მარიამი იდგა ოთახში გაშეშებული ამას ნამდვილას არ ელოდა არ ეგონა რომ როდესაც პირველად მისცა უფლება რომ შეხებოდა სწორედ მაშინ ეტყოდა გიორგი მას უარს თვითონაც ვერ ხვდებოდა ეს რატომ გააკეთა მაშინვე ინანა მაგრამ როცა გიორგი მას თავისი მუქი ყავისფერი თვალებით უყურებდა თითქოს რაღაც უცნაურს გრძნობდა მაქამდე ეს არასდროს უგრძვნია იმის მიუხედავად რომ ფიქრობდა იცოდა რას ნიშნავდა სიყვარული შეცდა მაგრამ ვერ ვხდებოდა რატომ თქვა სწორედ ეხლა უარი გიორგიმ მასზე მის შეხებაზე
დადგა სარკის წინ იდგა და აკვირდებოდა მის სახეს სხეულს თმას ყველაფერს ზოგადად სულ ესე ემართებოდა ყოველთვის საკუთარ თავში შექონდა ეჭვი იმის მიუხედავად რომ კომპლიმენტებს ხშირად ეუბნებოდნენ მაინც არ მოსწონდა რაღაც თავის თავში როცა სიცივეს გრძნობდა ადამიანისგან ყოველთვის თავს იდანაშაულებდა
არ იცოდა გახარებოდა თუ წყენოდა გიორგის საქციელი ყველაფრის პირდაპირ თქმა პატარაობიდან უყვარდა მაშინვე გავიდა ოთახიდან მხოლოდ მუხლამდე მაისურის ამარა და შევიდა გიორგის ოთახში და კარები დაკეტა
-აქ რა გინდა?
-ეს რატომ გააკეთე?
-რა?
-ჯერ გიკრძალავდი შეხებას და ისეთი რამე გააკეთე რომ შენც შემზიზღდი და საკუთარი თავიც და ეხლა ? ეხლა უფლებას გაძლევდი რომ გეკოცნა და წახვედი? ვერ ვხვდები რა გინდა !
-მარიამ დასვენება გჭირდება ოთახში გადი !
-არ მიპასუხებ?
-არა
-კარგი ! მაგრამ იცოდე როცა ეს 31 დღე გავა მე წავალ შენგან შენ ვეღარსდროს გამოჩნდები ჩემს ცხოვრებაში გასაგებია? აღარ გექნება არაფრის უფლება ! შენ შენს პირობას შეასრულებ და თავს დაგვანებებ მეც და ლილესაც !
-კარგი!
მარიამი ოთახში დაბრუნდა ამჯერად უფრო გაღიზიანებული მაგრამ არ იცოდა ვისზე უფრო ბრაზობდა საკუთარ თავზე თუ გიორგიზე ოთახში იყო და დაძინებას აპირებდა როცა ოთახში გიორგი შემოვიდა და მის გვერდით დაწვა
-აქ რა გინდა?
-აუ მეძინება და გაჩუმდები?
-შენი ოთახი არ გაქ?
-აქ მინდა დაძინება !
გიორგი უფრო ძლიერად მიეკრა ზურგზე მარიამს და ხელი ჯერ მუცელზე ედო შედეგ კი მოკლე შორტში ჩააცურა რაზეც მარიამმა თვალები დაჭყიტა
-რას აკეთებ?
-ჩუუ
-გაჩერდ...აჰ
გიორგიმ ხელის მოძრაობა დაიწყო მის საცვალზე
-როგორც ვხედავ მოგწონს პატარა ქალბატონო
-გთხოვ!
-რას მთხოვ?
გიორგი არ აპირებდა გაჩერებას ამჯერად საცვალიც გვერდით გადაწია და ორი თითით შევიდა მასში მარიამმა კი ამოიკვნესა გიორგი თითებს იქამდე ამოძრავებდა სანამ მარიამმა არ გაათავა
-ეს რატომ გააკეთე?
