කාලය ඉතා වේගයෙන් ගතවුනා එමෙන්ම මෙම කාලපරාසය තුල විශ්වනාථ් තම ආදරේ හෙතුවෙන් හිත් කනස්සලෙන් පසු වුනා. තම අයියන්ඩීගේ දුකට හේතුව දන්න එකම කෙනා උන ජගන්නාත් කොතරම් කාලයක් බලන් හිටියත් සමහර තැන් වලදි හිතට දැනෙන ආදරේ වහන් කරන්න අමාරුයි කියන පදනම මත මෑනියන්ගේ හිත රිද්දන්න අකමැති කම හේතුවෙන් විශ්වනාථ් සඟවන ආදර සම්බන්දතාවට තම මෑනියන්ට හෙලි කිරිමට ජගන්නාථ් සුදානම් වුනා.
"මෑනියනි!!!
"පැමිනෙන්න...ජගන්නාථ්...කිමද මේ අවේලාවේ මෙහි!!!කරුණ...
"මෑනියනි , මහේශ්මතියේ සෙන්පති ලෙස නොවෙයි විශ්වනාථ් මගේ සොයුරගේ මලනුවන් ලෙස පැමිනියේ!!!
"පුතුනුවනි...ජගන්...කිමද මේ මෑනියන්ට පවසන්න...
"මෑනියනි...
"ජගන්...මම ඔබේ මෑනියන්...පවසන්න !!!
"කෘෂික් රාජ්යයේ රාජ කුමරු පාර්තිභාන් හට අයියන්ඩි ඇලුම් කරනවා!!
"ජගන්....
"ඔවුන් ප්රේම කරනවා මැනියනි!!!නොතේරෙන්නේද ඔබේ පුත්රයාගේ හෘදවස්තුව මෙහි නොමැති බව....වැටහෙන්නේ නැතිද මෑනියනි...
" ජගන් ...මැනියන් හට පහදන්න...කෙසේද?? කවද්ද ??? කෙසෙද මෙය සිදු වුනේ...
සිදු උන සියල්ල අකුරක් නෑර මෑනියන්ට පැවසූ ජගන්නාථ් මැනියන්ගේ පිලිතුර අපේක්ෂාවෙන් සිටියා. ඇයගේ පිලිතුරට වඩා එතන තිබුනේ අණ කිරිමක් වෙද්දි ජගන්නාථ් ඒ අණ පිලි පැද්දා.
මේ සියල්ල අතරේ රාජමාතාව කෞෂිකරාජයට පිටත් කරපු විවාහ යෝජනවා නොසිතු ආකාරයෙන් ප්රතික්ෂේප වන අතර මහේශ්මති රාජමාතාවගේ අණකට අනුව කෞෂිකරාජයට මහේශ්මති රාජ්යයට පැමිනීමට සිදු වෙනවා.
එදින රාජසභාවට උත්සවාකාරයෙන් පිලිගන්න කෞෂික් රාජකුමරුව මහේශ්මති රාජමාතව තම අසල රදවා ගන්නවා. මේ අවස්තාවේ රාජසභාවට සැපත් වෙන විශ්වනාථ් සහා ජගන්නාත් ව දකින පාර්තිභාන් මෙන්ම ඔහුගේ මිතුරාද පුදුමයට පත් වෙනවා. කිමදයත් මහේශ්මති කුමාර වරුන්ව හදුන්වා දුන්නෙ රාජමාතා මනමේන්ද්රිකාගේ පුත්රයන් ලෙස වන අතර ඔවුන් දෙදෙනාව රාජයේ වැසියන් ඇර අන් කිසිදි රාජ්යක අයකු දැක නැති නිසා කෞෂික් කුමාර පාර්තිභාන් හට පවා ඔවුන් රාජකුමාවවරුන් බව පෙරදී දැන ගැනිමට නොහැකි වුන නිසා.
YOU ARE READING
ශ්වේත අග්නි
General Fiction"මල්ලි, මට අරූව දීපම්!" "හහ්?" "අර කොන්ඩකාරිව මට දීපම්..." "උබ ඔය ඉල්ලන් කන්න යන්නෙ මයෙ අයියන්ඩි..." ඇස් දෙක ඉස්සරහටම ආව ඒ රූපේ මගේ විතරමයි. නරේන්ද්රසිංහ වලව්වෙ පොඩි හාමුගෙ මැණිකෙ වෙන්නෙ උබ විතරයි මගේ රිශී... . . . "උබට කොහෙන් ආපු හයියක්ද වලව්වෙ පු...