Yorum yapmayı ve yıldıza basmayı unutmayınız
Instagram:reminduagain
❧
"Annem bir gün geri gelecek mi baba?" dedi Dolunay. Çok sessizdi birkaç dakikadır. Arın Saylan onun uyuduğunu bile sanmıştı. Beraber salonda oturmuşlar, bir film izlemişlerdi. Dolunay'ın seçtiği bir aksiyon filmiydi. Ama sıkılırdı bu filmlerden. Hep aynı şeyler olur diye homurdanırdı.
Arın Saylan çevirdi kafasını. On yaşındaki küçük kızı ona bakmıyordu. Gözleri televizyonun ekranındaydı.
"Hayır," dedi hiç lafı çevirmeden.
"Sevmiyor mu artık beni?"
"Seviyor ama gelmez geri."
"Senin yüzünden mi?"
"Evet."
Sessiz kaldı Dolunay. Birkaç saniye boyunca yine sustu. Sorular bitti sandı Arın Saylan. Onun yerine yerinden kalktı Dolunay. Babasına doğru geldi. Kısa boylu, ufak tefek bir kızdı Dolunay. Daha ergenliğe bile girmemişti ama büyüme çağındaki her çocuk gibi biraz kilo almış, kocaman olan yanakları daha da büyük hale gelmişti.
Yavaşça oturdu babasının yanına. Kısa kollarını bedeninin etrafından dolayıp sarılmayı denedi. Birkaç saniye sonra ise başını da koluna yasladı babasının.
"Kızmıyorum sana ben," dedi.
"Biliyorum prensesim," dedi Arın Saylan. Sonra eğilip saçlarına ufak bir öpücük kondurdu.
"Ne zaman kollarım kavuşacak benim?"
"Biraz daha büyüdüğünde," dedi Arın Saylan. Dolunay derin bir nefes aldı.
"Beraber uyuyalım mı baba?"
"Uyuyalım," dedi Arın Saylan. Dolunay da o da kalktı koltuktan. Üst kata çıktılar. Dolunay sevmiyordu babasının odasını. Annesi orada yaşamıyordu çünkü artık. O yüzden onun odasına gittiler. Büyük yatağına beraber girdiler.
"Okulda hiç arkadaşım yok baba," dedi birden Dolunay. Arın Saylan bunu biliyordu. Dolunay üzgün bir çocuktu. Annesi gittiğinden beri huysuzdu. Bir babasına yapmıyordu bunları ama bütün arkadaşlarına kötü davranmış, arkadaşsız kalmıştı.
"Yenilerini yaparsın güzel kızım, üzülme," dedi. Dolunay derin bir nefes aldı.
"Okulumu değiştirsek olur mu? Bunlar beni sevmiyor artık."
"Birkaç ay daha bekle. İkinci dönem halledeyim, olur mu?" dedi Arın Saylan. Dolunay hafifçe salladı kafasını.
"Büyüdüğümde annemi görebilir miyim baba? O gelmese bile, ben gidebilir miyim ona?"
"Büyüdüğünde istediğin her şeyi yapabilirsin," dedi Arın Saylan. Uzaklaştırmazdı annesiyle onu. Sadece şu an görüştürmezdi. Sare'nin onu alıp gitmesine de izin vermezdi çünkü dünya üzerinde sevdiği tek şey Dolunay'dı. Ondan ayrı kalacağına ölürdü. İlk doğduğu günden beri böyleydi düşüncesi, hiç de değişmezdi.
"Yeni bir anne getirmezsin bana, değil mi baba?"
"Hayır. Getirmem,"
"Artık sadece sen ve ben miyiz?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YARIM KALMIŞ SAVAŞLAR
Teen Fiction5 yıldır bir ilişki içinde bulunan Dolunay ve Pusat, ayrılmak zorunda kaldıktan sonra tekrar birbirileriyle toparlanmaya çalışmaktadır. * 29.8.24 Bu kitaptan önce Durgun Duygular'ın 13.bölümüne kadar okumuş önerilir. Durgun Duygular, Uyanan Öfke ve...
