One day in Seoul 🇰🇷

🇰🇷: 1

Katarina's POV

Seoul, here I come!

My heart races as the plane begins its descent. After four long hours of flying, the anticipation of landing in Seoul is overwhelming. Ten more minutes, and we'll touch down. The excitement bubbles within me, knowing that, even if just for a short time, I can leave behind the pain my ex left me with.

"excited much?" obviously yes. Hindi ko mawari kung anong nalipad sa tyan ko dahil sa tuwang nararamdaman ko.

"aba syempre naman! palibhasa kasi ikaw ginagawa mo lang kapit bahay yung ibang bansa eh." it's not a joke 'cause it's the fucking truth. Minsan pupunta pa yan sa Thailand para lang bumili nang mango sticky rice tapos uuwi lang din as in.

"buti nga sinabihan mo ako para may kasama ka." this is actually my me time but I can't exclude my best friend.

lumipas ang ilang minuto at nakalapag na rin ang eroplane, we just did everything we need to do before leaving the airport. We just rode a cab going to our booked hotel. Hindi naman talaga dapat dito yung hotel namin dahil five star hotel 'to pero syempre si Mari ang kasama ko kaya hindi na dapat ako magtaka.

"girl, magkano isang gabi rito? Pang sosyalan talaga 'tong napili mo." I examined the whole place and all I can see is the elegance of this hotel. Maraming mga foreigner ang nagkalat at alam kong mayayaman din ang mga 'to. I just feel a little bit uncomfy kasi moving on ang pinunta ko rito pero nakakapressure pala silang makita.

"don't bother asking, Kat." as far as I remember this hotel is the nearest landmark in hybe. Yung bang mga bts ba yon hindi ako sigurado, ito kasing si Mari ay sobrang fan ng BTS kaya ito yung binook nyang hotel. "let's go." aya nya sa akin noong matapos syang makipagusap don sa receptionist.

habang nag hihintay nang elevator ay bigla na lang akong natulala noong biglang maalala si Paul, my ex. Bigla kong naalala yung mga happy moments namin na magkasama at ang plano na mag travel sa iba't ibang bansa pag okay na yung works namin. Yung mga plano namin, yung mga pangarap namin na bigla na lang nawala.

*sound of elevator

"psst kat!" hindi ko namalayan na nakapasok na pala si Mari sa loob habang ako ay tulala pa rin dito sa labas. Kaya agad din akong pumasok sa loob at saka pinunasan ang nag iisang luha na pumatak galing sa aking mata. "okay ka lang?" I just nodded as an answer.

okay lang ba ako? syempre hindi. Ang iniisip ko na lang ngayon ay yung nagastos ni papa para sa lakad ko na 'to. Marami akong gustong gawin dito para makalimot pero marami ring bagay ang pumipigil sa akin upang maging masaya.

"are you really sure you're fine?" muling tanong ni Mari sa akin noong nakita nanaman akong tulala. Nandito ako para mag saya pero bakit parang may pumipigil sa akin na maging masaya. Deserve ko na naman 'to ah?

"here." reality kicks me when the guy in front of me handed me a black handkerchief. Walang pag dadalawang isip kong inabot yun, saglit lang kaming nagkatinginan bago sya lumabas ng elevator kasama yung dalawang lalaki pa.

I am not sure what is his nationality but I am pretty sure that those two other guys are koreans.

"what is the meaning of this?" pinandidilatan pa ako ni Mari ng mata habang tinatanong sa akin 'yon.

"as if I know." he might have seen me crying before I enter this elevator or something.

noong makarating kami sa kwarto ay agad akong humiga sa kama para makapag pahinga. Yung excitement na nararamdaman ko kahapon pa biglang napalitan nang pagod. Yung pagod na hindi mo alam kung paano ipapahinga. Maski sa pag tulog hindi mo mahanap yung pahinga dahil sa bigat ng nararamdaman mo.