-ვიცოდი რომ მოგეწონებოდა შეგიძლია მადლობა გადამიხადო
-არ ვაპირებ მადლობა მინეტით ან რაიმე მსგავსი ამაზრზენობით გადაგიხადო
-საიდან მოგდის მაგ სუფთა გონებაში ეგეთი ბინძური ფიქრები ?
კითხა სიცილით გიორგიმ და კისერში აკოცა
-არც ისეთი სუფთაა ჩემი გონება როგორიც გგონია
-მართლა ?
უთხრა და ამჯერად ტუჩებზე დააცხრა
-მართლა
-და რისი გაკეთება შეუძლია შენს ბინძურ გონებას?
-ბევრი რამის
-მაგალითად?
-არ ვაპირებ ეგ ეხლა აქ განახო
-ანუ მპირდები რომ
მანახებ
-შეიძლება
-ორაზროვანი საუბრები არასდროს მიყვარდა მაგრამ შენთან ყოველთვის საინტერესოა
-ჩემთან ყველაფერი საინტერესოა
-მართალია სექსიც
-შენ ჩემთან ერთხელ იწექი მაშინაც ძალით გააკეთე ყველაფერი არ ფიქრობ რომ მეტი შემიძლია?
-დარწმუნებული ვარ რომ შეგიძლია
უთხრა სიცილით გიორგიმ აკოცა და თავი ისევ ბალიშზე დადო
-იქნებ დაგარწმუნო?
-არამგონია გინდოდეს
-და რატომ?
-ინანებ
-არ ვინანებ
-ნუ მეთამაშები!
-არ გეთამაშები
თქვა თუ არა გაიხადა მაისური რომლის შიგნითაც ლიფი არ ეცვა
-აი ეს უკვე მომწონს გააგრძელე
მარიამმა ნელ-ნელა გაიხადა შორტიც და საცვალიც ბოლოს კი გიორგის დააჯდა და კოცნიდა ძალიან ბევრს ბოლოს გიორგიმ იმოქმედა და წამებში მის ქვემოთ მოათავს მარიამი ეხლა მთელი სხეული დაუკოცნა მარიამი კი უდიდეს სიამოვნებას განიცდიდა ამჯერად ის სიამოვნების პიკზე იყო და იცოდა არაფერს ინანებდა გიორგი კი წინასთან შედარებით ამჯერად ბევრად ფრთხილად მოქმედებდა როდესაც ყველაფერი დაასრულეს ჩახუტებულებს დაეძინათ უკვე ძალიან გვიანი იყო ოთხი საათი გარეთ ჯერ კიდევ ბნელოდა პირველი მარიამს გაეღვიძა საწოლიდან ადგა აივანზე გავიდა და გარეთ დაჯდა მალევე გიორგისაც გაეღვიძა და პლედი მოაფარა მარიამს
-რახდება პრინცესა ვერ იძინებ?
-ვერა
-გინდა გავისეირნოთ?
-რა?
-ხო ჩაიცვი და გავიდეთ
-ესეთ დროს სად?
-ჩაიცვითქო და ნახავ
მარიამმა მალევე ჩაიცვა და გავიდნენ დაბლა ულამაზესი შავი მოტო დახვდათ
-ამით უნდა წავიდეთ?
-ხო
-იცი მგონი ჯობია დავბრუნდე
-რაიყო გეშინია?
-არა უბრალოდ...
-კაი წამოდი და მაგარ ადგილს განახებ
-შენთან ერთად ამ რაღაცაზე? სიკვდილი ნამდვილად არ მინდა !
-ანუ გეშინია
-კაი ხო
მოტოზე დაჯდნენ
-ხელი მჭიდროდ მომკიდე თორე გადავარდები
-იოცნებე
გიორგიმ მოტო დაქოქა მარიმ კი მაშინვე ხელები მჯიდროდ მოხვია
-ასე ჯიუტო ქალბატონო
-წავედით?
