İnsansız ve İnsafsız

BÖLÜM 2

  1 HAFTA SONRA

1 haftadır kimseyi ne gördüm ne duydum.
Evet 1 haftadır hiç kimse yok.
"Sanki insanlar dünyadan silinmiş." demiştim,gerçekten silinmiş.
1 hafta boyunca marketlerden bir şeyler alıp çıkıyorum.Hiç susuz veya aç kalmadım bu yaptığım doğru mu?
Ama yapacak bir şeyim de yok...
1 hafta boyunca her yeri gezdim belki biri olur diğe ama yok.
Kulaklığımı alıp yine dışarı çıktım ve kafama göre her yeri gezdim.Bir sürü şarkılar dinledim.
En sevdiğim şarkı gelince de sokağın ortasında haykırarak bu şarkıyı söyledim.

Küçük bir yoldayım en başındayım
Kendi kendimle hep sıfırdayım
Senin dağların benim yollarım
O sen olsaydın

Benim yanımda
Sağımda solumda ufkumda
Senin yanında
Yazında kışında tüm baharlarında

Küçük bir yolda çarpışsak senle
Vazgeçsem olmaz ki
Bu sel durulmaz ki böyle...

Dünyadaki tek insan olmak bu konu da da eğlenceli.
Sıradaki şarkının dansını bildiğim için onu yapmaya başladım şarkıya eşlik ederek.

Standing next to you
Standing in the fire next to you, oh
You know it's deeper than the rain
It's deeper than the pain
When it's deep like DNA
Something they can't take away, ayy...

Çok yorulduğum için susamıştım markete doğru ilerledim ve markete girdim su alıp çıktım ve sanki bir ses duyduğumu düşünerek durdum ve arkamı döndüm ama hiç kimse yoktu umursamadan ilerledim.
...

Yürüyerek çarşıya geldiğimde bir kitapçıya girdim Watpatt bölümüne geldim ve yarım kalan kitabımı alıp bir masaya oturdum.Kitabı açıp ayracını çıkardım.Şu sıralar en sevdiğim kitap "Maral Atmaca-Ötanazi Okulu" o kadar iyi bir kitapki baş erkek karaktere aşık oldum.
Kitabımı uzun bir süre geçtikten sonra bitirdim ve şok geçirdim böyle bir son olamazdı.Sinirlenip kitabı yerine koydum ve aklımdan "acaba ne zaman bir şeylerim anlatacağım bir arkadaşım olacak?" Diğe düşündüm.
Tam çıkarken bir gülme sesi duydum bu sefer emindim birisi vardı,olmak zorundaydı çünkü çok yalnızım...
Arkamı döndüm ve birisinin duvarın arkasına saklandığını gördüm.Yanılıyor muyum bilmiyorum ama içimden bir ses benim oraya gitmem gerektiğini söylüyordu.Oraya yavaş yavaş ilerledim.
Durdum ve duvarın arkasına baktım.Eğildim ve gördüğüm şeyle çok şaşrırdım.