Uczucia do niego to przeszłość... Total drama Courtney x Duncan

12.

Courtney
Siedziałam spokojnie w salonie powoli zasypiając dopóki mój służbowy telefon nie zaczął wibrować. Sięgnęłam po komórkę, a na ekranie ukazał się numer Duncana. Odebrałam.
-Słucham?-sypytałam formalnie.
-Courtney przyjedź do mnie do domu.-oznajmił pospiesznie.
-A czy ty ma związek z twoją sprawą sądową?-zapytałam oschle.
-Będę szczery, nie lecz ładnie proszę żebyś przyjechała.-powiedział.
-Nie dzięki muszę odpocząć.-powiedziałam choć myślami z ciekawości chciałam do niego pojechać.
-Ah tak dobrze.-powiedział posmutniały i się rozłączył.
Ja wróciłam do udawania, że program w telewizji nadal mnie interesuje. Już byłam tak znudzona, że robiłam sobie co chwilę 3 minutowe drzemki i się budziłam wtem przy 2 minucie 4 drzemki zadzwonił dzwonek do drzwi. Powolnie ruszyłam w stronę drzwi. Otworzyłam. Na dworze stał Duncan od razu moje oczy się rozszerzyły.
-Co ty-.-chciałam go ochrzanić lecz ten zasłonił mi usta dłonią i mnie cofając wszedł do mego mieszkania zamykając za sobą drzwi.
-Courtney.-wyszeptał.-Kocham cię jesteś cudowna idealna to co zrobię teraz będzie tak czułe jak moje uczucia do ciebie.-wyszeptał głośniej. Po czym przysunął się do mnie łapiąc mnie w talii. Nawet nie zorientowałam się kiedy przysunął swą twarz do mojej. Nagle Duncan wpił się w moje usta z swoim językiem. Tak za nim tęskniłam. Mój język zaczął współpracować z jego. Duncan przestał lecz po chwili poczułam jego gorące usta na mej szyi. Porządnie się przysawał, nie przestawał widocznie usystfakcjonowany mym przyspieszonym oddechem.
Po kilku minutach przestaliśmy.
-Duncan...-wyszeptałam podnosząc głowę by spojrzeć w błękit jego oczu.
-Księżniczko...-zaczął się zniżać aż w końcu uklęknął.-Wybacz mi... Wybacz proszę tęskniłem za tobą.
Tęskniłem za swą choć spiętą to urokliwą księżniczką, nigdy nie kochałem Gwen nigdy.-do jego oczu zaczęły napływać łzy.-Wybaczysz?
-Duncan... Ja...