3

394 19 11
                                    

Keyifli okumalar ❤️

Lütfen yorum yapın

Araç şirketin önüne geldiğinde Suna yavaşça araçtan indi.
Çok heyecanlı ve gergindi.

Topuk tıkırtılarıyla içeri girdi. Ona dönen bakışları önemsemeyip danışmaya geldi.

"Kaya Sönmez."

"Randevunuz var mı?"

"Suna Sönmez. Karısıyım."

"Kusura bakmayın Suna Hanım tanıyamadım."

"Çünkü daha önce gelmedim. Hangi katta?"

Danışman söyleyince Suna asansöre binmiş ve stresle o kata gelmişti.

Asansör kapısı açıldı ve Suna çıktı. İlerde odanın kapısında yazan 'Kaya Sönmez' yazısını gördü.

"Kaya içerde mi?"

"Evet. Kim geldi diyeyim?"

"Hiçbir şey söyleme."

"Ama haber vermem gerekiyor."

"Ben karısıyım." Dedi Suna sert bir şekilde ve hiç beklemeden kapıyı açtı.

Oda karanlıktı ve içerdeki koltukta uzanan bir adet Kaya gördü. Kapıyı kapattı ve o an Kaya uyandı.
Saçları dağılmış ve uykulu şekilde ona bakıyordu.

"Suna?"

Suna çantasını masaya bırakıp konuştu.
"Baya işlerin varmış gerçekten(!)"

"Niye geldin?" Dedi Kaya oturur pozisyona gelip.

Suna güldü sinirle.
"Baktım sen gelmiyorsun, ben geleyim dedim."

"Gelecektim. Uyuyakalmışım."

"Kaya ne oluyor?" Dedi Suna, Kaya'nın oturduğu koltuğun dibindeki sehpaya otururken. Şu an Kaya ile karşılıklı oturuyorlardı.

"Bir şey olmuyor." Dedi Kaya gözlerini kaçırırken.

Suna elini Kaya'nın dizine koydu.
"Benden ne saklıyorsun Kaya?"

"Bir şey saklamıyorum." Dedi bu defa Suna'nın gözlerine bakıp. Sonra
"Sen haklıydın."

"Hangi konuda?"

"Belki de birbirimizi tam tanımadan evlenmemeliydik."

Suna neye uğradığını şaşırmıştı. Yutkundu sertçe.
"Ne demek bu?"

Kaya ise cevap vermeyip ayağa kalktı ve pencereye ilerledi. Suna da arkasından gitti.
"Kaya..."

"Sen beni sevmiyorsun Suna." Dedi Kaya beklemeden.

"Sadece aklım çok karışık." Dedi Kaya'nın elini tutup.

Yüzü Kaya'ya çok yakındı ve diğer elini yanağına koyup hafifçe okşadı. Dudaklarını birleştirdi. Kaya'nın bunu beklemediği anlaşılıyordu çünkü ilk başta afallamıştı.
Suna öpüşünü derinleştirdi ve bedenini daha çok yaklaştırdı. Kaya da karşılık verince sanki birbirlerine susamış gibi öpüşmeye başladılar.

Suna artık emindi onunla bir hayat istediğinden. Hem bir bebekleri de olacaktı.
Kaya zor da olsa Suna'dan ayrıldı. Suna boşluğa düşmüş gibi hissediyordu.

Suna, Kaya'nın üzgün gözlerine bakıyordu.
"Niye öyle bakıyorsun?"

"Özür dilerim "

"Neden?"

"Ben..." Kaya konuşamıyordu.
"Suna özür dilerim, ben bir hata yaptım."

"Ne hatası?"

"Ayrılalım."

"Kaya ne hatası?"
Birden Suna'ya sarıldı. Suna havada kalan elinin birini Kaya'nın saçına diğerini ise sırtına koydu.

"Ben dün çok sarhoştum ve... Ve başkasıyla birlikte oldum."

Suna şok olmuş ve donmuş kalmıştı. Ne yapacağını bilmiyordu.
Titrek bir nefes verdiğinde gözünden bir damla yaş düştü.
"Hamileyim." Dedi sessizce. Bunu neden şimdi söylemek istemişti bilmiyordu.

Kaya birden Suna'dan uzaklaştı.
"Ne?"

Birbirlerinin gözlerine bakıyorlardı.
Suna'nın durmadan gözlerinden yaş geliyordu.

"Suna... Bu gerçek mi?"

Suna ona cevap vermedi.
"Kim?" Dedi dolu gözlerle.

Kaya cevabını vermekten korktuğu soruyu Suna'nın ağzından duymuştu.
"Sarhoştum yemin ederim. Uyandığımda ise çok geçti."

"Kim?" Dedi Suna yeniden.

Kaya gözleri dolu dolu Suna'ya baktı.
"Suna..."

"Kaya, söyle."

"Pelin." Dedi Kaya sessizce.

Suna daha büyük bir şok yaşamıştı.
"Ne? Ne Pelin'i ya! Ne Pelin'i!" Deyip bağırmaya başladı.

"Suna sakin ol." Deyip Suna'yı tutmaya çalıştı.

"Nasıl yaparsın sen bunu bana! Nasıl?"

"Sarhoştum. Ani gelişti."

Kaya kendini açıklamaya çalışıyor Suna ise deliriyordu.

"Sakin ol lütfen bebeğe bir şey olacak."

Suna sinirle güldü.
"Ben sana bu haberi vermeye geliyorum ama sen beni aldattığını söylüyorsun Kaya!"

Kaya üzgün bir şekilde dinliyordu onu.
"Özür dilerim. Biliyorum bunun affedilir bir yani yok ama özür dilerim."

Suna ağlıyordu ve ne yapacağını bilmiyordu. Suna gitmek için hareketlenince Kaya ona yeniden sarıldı ama bu defa daha sıkı sarılıyordu.

"Bırak beni!"
Kaya daha sıkı tutuyordu.

"Sana beni bırak dedim. Kaya bırak." Suna aynı anda itmeye çalışıyordu. Kaya bırakmayınca ağlaması daha da şiddetleniyordu.
"Kaya bırak." Suna Kaya'ya vuruyor ama o ayrılmıyordu.

Aynı sırada Kaya'nın ağzından  "Özür dilerim." Cümlesi tekrarlanıyordu.

"Bırak beni Kaya. Niye ya? Niye?"

Suna'nın dizleri daha fazla tutmadı ve kendini yere bıraktı ama Kaya onu tuttuğu için birlikte yavaşça yere oturdular.

Bu sahne daha önce de yaşanmıştı, Bir gece yarısı Suna ve Ferit'in, Seyran'ı kurtarmaya gittikleri gecenin dönüşünde. Onda Kaya sinir krizi geçirirken şimdi Suna sinir krizi geçiriyordu.

"Telafi edeceğim."

"Nasıl edebilirsin bunu! Edemezsin!"

"Edeceğim. Yemin ederim edeceğim. Lütfen önce sakin ol."

İşte karşınızda yeni bölümmm

Yorumlarınızı ve oylarınızı unutmayın lütfen.

KaysunHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin