MİZGİN (Berdel) +18

Yeşil

Karşımdaki şu koca konağa baktım. Buradan valizimle çıkarken, dönüşümü elimde mesleğimle olacağını söyleyerek çıkmıştım.

Şimdi ise evlenmek üzere geri dönmüştüm...

Adar abimin oğlu kapıyı açıp yüzünde kocaman gülümsemesi ile bana doğru koştu. Dizlerimin üzerine çöküp kollarımın arasına aldım ufaklığı.

"Halacım! Hoş geldin, bak sana naptım ?"

Cebinden çıkardığı kağıdın katlarını açtı, ve bana gösterdi. Kırmızı bir kalp, içerisinde de Mizgin kalp Ensar yazıyordu. Bu ikimizin ismiydi.

"Teşekkür ederim halacım. Çok güzel olmuş. Sen yazmayı da öğrendin he ? Aferin balıma."

Adar abim, Ensar'a seslendi.
"Hadi oğlum, halan yoruldu kapıda kalmasın."

Ayağa kalkıp içeri girdim. İçimde bir kırgınlık vardı. Hem bana bunu yaşattıkları için hem de okumak uğruna kafa tutup bitiremeden döndüğümden.

Büyükten küçüğe herkesin elini öpmeye başladım. Sıra babama geldiğinde öyle bir sarıldı ki... Bırakmak istemiyor gibiydi. O da pişmandı bana bunu yaşattığı için, farkındaydım. Göz yaşlarımı tutmaya çalıştım. Her şeye rağmen güçlü görünmem lazım gibi hissediyordum. Benim üzülmem onları da üzüyordu.

"Ee canım ailem görüyor musunuz? Büyüdüm de evleniyorum. Babaanne ne takacaksın bana düğünde ? Altın kemerim hazır mı?"

"Uuiiğ bu da dünden razıymış. Bizde üzülüyoruz buna."

"Karıştırma orasını babaanne. Başka şansım mı var sanki ? "

"Aferin kızım, kanımızı sana borçluyuz bu saatten sonra. Sütüm sana helal olsun."

Annemin bu söyledikleri beni ondan uzaklaştırıyordu. Berdeli teklif eden o olduğu için kırgındım zaten. Şimdi de üzüntüsü olmadan bana cesaret vermeye çalışıyordu. Bir tane kızın var kadın senin ! Kolay mıydı bu kadar?

Dinlenmek için odama çıkacağımı söyledim. Babam peşimden gelip beni durdurdu. Baş başa konuşmak istediğini söyledi.

"Güzel kızım, ben senin bu kabullenişini anlamadım. Senin asi yanını bilirim. En ufak haksızlığa dayanamazsın sen. Sana yapılan bu haksızlığı nasıl kabul edebildin ? Yoksa Baver'de gönlün mü vardı? "

"Baver kim baba ? Tanımıyorum."

"Orhan'ın ortanca oğlu. Küçük oğlu ile olsun bari dedim ama nişanlıymış. Senden biraz büyük ama seni korur kollar sen sakın korkma tamam mı kızım ? "

"Yaşı benim için önemli değil ki baba. Adam olsun, şu zor zamanda bir de o zorluk çıkarmasın yeter."

"Ah benim gönlü güzel kızım... Ben senin yanındayım. Bir kötü söz söyleseler bile gereğini yap ben arkandayım. Kendini sakın ezdirme."

"Beni biliyorsun baba, susmam ki zaten. "

"Biliyorum kızım. Dinlen hadi. Yarın düğün için konuşmaya gelecekler."

"Kayın ailem ile tanışma vakti desene."

Sadece başını salladı...
Odama geçtim, ışığı açtım. Hiç değişmeyen eşyalar... Gözlerim doldu. Huzurlu günlerim aklıma geldi..

Yatağıma oturup çantamdan telefonumu çıkardım. Betül'den 7 cevapsız çağrı vardı. Hiç hâlim yoktu ama merak etmesi de içime sinmeyeceğinden aradım.

"Alo."

"Mizgin, iyi misin ? Yazmadın bile kızım. Meraktan öldüm dirildim. Abin ne dedi ? Niye gelmişler? Gittilerse sana geleyim de anlat."