Çarşamba günüydü yanlış hatırlamıyorsam. Deniz ,teyzem , ben ve Barış sinemaya gittik. Oradan da AVM' ye gittik. O gün çok güzeldi. Ama gece büyük bir deprem felaketiyle sarsıldık. Yatağımda rahatça yatarken bir anda sallanmaya başladık. Tüm çatı üstüme çöktü. Hemen Barııııış ! diye bağırdım.
- Abla , kolum kesildi çok acıyor dayanamıyorum.
- Dayanman lazım , teyzeme ulaşmam gerek.
Yatağımın demiri kopmuştu. Teyzemin odası da tam bizim yan odamızdı. Demiri duvara vurdum. Bisküvi gibi kırıldı.
- Teyze , beni duyuyor musun ?
- Evet duyuyorum.
- Barış'ın kolu kesilmiş , ben iyiyim. Sen nasılsın ?
- Ben de iyiyim.
En sonunda ekipler bizi buldu ve kurtulduk. Ama Barış sol kolunu kaybetmişti.
- Abla , benim kolum artık olmayacak mı ?
- Maalesef.
Dün AVM' den aldığımız bütün eşyalar hurdaya dönmüştü. Teyzem ve ben depremi ufak tefek sıyrıklarla atlattık. Aynı zamanda yeni eve taşınmamız gerekiyordu.
