labirent=yeni kız

8. bölüm kayrandan kurtuluş

Gözlerimi açtığımda sabah olmuştu. Baya erken olmalıydı çünkü dışarıdan hiç ses gelmiyodu. Malia ve liamda uyuyolardi hala. Kalktım ve sessizce dışarı çıktım dolanmaya başladım. Bugün burdan kurtulucaktik buna emindim. Ama aklım nedensizce gally ve diğerlerine takılmıştı. Neden gelmek istemediklerini anlayamiyodum bı turlu. Burada hepimiz hapistik ve sonunda burdan kurtulma şansı geçmişken ellerine bunu kullanmadiklarini görmek beni sasirtiyodu. Kafamdan gally ve diğerlerini attım ve sadece kendime odaklandim. Burdan kurtulucak ve her ne kadar hatirlamasamda aileme kavusucaktim. Gerçi onları hatirlamadigim için eskisi gibi davranmam biraz zaman alicakti ama yinede aileme kavusucagim için çok mutluydum. Baya bı labirentin çevresinde dolandım ve bugünu  düşündüm cikicagimizi çıkınca nolucagini ailemi kısacası herşeyi. Bı sure sonra yanıma gelen malia ve Liami farkettim.

"Günaydın erkencisin bakıyorum napiyosun?."

Dedi malia.

"Evet erken uyandım dusunuyodum."

Dedim.

"Neyi burdan kurtulucagini mi?"

Diye sordu Liam.

"Evet burdan nasıl kurtulucagimizi yada şöyle soyliyim ne halde kurtulucagimizi sizin şu dediğiniz başka evren olayını ailemi hepsini dusunuyodum."

Dedim sesim biraz sinir ile hüzün karisimi bişey gibi çıkmıştı sanki.

"Korkuyorsun öyle dimi korkunun kokusunu alabiliyorum."

Dedi malia. Evet böyle bı gucumuz de vardı benim yada bizim işte. İnsanlar ne  hissederse hissetsin biz anlayabilirdik bunu.

"Hayır yani galiba biraz ama korku değil aslında sadece tedirginim burdan cikma konusundada ailem konusundada sadece tedirgin."

Dedim.

"Burdan cikicaz buna inanıyorum ve aileye gelirsek şuan onları hatirlamadigin için böyle düşünüyorsun ama yavaş yavaş her şeyi hatirliycaksin hatta bazı anıları hatırlamaya başladın bile."

Dedi malia ve bana sarıldı.

"Evet teşekkür ederim."

Dedim. Daha sonra bütün Kayran halkı uyanmaya başlamışlardı. Yanımıza newt chuck ve Thomas geldi.

"Günaydın."

Dediler.

"Sizede günaydın."

Dedim. Biraz onlarla da sohbet ettik. Malia ve liamla konuşmuştuk thomasa yani onlarin dediğine göre stiles işte ona burdan kurtulunca anlaticaktim herşeyi önce bı burdan kurtulmaliydik. Daha sonra da dordumuz evimize donucektik. Hepbirlikte mutfağa geçtik ve kahvaltılarımizi alıp oturduk. Kahvaltidan sonra gidicektik labirente. Kahvaltimiz ettikten sonra hep birlikte hazırlıklarımızı yapıp labirentin önünde buluştuk.

"Herkes hazır olduğuna göre gidebiliriz."

Dedi alby.

Gally ve gelmeyen diğerleri için çok üzülüyodum son kez dönüp baktim ona.

"Gelmek istemediğinize emin misiniz?"

Diye sordum.

"Evet biz burda iyiyiz size bol şans."

Diyerek arkasını donup gitti gally. Biz Thomas newt chuck minho alby malia Liam ben tava clint ve bı kaç kişi daha hepbirlikte labirente girmiştik. Kosuyoduk ve dün gördüğümüz o çıkışa ulastik sonunda ve durduk.

"Ee önden kim gidiyo."

Dedi tava.

Hepsi birbirine bakiyolardi çünkü her ne kadar çıkış olma olasılığı yüksek de olsa olmama ihtimali de vardı ve eğer değilse büyük ihtimal hepimiz olucektik. Öne atıldım hemen.

"Pekala önden ben giriyorum hadi artık gidelim."

Dedim. Yürümeye başladım önden. Hemen yanımda Liam ve malia. Bı arkamizda da Thomas newt chuck ve minho vardı diğerleride arkadaydi. Şuanlik hiç bişey yoktu sadece yürüyorduk. Yol ikiye ayrılmıştı bı taraf yüksek ihtimal kapalı yoldu ve geri donerdik bu yuzden bı seçim yapmaliydik.

