Muhtemel Aşk

"Evim sizsiniz"

Barana seslendim. Cevap vermedi.
"Baran bi durur musun" dedim
"Ne ya ne ne oldu nee?!" dedi.
"B-ben özür dilerim sana bunları yaşattığım için" dedim.
"Sıkıntı yok sen benimle çok konuşma sevgilin kıskanır yoksa aranız bozulur" dedi.
"Baran yapma ya lütfen"
"Neyi yapmıyım ya şuan ne yaşadığımızın farkında mısın sen Yüsra? Ne oldu? Sana ne dedi de onunla sevgili oldunuz ya bir günde? Hani beni seviyordun Yüsra?"
Cevap veremedim.
"Böyle susarsın işte" dedi ve gitti. Benim gerçekleri barana anlatmam gerekiyordu. Ama nasıl. Baran artık benimle konuşmak istemiyordu. Eve gittim ve üstümü değiştirio biraz uyumak için yatağıma girdim. Saat 21.04 olmuştu. Kalktım üzerimde pembe pijamalarım vardı. Oturma odasına baktım. Evet Baran dahil olmak üzere yine bütün erkekler bize gelmişti. İçeri girecek yüzüm yoktu o yüzden gitmedim. Mutfağa girdim ve bişeyler atıştırdım. Sonra geri odama gittim. Şarkı açtım ve dinlemeye başladım. Baran aklımdan çıkmıyordu. Nisa odama girdi. "Ne oldu aşkım anlat bana biri seni tehdit mi etti yoksa?" dedi.
"Nerden anladın"
"Sen istemediğin kişi ile birlikte olmazsın akıllı" dedi.
İyi tanımışsın beni dedim ve herşeyi anlattım ona. Kadire küfürler etmeye başladı hakediyordu zaten. Sonra nisaya sarılıp"ben baranı çok seviyorum" dedim oda başımı okşayıp "biliyorum" dedi.
"Hadi toparlan üzerini değiştir içeri gel" dedi. Tamam dedim ve odadan çıktı. Giyindim içeri girdim Yağmur ve nisanın yanına oturdum. Ravza,renas,Tuğçe ve Efe yan eve gitmişlerdi. Artık ne yapacaklarsa.
Neyse oturduk abim ters ters bana  bakıyordu. "Ne oldu" dedim.
"Kalk çay doldur" dedi. Kendin doldur dedim. "İyi tamam" dedi. Öyle deyince ben doldurmaya gittim işte. Baran yine bana bakmıyordu bile sonra Kadir yanıma oturdu. Bende ordan kalkıp abimin yanına oturdum. Abim dalga geçer gibi "sevgilinin yanında neden oturmuyorsun" dedi. Bu olayda bişey olduğunu anlamıştı. Abim bu olayın peşini bırakmayacaktı. Şuan o kadar çok barana sarılmak istiyordum ki...
Aradan 2 gün geçti. Odamdan çıkmadım. Zaten hafta sonuydu. Hafta sonu zaten baranın bizim eve geldiğini biliyordum ama odamdan çıkmıyordum yinede. Sonra bir karar aldım. Şehir dışına annemlerin yanına gidecektim. Evet kimsenin haberi olmadan. Eşyaları bavula koydum bilet aldım salı günü için.
Pazarteside su gibi geçti gitti. Salı günü saat 7.25 geçe evden çıktım. Havalimanına giderken nisaya mesaj attım.
"Nisaaam güzelim, biliyorum bunu öğrenince çok üzüleceksin. Sen bu mesajı okuduğunda ben havalimanında olacam. Saat 9.10da uçağım var. Ben ailemin yanına dönmeye karar verdim. Ben Baranın hayatında oldukça onu hep üzecem ben Baranın üzülmesini istemiyorum. Birilerini üzmek yerine kendim üzülmem daha iyi:) Barana onu çok sevdiğimi ve ondan başka kimseye aşık olmayacağımı söyle:) Seni çok ama çok seviyorummmm nisammm;)) " attım ve gönderildi.
Keşke uçak biletim daha önce olsaydı ama olmadı işte. Mesaj görüldü ama cevap verilmedi. Ne yalan söyleyeyim üzülmüştüm. Hepsini çok özleyecektiö ama yapacak bişey yok... Uçağı beklerken karşımda baranı gördüm. Baran nisaya attığım mesajı görmüş ve okumuş nisada her şeyi anlatmak zorunda kalmış. Baran özür diledi ve bir daha hiç ayrılmayacak gibi sarıldı. Dakikalarca. Baran ağlıyordu... Hemde benim için. "Lütfen gitme beni bırakma"
"Tamam tamam bırakmayacam benim evim sizsiniiiz" derken gözlerim dolmuştu. Birbirimize sarılıp ağlıyorduk. Barana kadiri sordum ve Onu bizimkiler halletti dedi. Demekki bişey yapmıştı ama ne???
Şuan Kadir umrumda değildi.