-წავედით
გიორგიმ მაშინვე წაიყვანა მარიამი ულამაზეს ადგილას ძალიან კარგად მართავდა მოტოს ამიტომ მარიამს ოდნავადაც არ შეშინებია ბოლოს მიიყვანა ისეთ შემაღლებულ ადგილას საიდანაც ხელის გულივით ჩანდა ქალაქი ცოტახანს იყვნენ და აკვირდებოდნენ ბოლოს სიჩუმე მარიამმა დაარღვია
-ჩემთან ხომ უკვე იწექი რა საჭიროა 31 დღე?
-ასეთი უაზრო კითხვები როდემდე უნდა დამისვა?
-უბრალოდ გეკითხები
-უბრალოდ მინდა მშვიდად გავატარაო ეს დრო შენ კიდე შეგიძლი ან ტანჯვაში გაატარო ან სიამოვნება მიიღო ამ ერთი თვის მანძილზე რას ფიქრობ?
-მოვიწყინე დავბრუნდეთ?
-კითხვებს თავს რატო არიდებ?
-შენც არიდებ
-კარგი მოდი ვითამაშოთ
-კარგი და რა?
-მოკლედ ერთმანეთს მორიგეობით დავუსვამთ კითხვებს და თუ გადავწყვეტთ რომ არ გვინდა პასუხი მაშინ თითო სურვის ავასრულებთ გაწყობს?
-მაწყობს!
-ამ სურვილებში ჩემგან წასვლა არ შედის !
-კარგი!
-მიდი დაიწყე!
-ჩემგან კიდევ რა გინდა?
-შენგან ყველაფერი მინდა
მინდა რომ მთელი ცხოვრება ჩემთან იყო და ის გავაკეთოთ რაც ცოტა ხნის წინ სახლში ყოფნისას
-შენი ჯერია
-ჩემგან წასვლა მართლა გინდა?
ამ კითხვამ მარიამი დააბნია თუ აქამდე ყოველთვის მტკიცედ ამბობდა რომ წასვლა უნდოდა ეხლა ხმა გაუწყდა და თითქოს ვერ ლაპარაკობდა ბოლოს ამოღერღა
-კი
ოღონდ ეს "კი" არ იყო მტკიცე როგორც აქამდე თითქოს მარამმა გადაიფიქრა
-შენი ჯერია
-რატომ მე?
გიორგი გაჩუმდა თითქოს და არ შეეძლო ამ კითხვაზე პასუხის გაცემა არ იცოდა რა ეპასუხა ამიტომ გადაწყვიტა ცოტა ეცრუა და მარიამი მოატყუა
-იმიტომ რომ ლამაზი ხარ!
რათქმაუნდა ეს პასუხი აფსურდული იყო მაგრამ მარიამისთვის საკმაოდ მისაღები
-შენი დროა!
-ჩემთან სექსი მოგეწონა?
გოგონა დაიბნა და გაჩუდა გიორგის კი გაეცინა თვითონაც იცოდა პასუხი მაგრამ მაინც უნდოდა გაგება
-რადგან ხმას არ იღებ ერთი სურვილი ჩემია ხო?
-ხო სურვილი შენია!
მალევე წამოვიდნენ სახლში
მარიამი თავის ოთახში შევიდა როცა გიორგიც შეყვა
-მგონი ოთახები აგერია
-არა მე აქ ვაპირებ დაძინებას
-და რატომ ?
-ვერ ვიტან უაზრო კითხვებს რომ მისვამ !
თქვა თუ არა ოთახში შეიჭრა და საწოლზე წამოწვა მარიამიც მალე დაწვა და ორივეს ჩაეძინათ გიორგი კი ძლიერად ეხუტებოდა მარიამი ძილ ბურანში კი ვერაფერს ხვდებოდა და უბრალოდ მშვიდად ეძინა