"Ee şimdi ne tarafa gidicez?"

Dedi chuck.

"Hep birlikte haraket etmeliyiz ayrılmayalım önce sağa gidelim ora degilse döneriz yapicak bişey yok."

Dedi alby. Sağdaki yoldan yürümeye başladık. Sonunda karsimiza bı kapı çıktı açıp girdik içeriye masa masanın üzerinde bı kumanda ve tam karşımızda ise projeksiyon gibi televizyon gibi bişey vardı. Alby kumandayı alıp dumesine bastı ve televizyonda birden bı kadın belirdi. Kadın bize neden kayrana getirildigimizi dünyanın nasıl bı halde olduğunu anlatıyordu. Işıl virüsü varmış ve bu insanları birer canavar haline getiriyomus dünya da bu yüzden yavaş yavaş yok olmaya başlamış çöl gibi kalmış ve bizide test etmek için göndermişler bağışık olup olmadigimizi kontrol etmek için işte kısaca bize Bunlari acikladi ve sonrasında televizyon kapandı. Duvarın diğer kısmında bı kapı daha belirdi. Sanırım sona gelmistik. Herkes kadının bu anlattiklari karşısında şaşkına dönmüştü yani sırf bağışık olup olmadigimizi öğrenmek için mi bu eziyeti yasatmislardi insanlara kendimi katmiyorum yada thoması çünkü bizi nogitsune göndermiş ama yinede diğerlerine üzülüyodum. Diğer kapıdan geçtik ve karşımıza bomboş bı oda cikti biz napicagimizi düşünürken karşımıza gally çıkmıştı ne yani bizimle mi gelmeye karar verdi diye düşünürken arkasından bı silah çıkardı aniden.

"Dikkat edin o sokulmuş."

Dedi alby. Hepimiz geri çekildik.

"Gally napiyosun indir o silahı."

Dedim.

"Gally kendine gel."

Dedi Thomas. Herkes korkmuştu ve gallyyi sakinleştirmek için biseyler söylüyorlardı.

"Hepsi sizin yüzünden siz geldiginizden beri garip şeyler olmaya başladı şimdi ise bizi ayiriyosunuz."

Dedi gally bana thomasa maliaya ve liama bakarak. Silahı thomasa doğrulttu tam ateş ettiği anda bı anda thomasin önüne atladım ve kurşun bana isabet etmişti. Neyseki tam o sırada diğerleride gallye vurup onu bayiltmisti. Ben yerde yatıyordum thomasin kucaginda. Zaten iyilesicektim çünkü normal kurşun bizi öldürmezdi. Evet canımız yanar baya yanar ve iyileşmemiz zaman alırdı. Ama öldürmezdi.

"Eva Eva niye yaptın bunu bana bak kendine gel."

Dedi Thomas agliyodu herkes gibi.

"Ben iyiyim."

Dedim sadece. Tsortu ile karnıma baskı uyguluyordu o sırada malia yanıma eğildi.

"Thomas sakin ol bı dur."

Dedi ve elini yaramın uzerine bastırarak kurşunu cikarip kanı yok etti. Canım hala yanıyordu ama sadece kurşunun acısı vardi o kadar yani içten dıştan hiç bişey görünmüyordu. Hepsi şok olmustu.

"Sen sen bunu nasıl yaptın?"

Dedi alby.

"Sakin olun burdan bı çıkalım söz veriyorum herşeyi anlaticaz."

"Nesin sen böyle?"

Dedi minho. Konu uzuycaktiki bı anda bı kapı açılıp içeri insanlar girmeye başladı ama maskeleri vardı hırsız gibi değil daha çok özel asker tarzında silahlı insanlardı. Hepimizi alıp tek tek çıkarıp helikoptere bindirdiler konuscak bile halimiz yoktu çünkü bayıltıcı ilaç sıkmislardi bu yüzden daha henüz bayilmamis olsalar da herkes kendinden geçmişti.

🔓

(Bazen kurtulduğunu sanarsin ama aslında daha çok batmissindir.)

-------------------------------------------------------

Evet bölüm sonu arkadaşlar umarım beğenmişsinizdir desteğiniz için teşekkür ederim bu arada beğenip bol bol yorum yapmayı unutmayın lütfen şimdiden sağolun herneyse o zaman kendinize iyi bakın bı sonraki bölümde görüşmek üzere.