labirent=yeni kız

4. bölüm icimdeki kötü

Uyandığımda hava kararmisti. Kalkıp kulübeden dışarıya çıktım. Herkes farklı yerlerdeydi minho Thomas newt ve chuck biyerde oturuyolardi. Onların yanına gittim.

"Daha iyimisin?"

Diye sordu newt.

" Evet iyiyim sağol."

Dedim. Daha sonra  söze Thomas girerek.

"Newt anlatti geçmiş olsun."

Dedi.

"Teşekkür ederim önemli bir şey değil zaten."

Diye karşılık verdim. Hepbirlikte oturuyorduk ama gözlerimi thomasdan ayiramiyodum. Çünkü bana ben senim diyen kişi aynı thomasin gorunumundeydi. Sadece konuşması bı tık garipti oda ses tonu değil sadece konuşması yani ikisini yan yana getirsek hangisi hangisi anlamazdik.

"Eva bişey mi oldu?"

Dedi Thomas.

"Yoo bişey yok."

Dedim. Elbette bı gün neler olduğunu anlatmam gerekiyodu. Ama henüz ben bile bilmiyodum neler olduğunu. Bu yüzden şuan öğrenmelerine gerek yoktu bence.

"Yanımıza geldiğinden beri bı garipsin sürekli bana bakıp duruyorsun."

Dedi thomas. Hemen ardından söze newt girdi.

" Yanımiza geldiğinden beri değil sabahtan beri bı garipsin neler olduğunu anlatmiycakmisin artık."

Hepsi merakla bana bakiyodu ne soyliycegimi bilmiyodum.

"Ya yok bir şey sadece dün gördüğüm kabus takıldı aklıma onu düşünüyordum."

Dedim.

"Emin misin?"

Dedi chuck.

" Eminim merak etme."

Dedim ve yanımda oturan chuckin saçını karıştırdım. İllaki birine anlatmam gerekiyordu. Ama bu kişiyi iyi seçmeliydim. Newt mi Thomas mı Çhucka anlatamazdım çünkü bu benim sandığımdan daha büyük bir olaydi.

"Artık yatmalıyız bayağı geç oldu."

Dedi minho.

"Bence de yarın zaten yeni işini deneyeceksin."

Ve kulübelere döndük hiçbir şey demeden yattım. Bana garip bir şekilde bakıyorlar dı çünkü farklı bir şeyler olduğunu anlamışlardı. Hiçbir şey demeden onlar da yaptılar. Uyur gibi yaptım çünkü gece onlar uyuduktan sonra ormana gidecektim belki yine gelirdi ve artık şu olayı doğru düzgün öğrenmem gerekiyordu.

Bir süre bekledikten sonra üçünün de uykuya daldıklarını anladım ve sessizce kalktım. Yavaşça kulübeden çıkıp ormana doğru yürümeye başladım. Sonunda biraz derine doğru gelmiştim etrafda dönmeye başladım. Bir yandan da bağırıyordum belki yine gelirdi.

"Bak yalnızım işte hiç kimse yok hadi gel de şu olayı anlat çünkü gerçekten bu oyundan bıktım."

Dedim kulübelerdekileri uyandırmamak için biraz sessiz bağırmıştım. Zaten bayağı uzaktaydım yani çok bağırmadığım sürece duymaları imkansızdı. Etrafımda dönüp duruyordum. En son arkamı döndüğümde thoması gördüm ama bu o muydu yoksa gerçek thomasmiydi.

"Merak etme gerçek Thomas uyuyor."

Dediğinde bir an duraksadım ne yani o da mı düşünce okuyabiliyordu.

"Ben senim unuttun mu tabii ki ne düşündüğünü bileceğim."

Dedi.

"Pekala tamam şimdi şu olayı düzgünce anlat çünkü gerçekten sıkıldım."