarından,
Hangisi fırtınaya kadar tutunabilir ki?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kayıp Zamanın Mısraları
PoetryRuhuma hükmetmiş karanlığımın sonsuz geceye mahkum ettiği hayatımda, Gerçeklerle hayallerimi avladın bugün, Şimdi hayatıma sığdıramadığım ümitleri, Bu yaşamın taşıyamayacağı kadar duygusal düşlemleri İçimdeki onları taşıyan mavi kelebekleri, Zaman...
