☫MEVZU DERİN
♪ Isabel LaRosa- Older
Sahip olduğum tek şey birkaç yarabandı.
İnanmayı bıraktığım masallar,
ve mutlu sonlar.
Göğüsünde yaraları olan,
yaralı ayaklarını paketleyip saran, babetinin içine saklayan, yaşadığı her şeyi yatağın altına kaldıran o kadınım ben.
Çiçekler dikersin avuç içlerime,
ama habersizsindir
benim ikliminde çiçek yetişmediğinden.
Kapalı kapıların ardında açık kartlar vardı. İçinde olduğumuz dünya
aslında bir kar küresiydi,
ufacık bir sıcakta çatlayıp kırılacaktı.
Etrafa yayılacaktı.
Her yalan bir acıya tekabül eder.
Kabuslu geceler her zaman ensendeler.Ateş insanı yakar, su boğar.
Ama bazen ateşin yapmayacağını, suyun boğmayacağını öğrenmen lazım.
Öğrenmen, ve büyümen lazım.
Yaşaman lazım. Kırık kaburgalarına, yaraları avuçlarına, atmayan kalbine rağmen yaşaman lazım.Unutma, şeytanda bir zamanlar melekti.
Suçsuz ve günahsızdan ibaretti.Birileri akıllarını boşaltır, seninkisi dolar.
Bir çiçek solar, diğeri açar.
Birileri ölür, birileri yaşar.Ve Pandora'nın kutusu açılır,
bütün kötülükler dünyaya saçılır.☫
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MEVZU DERİN
ChickLitBirileri akıllarını boşaltır, seninkisi dolar. Bir çiçek solar, diğeri açar. Biri ölür, birileri yaşar. Ve Pandora'nın kutusu açılır, bütün kötülükler dünyaya saçılır.