Üniversiteye gittim. Derslerimde çok başarılıydım ve her dersi geçiyordum. 6 yıl tıp okuduğum için 6 yıl Barış ve teyzemden ayrı kaldım.
Mezuniyetimde teyzem ve Barış gelemeyeceklerini söylemişlerdi ama bana sürpriz yapıp geldiler. İkisine de sımsıkı sarıldım. Mezuniyetim harika geçti.
Sonunda zorlu sınavları atlattıktan sonra çocuk doktoru oldum. İşimi çok seviyordum.
O sırada Barış 18 , ben 25 yaşındaydım.
Kazandığım paranın bir kısmını biriktirip Barışa protez kol yaptırdım. Ona bu haberi verdiğimde ağlamaktan ve sevinçten sesi kısıldı. Bana çok teşekkür etti ve hediye olarak doktor olduğum yere gelip beni ziyaret etti.
Teyzem yine aynıydı. O da küçük bir pastane açmıştı. Orada şirin kurabiyeler yapıyordu. Barış beni ziyarete geldiğinde bana da o kurabiyelerden göndermişti.
Deniz , öğretmen olmuştu. Artık sık sık görüşebiliyorduk çünkü aynı şehirdeydik.
Ben sonunda kardeşimi ve teyzemi mutlu etmeyi başarmıştım.
BAŞARDIM.
