WAKING UP AS A VILLAINESS

VEINTE OCHO

The Second Chance

ALARIC

As a grown woman trapped in the body of an eight years old, this is shit!

Anak ka ng talaba naman, oo!

My role?! The villainess of this novel.

The heroine? My sister who my fiance fall in love with.

The male lead? The Second Prince of an allied kingdom who killed a dragon and absorbed the power of it so he becomes the crown prince after the unmentioned Archduke, the first prince and supposed to be crown prince died mysteriously.

The second male lead? The knight of my sister, who committed suicide in the end.

I know that I should follow my script, but I just can't help but to change a thing.

I feel rebellious!

Bakit ko susundin ang papel ni Maeve?

Ililigtas dapat ni Maeve ang kutsero ng hari, pero naisip kong hayaang mamatay ang lalaki dahil wala naman syang ambag sa kwento.

Ano ba ang pakialam ko kung mamamatay sya? Karakter lang naman sya sa kwento.

But that thing backfires immediately, Bridgette, the female lead, like that coachman a lot, iniyakan nya ang pagkamatay ng matandang lalaki. Nagalit ang hari kung bakit hindi ko iniligtas ang kutsero ng paborito nyang anak. Pinapapatay ako ng hari, ngunit imbes na ako ang masaksak ng kawal ay sa anak ng tagapag-alaga ko tumagos ang espada. Iniligtas ako ng anak ng tagapag-alaga ko. Nagalit ang hari, ngunit wala na rin syang nagawa, nagsilbi ito bilang babala na ako, bilang itinakwil na anak dapat kong unahin at isa-alang-alang ang kasiyahan ng paborito nyang anak.
The kid the king accidentally killed? It's the knight. The second male lead.

I triggered a change in the novel.

And it caused a death of one of the most important character in the novel.

He is not just a character anymore, he is a living being that died because of my selfishness.

I'm selfish to think that whoever died in this novel is not my concern anymore, just because they're just characters created to act in a certain way.

But him? He's pure, so innocent. And I killed him.

I unknowingly orchestrated his death. I killed him.

The second male lead died and it's my fault.
I caused his death. His death will forever burden my conscience and I'm willing to pay for it.

Tulala ako habang lumuluha ang tagapag-alaga ko.

Ady doesn't deserve this pain.

"I am sorry, Ady." Namamalat ang boses na bulong ko.

Umiling ang mabuting babae. "Hindi, my lady. It is my fault." Aniya at niyakap ako.

Tumulo ang luha ko.

They are just some characters of this trashy novel. But seeing and hearing Ady cry and mourned for her dead child, it tears me to pieces.

Kakayanin ng anak na mawalan ng magulang.
Pero hindi kakayanin ng magulang na mawalan ng anak.

I wanna kill myself.
I indirectly killed someone's child just because I wanted to test if I can continue living if I change my fate.

Maeve is destined to die, ano man ang gawin ko, mamamatay ako sa huli at ngayon ngang kinalaban ko ang tadhana, nagkaroon ito ng kapalit. Isang masalimuot na kapalit.
Someone suffered because I'm stupid. Someone died because I'm selfish.

Mamamatay din naman si Valerian (the knight) pero nabigyan nya ng magandang buhay ang nanay nya bago ito pumanaw. Nakatulong sya sa mga mahihirap at naging bayani ng iilan.

Ninakawan ko ng pagkakataong mabuhay si Valerian, ninakawan ko ng bayani at tagapagligtas ang karamihan at higit sa lahat, ninakawan ko ng pagkakataong maging ina si Ady.

Tuloy-tuloy ang agos ng luha ko.

"Nakita mo na ang epekto ng pangingialam mo sa daloy ng kwento?" A voice echoed through the room.

Tahimik lang akong nakatanglaw sa makulimlim na langit na animo ay nakikidalamhati sa pagkamatay ng anak ni Ady habang patuloy na dinaramdam ang pag-agos ng luha sa pisngi ko.

Ang konsensya kong patuloy kong dadalhin habang nabubuhay at maski sa susunod kong pagkabuhay.

LUMIPAS ang mga buwan.

Anak ka ng pating!

Sino ba ang nagsimula ng ganitong pakulo na ipasok ang isa sa mga readers nila sa kwento, yayakapin ko lang sa leeg.

Bwesit!

Hindi ako pwedeng maging sundalo o lumiko ng landas, dahil alam ko na ang mangyayari, may madadamay na inosenteng karakter sa oras na pinakialaman ko ang takbo ng kwento.

Hanggang ngayon, binabagabag pa rin ako ng nangyari kay Valerian. Hanggang ngayon binabangungot pa rin ako.

I have no choice but to act like how the real Maeve acts. I have to die, para may maging katuturan naman ang pagkamatay ng karakter ni Valerian. I cannot afford to see another character die just because I wanted to live this life on my own.

The Villainess Needs to Die.

This is my second chance of living as Maeve. This time, I will do it right!

[Good plan, my lady. I just don't think, a certain someone will let you die though. AHAHAHAHA]