තනෙන තනෙන...
තනෙන තනෙන....
තනෙන තනෙන තනානෙ තනෙන
තානතනෙන තනතනෙන තානා...
තත් තත් තානම්...අගර දගර...කොමල පාමිණ...
යනෙන ගමන නිතඹ වැනෙන...
තානතනෙන තනතනෙන තාලේ...
සිත් වද්දාලා...හිතට දුකක් කලකිරීමක් දැනුන හැම වෙලාවකම ඔන්න ඕකයි මගෙ බෙහෙත. සමහර කෙනෙක්ටනම් හිනා යන්නත් පුලුවන් මොකද මිනිස්සු නර්තනය, සංගීතය කියන දේ දකින්නෙ සතුට, උද්යෝගය, ජයග්රහණ වගේ හැගීම් දැනෙන අවස්ථාවලදි විතරක් ඒ හැගීම උදුම්මලා පෙන්නන්න පාවිච්චි කරන දෙයක් විදියට.
එහෙනම් අහවල් එහෙකටෙයි ඉලව් ගෙවල්වල මළ බෙර ගහන්නෙ? දෙමළ එකා උන්ගෙ එකෙක් මැරුනම ගිනිසෑය ලගට යනකන් නටන්නෙ?
තනෙන තනෙන...
තනෙන තනෙන....
තනෙන තනෙන තනානෙ තනෙන
තානතනෙන තනතනෙන තානා...
තත් තත් තානම්...දවස මොන විදියට ගියත් හැමදාම පාන්දර අවදි වුන ගමන් සූර්ය නමස්කාරය කරලා ඉඩ තියෙන හැටියට හිත නිවන වන්නමකට අඩිය තියන එක පොඩි කාලෙ ඉදන්ම මගේ පුරුද්දක් වෙලා තිබුනා.
අගර දගර...කොමල පාමිණ...
යනෙන ගමන නිතඹ වැනෙන...
තානතනෙන තනතනෙන තාලේ...
සිත් වද්දාලා...පොලු බැදපු ජනේලේ හරහා සීතල පාන්දර වැටෙන උණුසුම් රශ්මි ධාරා, තාලෙට අඩි තබන ගමන් ඉග, අත් සියුම්ව චලනය කරන මාව නර්තනයට තවත් පෙලබුවා.
YOU ARE READING
ශ්වේත අග්නි
General Fiction"මල්ලි, මට අරූව දීපම්!" "හහ්?" "අර කොන්ඩකාරිව මට දීපම්..." "උබ ඔය ඉල්ලන් කන්න යන්නෙ මයෙ අයියන්ඩි..." ඇස් දෙක ඉස්සරහටම ආව ඒ රූපේ මගේ විතරමයි. නරේන්ද්රසිංහ වලව්වෙ පොඩි හාමුගෙ මැණිකෙ වෙන්නෙ උබ විතරයි මගේ රිශී... . . . "උබට කොහෙන් ආපු හයියක්ද වලව්වෙ පු...