Gecemin yıldızı ✨

✨Bölüm 2✨

~Bir insanı gerçekten tanımak istiyorsanızsa,ilk önce onun geçmişinin derinliğine kadar bakın. Çünkü geçmişimiz, bizim hem şimdiki zamanımız hemde geleceğimizdir. Geçmiş bizi biz yapar her zaman~

Spotify listemiz:

https://open.spotify.com/playlist/6zTdi7xC2Ygv1vGwnxuCCH?si=RhplivVVQaGtTU8acR5Ung&pi=nu60m60kT9ShQ

Beni daha yakından daha tanımaya ne dersiniz? Ben Flomoon Mayfield. Doğru ya benim adımı soyadını buluyorsunuz. Fakat bu beni derinden tanıdığınız anlamına gelmiyor. Mesela,hala dış görünüşüm hakkında bir bilginiz yok. Gerçi dış görünüş pek de önemli birşey değil,esas olan karakterdir ama beni tanımaniz lazım olduğunu düşünüyorum. Simsiyah orta uzunlukta saçlarım var. Simsiyah saçlarımla uyum sağlayan gece gibi gözlerim var. Boyumu bende bilmiyorum. Şimdi en önemli bilgiyi veriyorum. Not edin, sınavlarda çıka bilir. Şaka yaptım benim gibi önemli olmayan insanlar hakkında bilgiye hiçbir yerde ihtiyaçınız olmaz

Ben bir küçük bir yurtta büyüdüm.

LAVİNİA ÇOCUK YETİŞTİRME YURDU

Bu yurt Türkiyede yerleşiyor (Sahte bilgidir. Gerçelikle alakası yoktur). Burası benim hem nefret ederek,hemde severek büyüdüğüm yer. İnanmıyacaksınız ama beni buraya sepetle bıraktılar. Düşünmeyin şimdi sepetle bırakıldı masal gibi hayatı vardır. İnanın hayatım cehennem gibidir. Sepetimin yanınada da küçük bir kağıt parçasında not bırakmışlar. Notu da bana verdiği değeri de göstermek için, buruşuk kağıta yazmışlar. Mürekkep bile buna dayanamamış aynı göz yaşlarım gibi akmışdı. Notta sadece adım ve doğum tarihim yazıyordu.

Tamam buraya kadar olaylar biraz normalleştirile bilir. Anormal kısmıysa şu ki,kapıyı çalmadan,haber etmeden beni bahçeye bırakmışlar. Kamera kayıtları desen o zaman müdüre teyze kamera taktırmamış. Hatta beni olaylı gelişimden sonra taktırmaya karar vermişti. Beni orada yani bahçede,oyun oynamak için çıkan çocuk bulmuş, sonra koşa koşa müdüre teyzeye haber vermiş. Tabi ilk önce kadıncığaz inanmamış normal olarak,israrlardan bıktıktan hemen sonra bahçeye inmiş. Birde büyük bir sürprizle karşılaşmış. Buradaki sürpriz de ben oluyorum. Daha sonra bana yetimhanede yer ayırmış. Tabi orada da,yaş üzerine yaşlar geldi.

Burada tam 16 kişiydik. Aram burada en ama en iyi 5 kişiyleydi. Anlayacağınız bir sürü değil, sadece sadık arkadaşlar edindim. En güzeli de bu zaten. Hepsi benim için birbirinden özel ve güzel, ayrıca ortam noktalarımız çok fazla. Sanırım en büyüğü de kaderlerimizdi. Onların hepsi benim için çok değerliler, çünkü biliyorum ki, aramızda ne yaşanırsa yaşansın ne olursa olsun birbirimizi asla bırakmayacağız, ayrıca hepsine gözüm kapalı bile güvendim,yine onları göre bilsem yine onlara güvenirim. Ama ne bileydim hayatın çarkıfeleği bizi ayıracak...

Eylül
Sarı saçlı,mavi gözlü, sessiz ve saf görünümlü bir kız. "GÖRÜNÜMLÜ" diyorum çünkü gerçekte hiçte sessiz ve saf değil. Çoğu zaman ikizmizde aynı kızla kavga ediyorduk. Aynı benim gibi sakar, sinir kontrol sorunu var. Sinirlenince her an herşeyi yapa bilir. Kendisine bırakın papatya çayını,papatya tarlasını satın alsanız yetmez,yeminlen. Amma pamuk gibi bir kalbi vardır. Asla bir dediğimi iki etmezdi. Ayrıca olay çıkarmağı severdi. O yüzden ona "felaket" lakapını takmıştım

Ada
Siyah saçlı,diğerlerimize göre daha çekik gözlü, hırçın bir kızdır. İsmi aşırı uzun olduğu için benim gibi ona "Çan çin çon" veya "Çinli" diyebilirsiniz. İlk başlarda bunun için beni dövüyordu,sonra o da alıştı. Aslında kendisi de dediğine göre bir nevi türkmüş. Ayrıca kendisi çok iyi bir ressam diye biliriz. Biraz da kör diyebiliriz. Gözlerinin önündeki aşkı göremeyecek kadar kör hemde. Kızın sevdiği çocuk buna deli gibi aşık amma görmüyordu hiç bir zaman. Ah keşke biraz benim gibi gözü açık olsaydı