"ဟယ္ မ်ိဳးခန႔္ "
" ဆည္းဆာ ထမင္းေၾကာ္ထားတာလား"
"အင္း နင္ တစ္ခါထည္း ဝင္စားသြားပါလား ငါပိုေၾကာ္ထားတယ္"
"ေနပါဟာ ငါ စားခဲ့ ၿပီးၿပီ အခု နင့္ကိုလာေခၚတာ ေဆးရံု တူတူသြားမယ္ေလ ေအာ္ ညီမေလး နန္းျမင့္မိုရ္ လည္း ေရာက္ေနတာလား"
"ဟုတ္ကဲ့"
"ည က ဆည္းဆာေတာ့ ဘယ္လို ျပန္လဲမသိပါဘူး သဒၵါတို႔ က က္ဘီးစီးၿပီးအိမ္ျပန္လာတယ္ မိုးေတြရြာေနတာကို ၿပီးေတာ့ အေဝးႀကီးကိုဟာ ဒီကေလး နည္းနည္းေလးမွ မစဉ္းစားဘူး အခုလည္း ေနသိပ္မေကာင္းဘဲ စက္ဘီးတစ္စီးနဲ႔ အျပင္ထြက္သြားတယ္"
"ေအာ္ဟုတ္လား ကေလးကို ဂရုစိုက္ပါ မ်ိဳးခန႔္ ရယ္ ငါေတာ့ ည က နန္းလိုက္ပို႔ ေပးတယ္ေလ ျပန္မိုးခ်ဳပ္ေနၿပီဆိုေတာ့ အိမ္မွာပဲ အိပ္ခိုင္းလိုက္တာ"
ထို သို႔ ၾကားရေသာေၾကာင့္ နန္းမွာ အံၾသမႈ အျပၫ့္ ႏွင့္ ပင္ ဆည္းဆာကိုမ်က္လံုးျဖင့္ စကားေျပာေသာ္လည္း မမ က ၿပံဳးပဲျပန္
ၿပံဳးျပသည္
"ေအးပါ ငါကနင္စိတ္ခ်ခ် ရဲ့ အိမ္ျပန္ေရာက္လားသိခ်င္လို႔ ပါ အဲ့ဒါဆို ငါ အေရ႔ွ မွာထိုင္ေစာင့္ေနမယ္ေနာ္ ဆည္းဆာ "
"အင္း "
ခဏ အၾကာ ဆည္းဆာေမေမေဈးကျပန္လာကာ
မင္းမ်ိဳးသန႔္ ႏွင့္ စကားေျပာေနေလသည္
"သမီးဆည္းဆာေရ ေမာင္မင္းမ်ိဳးသန႔္ ေစာင့္ေနတာၾကာလွၿပီ ျမန္ျမန္လုပ္ေလ သမီးေလး"
"ဟုတ္ကဲ့ ေမေမသမီး လာပါၿပီ"
"နန္းေလး ထၫ့္ စားေနာ္ မမ ညက ဟာကို ေမေမတို႔ ေဖေဖ တို႔ ကိုလည္း ခုဏက မ်ိဳးခန႔္ ကိုေျပာသလိုပဲျပာထားတယ္ နန္းေလး ေနရခတ္မွာစိုးလို႔ စားၿပီး ေမ့ေမ့ ကို ေဆးေတာင္း လိုက္ေနာ္ ညီမလး မေန့ က အရိွန္ေၾကာင့္ ပင္ပန္း ေနသလို ခံစားရ မွာစိုးလို႔ မမသြားၿပီေနာ္ နန္းေလး "
"ဟုတ္… ဟုတ္ကဲ့ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ေနာ္ မမ"
"မလိုပါဘူးကြယ္အဲ့ဒါဆို မမ ေဆးရံု သြားၿပီေနာ္"
"ဟုတ္ကဲ့"
ခဏ အၾကာ ကားထြက္သြားတဲ့ အသံၾကားရသည္ နန္းလည္းစားၿပီးသည္ႏွင့္ ပန္ကန္ေဆးၿပီး ဆည္းဆာေျပာသၫ့္ အတိုင္း အန္တီလြင္မာဆီ ေဆးသြားေတာင္းရန္ အန္တီကိုရွာရသည္
YOU ARE READING
A love song
Romanceဆူး တို့ သည်လည်း အမြဲတမ်းတော့ မဆူးနိုင်တစ်ခါတစ်ခါ သိပ်ကို နူးညံ့ လွန်းသည် ဆူး တို ့သည္လည္း အျမဲတမ္းေတာ့ မဆူးနိုင္တစ္ခါတစ္ခါ သိပ္ကို နူးညံ ့လြန္းသည္
