Gecemin yıldızı ✨

✨ Bölüm 14✨

~Biz daha değerin ne olduğunu bilmeyen çocuklarız,o yüzden değer nedir nasıl verilir bilmiyoruz~

Ben şaka yapmayı planlıyordum. Bu öğrendiğim yeni bilgiler sanki son sürat giden bir arabanın duvara çarptığı gibi bir etki yarattı bende. Ne gözyaşlarımın yanaklarımdan süzüldüğünü nede ona sıkı sıkı sarıldığımı bile fark etmemiştim. İkinci defaydı onu ağlarken görüyordum. Normalde nasıl da enerjik birisiydi dimi?!

İnsanların en büyük maskesi bu işte... Mutluluk maskesi...O maskenin arkasında yaralarla mahv olmuş bir yüz var.

Herkes mutluluk maskesini görmüş,bişi olmaz demiş ve incitmiş. Maskesinin arkasını göremedikleri için tabi ki, onlar hiç birşey olmamış gibi görüyor. Hayat bize zaten bunu öğretiyor

Maskenin arkasındaki yüzü sadece yaralara sahip olan birisi göre bilir
Taejin'in istemeyerekte olsa ona yaralarını hatırlatmıştım. Şimdi ona gerçeği söylemek daha acıverici olucaktı. Bazen şaka yapmamak gerekir karşındakini kırmamak için. Ben ise bu yanlışa düştüm. Şimdi ise onun sonuçlarına katlanmak zorundaydım. Anlık olarak terkedilme korkusu tüm bedenimi sardı. Kendime daha yeni liman bulmuşken onu kaybedemezdim. Güvenli bölgem o benim. Ağlaya ağlaya düşündüklerimin arasından sıyrıldım. Derin bir nefes alarak gerçeği söyledim

F: Salak ben sana şaka yapacaktım sen beni ağlattın

Deyip ortamı yumuşatmak için gülmeye başladım. Amm bu gülüşüm de acı doluydu. Kardeşini savaşta kaybetmiş birisine böyle şaka yapmamalıydım.

Kollarını anı olarak gevşetti ve beni kendinden uzak tutmak istercesine itti.

T: Böyle şaka olmaz olsun haberin var mı ne kadar korktum

Ona yaklaşmaya çalıştım

F: Valla bilmiyordum

T: Lütfen benden uzak dur

Deyip güçlerini kullanmış olmalı ki, hızlıca koştu. Tabi ben daha güçlerimi kontrol edemediğim için pek hızlı değildim. Hay ben gücüme ne diyeyim. Aptal güçler ihtiyaçım var ama çalışmıyor. Aptal güçler. Sinirimden duvara yumruklar atmaya başladım. Aptal kafam. Hay kafama tüküreyim. Allahım sen benim cezamı ver ya Rabbim ne olur
Tüm sinirimi duvardan çıkmaya başladım

S: Flomoonnnn

Seojun'un sesiyle duraksadım. Hemen gözyaşlarımı temizledim ve gülümsedim

F: Efendim Allah'ın belası. Rahat bırak beni

S: Neden ağlıyorsun sen, o kim oluyorda kardeşime böyle birşey yapar. Kardeşim dediğim kişiye kimin ne haddine bir söz demek

F: Kim ben mi ağlıyorum saçmalama

Deyip gülmeye başladım gözlerim dolu dolu

S: Lan kızım delirtme beni ağlıyorsun baya baya

F: Ağlamıyorum ulan yeter rahat beni bırak. Kafamı toparlamam lazım. Yatakhane nerde? Oda 016yı bulmalıyım

S: Tamam. Aşağı inince solda. Nolur söyle hadi kardeşim

F: Ehh sana beni yanlız bırak demedim mi gerizekalı neden bu kadar takılıyorsun rahat bıraksana beni belki hepinizden sıkılmışımdır belki hiçbirinizin yüzünü görmek istemiyorum ya

Şuan adeta zehirli bir sarmaşık gibiydim dokunanı zehirliyordum. Seojun bana dokunup iyi olduğumu sormak isterken itekledim onh

F: Oğlum sen kıtmısın? Rahat bırak beni bak şuan fazla sinirliyim kalbini kırmak istemiyorum