Aradan 6 yıl geçmiş sözlesilen zaman yaklaşmıştı.
Yusuf üniversite son sınıfa başlayacaktı. Babası Kasım bey okulu bitmeden bu evliliğin olmasını istemiyordu. Ama babasına da karşı gelmeye cesaret edemiyordu. Neden sonra gidip konuyu usulünce konuşmaya karar verdi.
Mahir ağa konaginda otururken oğlu Kasım'ın geldiğini haber verdiler.
"Hayır mı oğul?"
"Hayır inşallah babam. Musaaden olursa bir maruzatim var"
"De hele bakalım nedir derdin?"
"Baba nikaha az bir zaman kalmış. Ama Yusuf daha okulunu bitirmedi. Bir sene ertelesek..? Sözümüz söz, donmedik dönmeyiz ama ekmeğini eline alsın. Okulu bitmeden hem şirkette ise baslamak hem evlilik ağır gelir. Zaten durumu öğrenince ne yapacağını da bilmiyoruz."
"Haklısın haklı olmasına da Yilmaz ne diyecek bu işe acaba?"
"İtiraz etmez diye düşünüyorum. Sonuçta kız da küçüktür. Biraz daha büyümüş olur."
"Tamam ben konuşayım kardeşinle sana haber vereceğim "
Babasinin yumuşak ve anlayışlı davranması Kasım'ı rahatlatmıştı bir nebze. Ama Yusuf bu meseleyi öğrenince vereceği tepkilerden de son derece korkuyordu.
Yusuf efendi,iyi kalpli bir çocuktu Ama kendisine mantıksız gelen bir meselede sonuna kadar doğru bildiğini savunurdu.
******
Ertesi gün Mahir ağa diğer oğlu Yılmaz'ı aradı. Yilmaz Mardin'de kalmış oradaki işlerle ilgilenmeyi secmisti. Abisi ile arasındaki kavga da bunda etkili olmuştu. Ama kendi öfkesinin bedelini kızının ödeyecek olmasına da üzülüyordu.
"Buyur baba, hayırdır inşallah?"
"Hayırdır oğlum hayır. Dün abin geldi, düğünü bir sene sonra yapalım diyor. Yusuf okulu bitirsin diye."
Yilmaz bir kaç saniye düşündü. Abisi işi bozmak mi istiyordu acaba?
"Olur ama benim de bir şartım olacak öyleyse "
"De bakalım neymiş şartın?"
"Kızım okuyacak. Üniversite okumasına kimse karismayacak"
"Tamam. Bunun sözünü sana ben veriyorum. Kimse torunumun okuluna karışmayacak. "
"Tamamdir baba ellerinden öperim."
Mahir ağa sorun çıkmadan halloldugu icin mutlu olmuştu. Kasım'a hemen haber verdi. Kasim da sevinmişti. Kardeşi ile dargın olması yeğenlerine değer vermediği anlamına gelmiyordu. O da üzülüyordu ikisinin arasındaki meselenin çocuklara uzamasına. Ne var ki hüküm babasından çıkmış hiç kimse ses edememişti.
******
